Hegel H160.

H εργαστηριακή αξιολόγηση του H160 περιέλαβε μετρήσεις του ολοκληρωμένου ενισχυτή και μετρήσεις του μετατροπέα d/a. Στην πρώτη περίπτωση χρησιμοποιήθηκε μια είσοδος single ended, ενώ, στη δεύτερη, η ομοαξονική είσοδος και η fixed έξοδος line, με σήματα 24/96 και 24/192.
Με όριο παραμόρφωσης το 0.3% (THD+N), ο ενισχυτής απέδωσε 145Wrms/8Ω και 200Wrms/4Ω. Με συντελεστή αύξησης της ισχύος κοντά στο 1.4, το στάδιο εξόδου φαίνεται να είναι απολύτως ικανό να οδηγήσει ηχεία με απαιτήσεις και να καλύψει άνετα ένα σύστημα τοποθετημένο σε χώρο μεσαίων διαστάσεων. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε αρκετά ψηλά, πάνω από 350, τιμή εξαιρετική η οποία προοιωνίζεται ελάχιστες αποκλίσεις στην απόκριση συχνότητας με πραγματικά φορτία στην έξοδο.
Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα. Στο 1/3 της ισχύος για φορτία 8 και 4Ω το σύνολο αρμονικής παραμόρφωσης και θορύβου ήταν 0.004% και 0.007% αντιστοίχως, ενώ η αρμονική παραμόρφωση μετρήθηκε στα 0.002% και 0.005%. Αναλόγως καλές ήταν και οι επιδόσεις του ενισχυτή σε θέματα παραμόρφωσης ενδοδιαμόρφωσης. Η μέτρηση κατά SMPTE έδειξε 0.002% και 0.005% για φορτία 8Ω και 4Ω αντιστοίχως, πάντα με τον ενισχυτή να αποδίδει το 1/3 της μέγιστης ισχύος του. Τέλος, οι στατικές μετρήσεις θορύβου αποκάλυψαν ένα πολύ ήσυχο κύκλωμα: Με αναφορά στη στάθμη που αντιστοιχεί σε 1Wrms/8Ω, o λόγος S/N ήταν -92dBr(A) περίπου, αν και ο ενισχυτής φάνηκε να έχει ελαφρώς διαφορετικές επιδόσεις θορύβου στα δύο κανάλια με το “χειρότερο” δεξί, να φτάνει τα -85dBr(A). Σε κάθε περίπτωση, η δυναμική περιοχή του ενισχυτή ξεπερνά άνετα τα 100dB, φθάνοντας, στην καλύτερη περίπτωση, τα 113dB.
Η απόκριση συχνότητας του H160 είναι πρακτικώς επίπεδη σε όλη την περιοχή μέτρησης (μέχρι τα 60kHz) με ελάχιστες αποκλίσεις στα άκρα, που δεν ξεπερνούν τα 0.4dBr (χαμηλά) και τα 0.25dBr (στην περιοχή των πολύ υψηλών συχνοτήτων). H χρήση σύνθετου φορτίου που προσομοιάζει την συμπεριφορά ενός συμβατικού ηχείου, εισάγει ελάχιστες αποκλίσεις στην περιοχή πάνω από τα 2kHz, που δεν ξεπερνούν το 0.1dBr, έχουν επομένως αμελητέα επίδραση, επιβεβαιώνοντας αυτό που φάνηκε από τον υπολογισμό του συντελεστή απόσβεσης. Πολύ μικρές επίσης είναι και οι διαφορές μεταξύ των των καναλιών, αρκετά κάτω από το 0.1dBr.
Το φάσμα του σήματος εξόδου με σήμα 1kHz/1.5kHz στην είσοδο, με τον ενισχυτή να οδηγεί φορτίο 8Ω, στο 1/3 της μέγιστης ισχύος του, περιλαμβάνει μια σειρά αρμονικών, ισχυρότερη των οποίων είναι η τρίτη (-90dBr). Η στάθμη τους είναι, γενικώς, πολύ χαμηλή, και σύντομα, μετά την τρίτη, πέφτει κάτω από τα 100dBr. Εμφανής είναι και η συμμετοχή του τροφοδοτικού, με τις βασικές συχνότητες του hum (50/100Hz), τις αρμονικές τους και μια σειρά προϊόντων ενδοδιαμόρφωσης να ξεχωρίζουν σαφώς στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων. Στο διάγραμμα του αριστερού καναλιού (που φαίνεται εδώ), κάνει την εμφάνισή του και το σήμα που εφαρμόζεται στο δεξί κανάλι (1.5kHz) υποδηλώνοντας ένα crosstalk στην περιοχή των -85dBr, στις μεσαίες συχνότητες.

Το αντίστοιχο φάσμα της εξόδου, για φορτίο 4Ω δεν έκρυβε κάποια έκπληξη. Οι συνιστώσες της αρμονικής παραμόρφωσης έχουν λίγο υψηλότερες στάθμες και μικρότερο ρυθμό μείωσης (βρίσκονται κάτω από τα 100dBr μετά την πέμπτη αρμονική) ενώ και ο θόρυβος από το τροφοδοτικό είναι ελάχιστα πιο έντονος.
Το φάσμα του θορύβου δείχνει ότι τον κύριο ρόλο έχει το τροφοδοτικό ενώ κάποια ίχνη στην περιοχή των πολύ υψηλών συχνοτήτων, πάνω από τα 15kHz, έχουν ακαδημαϊκή σημασία καθώς δεν ξεπερνούν τα -110dBr, με αναφορά το 1Wrms, πρόκειται δηλαδή για πολύ ασθενείς επιδράσεις.

