Furutech ADL Cruise/Stride

Η ακουστική αξιολόγηση των Cruise και Stride έγινε σε δύο φάσεις. Καταρχήν χρησιμοποιήθηκαν ως φορητοί ενισχυτές ακουστικών, οδηγούμενοι από ένα smart phone (HTC Desire) το οποίο περιλαμβάνει μια τυπική συλλογή από μουσικά τρακ κωδικοποιημένα σε mp3. Στην φάση αυτή χρησιμοποιήθηκαν ως ακουστικά τόσο τα συμβατικά (τυπικής-μέτριας ποιότητας) in-ear ακουστικά τα οποία παγίως συνοδεύουν την συγκεκριμένη συσκευή όσο και τα συνήθη ακουστικά που χρησιμοποιώ στο σπίτι (Grado RS2). Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκαν ακροάσεις μουσικών αρχείων (16/44.1 και 24/96) μέσω netbook/foobar2000 με τις δύο συσκευές της ADL να είναι συνδεδεμένες μέσω της θύρας USB. Στην φάση αυτή τα ακουστικά ήταν τα RS2. Η τροφοδοσία των ενισχυτών γινόταν από την ενσωματωμένη μπαταρία (στην πρώτη περίπτωση, αφού αυτή είχε φορτιστεί για πέντε περίπου ώρες) και μέσω της θύρας USB(στην δεύτερη περίπτωση).

Οι θετικές πλευρές της χρήσης ενός εξωτερικού ενισχυτή ακουστικών με ένα φορητό media player γίνονται αμέσως προφανείς, στην περίπτωση των Cruise και Stride. Ακόμη και με τα in-ear ακουστικά είχα αμέσως την αίσθηση ότι οι δυνατότητες περιγραφής των δυναμικών βελτιώθηκαν σημαντικά και ότι ο έλεγχος στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων έγινε καλύτερος. Εν ολίγοις, φάνηκε ότι οι ενισχυτές οδηγούσαν πολύ καλύτερα τα ακουστικά σε σχέση με τον ενσωματωμένο ενισχυτή του HTC. Αυτό έγινε ακόμη πιο εμφανές στην περίπτωση των RS2 τα οποία είναι 32Ω και, γενικώς, δεν είναι κατάλληλα φορτία για τέτοιου είδους συσκευές. Οι Cruise και Stride απομόνωσαν την τυπικής ποιότητας έξοδο του HTC από το φορτίο και αυτό είχε τις θετικές συνέπειές του στο ηχητικό αποτέλεσμα: Πήρα ομοιογενή, ευχάριστο και ξεκούραστο ήχο, με πολλές λεπτομέρειες, πολύ καλό όγκο και άνεση σε θέματα στάθμης. Ο θόρυβος ήταν, πρακτικώς, ανύπαρκτος και η ηχητική ταυτότητα του συστήματος φάνηκε να υπαγορεύεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα ίδια τα ακουστικά και όχι από το media player.

H χρήση των Cruise και Stride σε ρόλο DAC/Ενισχυτή ακουστικών μέσω της θύρας USB ήταν φυσικά ακόμη πιο αποκαλυπτικός για την ηχητική τους ταυτότητα καθώς η αρχική πηγή (τα αρχεία) έθεταν μεγαλύτερες απαιτήσεις εξαρχής. Ξεκινώντας από το μικρότερο μοντέλο, τον Stride, η πρώτη εντύπωση που δημιουργήθηκε ήταν αυτή της τονικής ουδετερότητας και της άνεσης στην οδήγηση των ακουστικών, με την στάθμη να ξεπερνά αρκετά αυτό που θεωρείται ασφαλές για μακρόχρονη χρήση. Αυτό σημαίνει, καταρχήν, ότι δεν θα σας λείψει η στάθμη (τουλάχιστον με ακουστικά των οποίων τα χαρακτηριστικά κινούνται στην ίδια περιοχή με αυτά των Grado) και, στη συνέχεια, ότι το αποτέλεσμα είναι ξεκούραστο σε τέτοιο βαθμό ώστε ο ακροατής να αισθάνεται άνετα με υψηλές στάθμες. Πράγματι, ο Stride επέδειξε, στον συγκεκριμένο τομέα, αρετές που έχω συναντήσει σε ενισχυτές ακουστικών αρκετά ακριβότερους, όπως αυτός του m903 της Grace, για παράδειγμα. Στο φάσμα πήρα καλή έκταση και έλεγχο χαμηλά (με τις πολύ χαμηλές συχνότητες να έχουν μια υποψία υπερελέγχου) κάτι που ούτως ή άλλως είχε φανεί και από τις πρώτες ακροάσεις μέσω του HTC, πολύ καλή ανάλυση και δυνατότητες περιγραφής των μικρολεπτομερειών στην μεσαία περιοχή και αίσθηση έκτασης στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων η οποία συνοδεύεται από έναν φωτεινό χαρακτήρα και μια άνεση στην περιγραφή του αρμονικού πλούτου των οργάνων της περιοχής. Το μεγάλο εύρος του ενισχυτή εξασφαλίζει ότι η ακρόαση αρχείων υψηλής ανάλυσης έχει, αν μη τι άλλο θεωρητικό, ενδιαφέρον και τα 28kHz των Grado αν και είναι πολύ μακρυά από το αντίστοιχο εύρος του Stride φάνηκε επαρκές για να διατηρηθεί η αέρινη αίσθηση που έχουν κάποια τρακ με sampling στα 96k. Γενικώς, ο ενισχυτής πέρασε με άνεση στα ακουστικά τον χαρακτήρα των κομματιών υψηλής ανάλυσης που χρησιμοποίησα και με βάση αυτή την παρατήρηση θεωρώ ότι είναι παραπάνω από επαρκής αν κάποιος θέλει να στήσει ένα μικρό σύστημα με δυνατότητες hi-rez.

