Hegel H70

H τελευταία μου εμπειρία με ενισχυτικά της Hegel χάνεται στα βάθη του παρελθόντος όπου βρίσκεται η δοκιμή των P4Α/H4Α, ένα σύστημα προενισχυτή/τελικού ενισχυτή το οποίου, αν δε με απατά η μνήμη μου, άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις (και ένα σφίξιμο στη μέση από τα 45 κιλά του H4A…). Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι από το 2006 η Hegel δεν έχει αλλάξει απόψεις και τρόπο αντιμετώπισης των συσκευών της. Ο H70 βασίζεται στις ιδέες αυτές και η αισθητική του είναι κλασική Hegel, με το χαρακτηριστικά καμπυλωμένο σασί. Για προφανείς λόγους οικονομίας κλίμακας (αναγκαίας σε τέτοια κατηγορία τιμής) ο ενισχυτής είναι διαθέσιμος μόνο σε μαύρο χρώμα, κάτι που προσωπικά δε με ενοχλεί καθόλου. Ούτως ή άλλως, το φινίρισμα των Hegel είναι ιδιαίτερα ελκυστικό.

Ο H70 διαθέτει τέσσερις αναλογικές εισόδους από τις οποίες οι τρεις είναι single ended με τυπικής ποιότητας επίχρυσα βύσματα RCA και η μία είναι balanced με τα κλασικά XLR. Πέραν των αναλογικών εισόδων, ο χρήστης έχει στη διάθεσή του ένα πακέτο ψηφιακών εισόδων από τις οποίες οι δύο είναι συμβατικές S/PDIF (ομοαξονική και οπτική) ενώ η τρίτη είναι μια θύρα USB η οποία μετατρέπει τον ενισχυτή σε εξωτερική κάρτα ήχου, ικανή να πραγματοποιήσει streaming μέχρι τα 48kHz. Η επιλογή μεταξύ ομοαξονικής και οπτικής εισόδου γίνεται με έναν μικρό μεταγωγικό διακόπτη στο πίσω μέρος. Ο εξοπλισμός του ενισχυτή συμπληρώνεται από καλής ποιότητας ακροδέκτες σύνδεσης ηχείων και από ένα μικρό τηλεχειριστήριο. Αν και οι είσοδοι δεν θα λείψουν, θεωρώ άξια αναφοράς την απουσία μιας εξόδου εγγραφής και μιας εξόδου προενισχυτή. Η πρώτη θα αύξανε την ευελιξία και η δεύτερη θα έδινε έναν δρόμο αναβάθμισης, με την χρήση ενός τελικού της εταιρίας.

Το εσωτερικό του ενισχυτή είναι χαρακτηριστικό της Hegel. Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς είναι τα αρθρώματα SoundEngine (στην τελευταία τους έκδοση), ένα ανά κανάλι. Η τοπολογία SoundEngine έχει αναπτυχθεί από την ίδια την Hegel η οποία κατέχει και το αντίστοιχο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Σε επίπεδο διαγράμματος βαθμίδων η ιδέα είναι ενδιαφέρουσα. Αντί να χρησιμοποιεί ένα βρόχο ολικής ανάδρασης για την διόρθωση των σφαλμάτων του ενισχυτή, το SoundEngine χρησιμοποιεί τοπικούς βρόχους στους οποίους περιλαμβάνεται και ένα κύκλωμα κατωφλίου. Με βάση τις περιγραφές της εταιρίας, ο κάθε βρόχος ενεργοποιείται μόνο όταν υπάρχει σφάλμα που ξεπερνά το προκαθορισμένο κατώφλι. Κατά την εταιρία αυτή η μέθοδος ελαχιστοποιεί και την παραμόρφωση διάβασης των σταδίων εξόδου τάξης ΑΒ, ελαχιστοποιώντας την ανάγκη για υψηλά ρεύματα πόλωσης (ή για στάδια τάξης Α).

Το στάδιο εξόδου του H70 βασίζεται στα αγαπημένα διπολικά τρανζίστορ του Holter, δηλαδή σε συμπληρωματικά ζεύγη 2SA1943/2SC5200 της Toshiba τα οποία είναι σχεδιασμένα για εφαρμογές υψηλών ρευμάτων με μέγιστο ρεύμα συλλέκτη 15Α. Ένα ζεύγος από αυτά χρησιμοποιείται σε κάθε κανάλι και υποστηρίζεται από ένα τροφοδοτικό βασισμένο σε έναν toroidal, δύο γέφυρες ανόρθωσης και τέσσερις πυκνωτές των 10.000μF που είναι κατάλληλοι για εφαρμογές audio. Τα πρώτα στάδια του ενισχυτή βασίζονται σε τελεστικούς 5532 και η ρύθμιση της στάθμης γίνεται μέσω ενός ποτενσιόμετρου της Alps.
To ψηφιακό μέρος του ενισχυτή είναι σχεδιασμένο γύρω από το ψηφιακό interface ΑΚ4115 της Asahi-Kasei και τον μετατροπέα PCM 1754 της Texas. Η διαχείριση του σήματος από την θύρα USB γίνεται με το κλασικό PCM2704.