M2Tech HiFace DAC

Η εργαστηριακή αξιολόγηση του HiFace DAC έγινε με σήματα 24bit/96kHz, εκτός και αν αναφέρεται διαφορετικά.
Το ψηφιακό inteface της συσκευής αποδείχθηκε αρκετά ανεκτικό σε σήματα με jitter. Στο σχετικό διάγραμμα, οι καμπύλες κινούνται στην περιοχή των -90dB για σήματα χαμηλών και μεσαίων συχνοτήτων και κάτω από τα -95dB για σήματα υψηλών συχνοτήτων με την συμπεριφορά να παραμένει σταθερή ανεξάρτητα με την συχνότητα του jitter. Οι επιδόσεις αυτές πρέπει να θεωρηθούν ως ιδιαίτερα καλές για την κατηγορία τιμής.
Ο ίδιος ο μετατροπέας φαίνεται να εισάγει χαμηλά ποσοστά jitter, δικαιώνοντας τους ισχυρισμούς της M2Tech για κύκλωμα χρονισμού με χαμηλό θόρυβο φάσης. Η χειρότερη τιμή που υπολογίσαμε ήταν 42pS (8kHz) τιμή αρκετά κάτω από την ελάχιστη που προβλέπεται από την σχετική προδιαγραφή.

Η απόκριση συχνότητας είναι πρακτικώς επίπεδη σε όλο το εύρος του φάσματος με μικρή τάση αποκοπής στις πολύ υψηλές συχνότητες η οποία φτάνει το 0.5dBr στα 40kHz. H ομοιότητα των δύο καναλιών κρίνεται εξαιρετική κάτι που είναι, άλλωστε, αναμενόμενο καθώς ο μετατροπέας βασίζεται αποκλειστικά στα κυκλώματα του ολοκληρωμένου της Texas για την αναλογική έξοδο.
Η συμπεριφορά του μετατροπέα γύρω από την συχνότητα δειγματοληψίας είναι τυπική, με αρκετή κυμάτωση στην περιοχή αποκοπής η οποία, πάντως βρίσκεται κάτω από τα -60dBr. Σύμφωνα με τις καμπύλες, το φίλτρο στα 96kHz συμπεριφέρεται λίγο καλύτερα από αυτό στα 44.1kHz, μια λεπτομέρεια η οποία, αρχικώς, φαίνεται μικρής σημασίας, αλλά ίσως αξίζει τον κόπο να την επαναξιολογήσει κανείς μετά τις ακροάσεις, όπως θα δούμε.

O θόρυβος από την δειγματοληψία εντός του ακουστικού φάσματος είναι περιορισμένος. Το σχετικό διάγραμμα περιλαμβάνει κάποιες διακυμάνσεις αλλά οι σχετικές συνιστώσες θορύβου φαίνεται ότι παραμένουν συστηματικά κάτω από τα -90dBr, επίδοση που πρέπει να θεωρηθεί ως πολύ καλή για την κατηγορία τιμής.
Ο μετατροπέας αποδείχθηκε ιδιαίτερα καλός όσον αφορά στη γραμμικότητα της στάθμης, με την συμπεριφορά να διατηρείται στο ιδανικό μέχρι τα -100dBFS και να παραμένει σε πλήρως αποδεκτά όρια τουλάχιστον μέχρι τα -130dBFS όπου και αρχίζει να “φαίνεται” ο θόρυβος της συσκευής.

Οι πολύ καλές δυνατότητες του HiFace DAC στις χαμηλές στάθμες φαίνονται και στο διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη. Εδώ, ο μετατροπέας παρέμεινε κοντά στα -70dB (THD) για σήματα στάθμης -60dBFS και κοντά στα -50dB (THD+N) για την ίδια στάθμη, επίδοση που είναι μια από τις καλύτερες που έχουμε μετρήσει τον τελευταίο καιρό.
Οι παραμορφώσεις σε συνάρτηση με την συχνότητα παρέμειναν σε στάθμη πολύ χαμηλότερη από το 0.01%. Με σήμα στάθμης κοντά στο όριο της εξόδου είδαμε 0.004% στην περιοχή των χαμηλών και μεσαίων συχνοτήτων και μια μικρή τάση για αύξηση (μέχρι το 0.007%) στην περιοχή των υψηλών ενώ με σήμα χαμηλότερης στάθμης η σχετική καμπύλη παρέμεινε στο επίπεδο του 0.004 για όλο το φάσμα της μέτρησης.

Το διάγραμμα του θορύβου σε αδρανές κανάλι σε συνάρτηση με την συχνότητα δείχνει, επίσης, την πολύ καλή συμπεριφορά σε θέματα θορύβου του μετατροπέα. Οι καμπύλες και για τα δύο κανάλια κινήθηκαν στην περιοχή των -130dB και χαμηλότερα, χωρίς ιδιαίτερα αυξητική τάση στις υψηλές συχνότητες.
Γενικά, η συσκευή φαίνεται να είναι πολύ ήσυχη ακόμη και αν ο θόρυβος εξεταστεί σε ευρύ φάσμα. Το σχετικό διάγραμμα περιλαμβάνει ελάχιστες συνιστώσες στο άνω όριο (κοντά στα 96kHz) οι οποίες βρίσκονται γύρω και πάνω από τα -120dBFS.

Η ανυπαρξία τροφοδοτικού (με τη συμβατική έννοια) είναι μια καλή προϋπόθεση για μειωμένο hum. Στο σχετικό διάγραμμα, η αιχμή των 50Hz βρίσκεται, πράγματι, κάτω από τα -120dBV και δεν σηκώνει κριτική, ειδικά υπό το πρίσμα της τιμής. Η στατική μέτρηση ήταν -122dBFS η οποία αντιστοιχεί, περίπου, σε 1.7μVrms.
To διάγραμμα προϊόντων ενδοδιαμόρφωσης (wide band) είναι ιδιαίτερα καθαρό με ελάχιστες συνιστώσες (στα 3kHz και τα 8kHz οι οποίες κατά πάσαν πιθανότητα σχετίζονται με το jitter της συσκευής).

Η διαμόρφωση του σήματος από θόρυβο φαίνεται να είναι πολύ χαμηλή με το σχετικό διάγραμμα να στερείται ορατών συνιστωσών με εξαίρεση μια στα 200Hz η οποία βρίσκεται στα -120dBu. Η βάση της θεμελιώδους είναι, επίσης, καθαρή και μετά βίας διακρίνονται αιχμές που θα μπορούσαν να θεωρηθούν (για την τιμή των όπλων) ενδοδιαμόρφωση από πολύ χαμηλές συχνότητες. Γενικώς, φαίνεται ότι έχει γίνει πολύ καλή δουλειά σε αυτά τα σημεία.
Τέλος το διάγραμμα της διαφωνίας καναλιών κινείται σε τυπικώς ικανοποιητικά επίπεδα με το παρακείμενο κανάλι να βρίσκεται στα -80dB στις χαμηλές/μεσαίες συχνότητες και ο διαχωρισμός να μειώνεται πάνω από τα 2kHz περίπου για να φτάσει στα -60dB στα 20kHz. Με δεδομένο ότι ο διαχωρισμός που δίνει η Texas για τον PCM5102 είναι στην περιοχή των -110dB, ο ένοχος για την επίδοση αυτή είναι μάλλον το βύσμα εξόδου και η σχετική σύνδεση. Αλλά το κόμπακτ μέγεθος θέλει και κάποιες θυσίες, όπως και να το κάνουμε...