Η μεταβολή της παραμόρφωσης (THD+N) σε συνάρτηση με την συχνότητα, με φορτίο 8Ω, περιλαμβάνει δύο σαφείς αυξητικές τάσεις, μια προς την περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων ((0.007% στα 20Hz) και μια προς τις υψηλές συχνότητες (0.01% στα 20kHz). Στο μεγαλύτερο μέρος του φάσματος, πάντως, η παραμόρφωση κυμαίνεται μεταξύ 0.003% και 0.007%. Παρόμοια συμπεριφορά, αλλά με υψηλότερες τιμές εμφανίζει ο ενισχυτής όταν το φορτίο γίνει 4Ω. Εδώ, οι ακραίες τιμές είναι 0.02% και 0.03% αντιστοίχως, με τις τιμές να μην πέφτουν κάτω από τα 0.005%.
Ο ενισχυτής έχει σχετικώς σταθερές τιμές παραμόρφωσης στην μεσαία και την ανώτερη περιοχή του φάσματος ισχύος του. Με φορτίο 8Ω κινείται μεταξύ 0.008% (5Wrms), μέχρι 0.006% (100Wrms) ενώ με φορτίο 4Ω η παραμόρφωση δεν βγαίνει έξω από το διάστημα 0.01-0.02% για ένα εύρος 5W-160Wrms περίπου. Η περιοχή της υπερφόρτωσης, επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς της εταιρίας για ισχύ 150W/8Ω.

Ο ενισχυτής είναι από τους πλέον γρήγορους που έχουμε μετρήσει, με χρόνο ανόδου 1.02μS (ο οποίος, συμβατικά, αντιστοιχεί σε ένα εύρος συχνοτήτων που ξεπερνά τα 300kHz) και ρυθμό ανύψωσης 86V/μS. Η απόκριση σε τετραγωνικό σήμα (στη μέγιστη στάθμη εξόδου) είναι καθαρή, με ελάχιστη παραμόρφωση κοντά στα όρια αλλά χωρίς άλλα προβλήματα.

Το ψηφιακό interface του H160 δείχνει ιδιαίτερα ικανό στην απόρριψη του εισερχόμενου jitter με τις σχετικές καμπύλες να κινούνται γύρω από τα -50dB για όλο το φάσμα, τόσο στα 96kHz όσο και στα 192kHz. Αυτό σημαίνει ότι η η ψηφιακή είσοδος του ενισχυτή θα ανεχτεί μια προβληματική πηγή ή μια μέτρια σύνδεση χωρίς το πρόβλημα να προχωρήσει προς τον ψηφιακό επεξεργαστή.
Η γραμμικότητα της στάθμης κινήθηκε σε καλά επίπεδα με την καμπύλη να διατηρεί την ιδανική μορφή μέχρι τα -90dBFS περίπου, στα 96kHz και φτάνοντας κοντά στα -100dBFS για sampling rate 192kHz.

Καλή, επίσης, ήταν και η συμπεριφορά του μετατροπέα στο θέμα της μεταβολής της αρμονικής παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη του σήματος. Σε πολύ χαμηλές στάθμες οι τιμές για την THD+N και την THD ήταν -43dBFS και -50dBFS αντιστοίχως ενώ, επιπροσθέτως, το αναλογικό στάδιο φαίνεται να μην έχει προβλήματα κοντά στην μέγιστη στάθμη του μετατροπέα καθώς, κοντά στα 0dBFS, δεν υπάρχει τάση αύξησης των παραμορφώσεων.
Η μεταβολή της συνόλου της παραμόρφωσης και του θορύβου (THD+N) σε συνάρτηση με την συχνότητα και τη στάθμη, δείχνει ότι ο σημαντικότερος μηχανισμός είναι, μάλλον, ο θόρυβος, καθώς η μέτρηση σε χαμηλή στάθμη (-20dBFS) οδήγησε σε υψηλότερες τιμές (0.01%) σε σχέση με την μέτρηση κοντά στο όριο του μετατροπέα (-1dBFS), η οποία έδωσε τιμές μεταξύ του 0.001 και του 0.002%) δηλαδή, σχεδόν, μια τάξη μεγέθους χαμηλότερη.

Το φάσμα του θορύβου περιλαμβάνει υποπροϊόντα από το τροφοδοτικό καθώς και μερικά ίχνη παρεμβολών στις συχνότητες έξω από το ακουστικό φάσμα. Ο θόρυβος από την τροφοδοσία βρίσκεται στην περιοχή των -110dB (8.7μVrms), τιμή που θα πρέπει να κριθεί ως ιδιαίτερα ικανοποιητική, με δεδομένο μάλιστα ότι το κύκλωμα βρίσκεται σε ένα πυκνά δομημένο σασί και, επίσης, κοντά σε έναν μεγάλο μετασχηματιστή!
Η καλή συμπεριφορά του μετατροπέα σε θέματα θορύβου φαίνεται και από το φάσμα διαμόρφωσης, όπου τα ευρήματα είναι ιδιαίτερα χαμηλής στάθμης (κάτω από τα -120dBu) και αφορούν κυρίως το τροφοδοτικό (λοβοί στα ±100Hz, που μόλις διακρίνονται).

Τέλος, η διαφωνία των καναλιών κινήθηκε σε ικανοποιητικά επίπεδα, με την μέτρηση στην περιοχή των χαμηλών και μεσαίων συχνοτήτων να βρίσκεται στην περιοχή των -90dB αλλά πάνω από τα 2kHz να υπάρχει μια σαφής, προοδευτική, επιδείνωση. Στα 20kHz η διαφωνία είναι λίγο καλύτερη από τα -60dB.