Οι παρατηρητικοί θα έχουν ήδη διαπιστώσει ότι μέχρι αυτό το σημείο του κειμένου δεν έχω διαχωρίσει εμφανώς τις λεπτομέρειες της ηχητικής συμπεριφοράς των δύο συσκευών της δοκιμής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτές, αν και υπαρκτές όπως θα δούμε αμέσως, είναι πραγματικά μικρές. Τα βασικά χαρακτηριστικά που καθορίζουν την συμπεριφορά του Stride φαίνεται ότι καθορίζουν και την συμπεριφορά του Cruise: Έχουμε να κάνουμε με έναν ενισχυτή που έχει πολύ καλές δυνατότητες οδήγησης είναι ξεκούραστος και χαρακτηρίζεται από τονική ισορροπία. Ωστόσο οι διαφορές που διαπιστώθηκαν σε επίπεδο κυκλώματος αλλά και στην εργαστηριακή εκτίμηση παίζουν τον ρόλο τους, αποδεικνύοντας ότι η Furutech/ADL δεν άλλαξε κάτι απλώς για το αλλάξει (και να το χρεώσει...) αλλά στόχευε σε κάποιες συγκεκριμένες βελτιώσεις, έστω στα σημεία. Έτσι, ο Cruise ακούστηκε λίγο πιο ογκώδης και πλούσιος χαμηλά, με καλύτερες δυνατότητες περιγραφής ακραίων ήχων, πολύ κοντά στο κατώτερο όριο του φάσματος και, γενικά, πιο πλήρης και καλύτερος σε θέματα δυναμικής περιοχής. Μη φανταστείτε τίποτε τεράστιες διαφορές. Αν, όμως, ακούσεις διαδοχικά τις δύο συσκευές (με τα ίδια κομμάτια, τα ίδια ακουστικά και στην ίδια στάθμη) συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να προτιμά τον Cruise ο οποίος, συγκριτικά, αποπνέει μεγαλύτερη άνεση και αποδίδει το πρόγραμμα με περισσότερο αέρα. Με βάση αυτά, ένα ενδιαφέρον ερώτημα που προκύπτει είναι το αν η διαφορά τιμής μεταξύ των δύο συσκευών (130 ευρώ) δικαιολογεί την βελτίωση που παίρνει κανείς από τον Cruise. H απάντηση είναι “εξαρτάται από την χρήση” και εξηγούμαι: Αν το μεγαλύτερο μέρος των ακροάσεων γίνεται από κάποιο φορητό media player με συμπιεσμένα αρχεία και μέσω μέτριων ακουστικών τότε ο Stride είναι μια πολύ καλή αναβάθμιση και θα πρέπει να προτιμηθεί. Κάνει τη δουλειά του πολύ καλά και δεν θα απογοητεύσει τον χρήστη που θέλει να τον χρησιμοποιήσει σε ρόλο USB DAC. Αν, από την άλλη, οι απαιτήσεις σε ποιότητα είναι αισθητά υψηλότερες, δηλαδή αν χρησιμοποιείτε μη απωλεστικώς συμπιεσμένα αρχεία ή/και καλής ποιότητας ακουστικά στο media player σας ή, ακόμη, αν το μεγαλύτερο μέρος της χρήσης θα γίνει στην θέση του USB DAC, προτιμήστε χωρίς δισταγμό το Cruise. Τα παραπάνω χρήματα που ζητά η Furutech “φαίνονται” στις λεπτομέρειες (και στην αισθητική, αν το ψάχνετε) και θα δικαιώσουν την επιλογή σας.

Τελικώς...

... αν και, σε πρώτη θεώρηση, οι μικρές διαφορές μεταξύ του Stride και του Cruise σε κάνουν να αναρωτιέσαι γύρω από τις προθέσεις της ADL, η επαφή μαζί τους βάζει τα πράγματα στη θέση τους: Έχουμε να κάνουμε με έναν καλοσχεδιασμένο ενισχυτή ακουστικών/DAC ο οποίος καλύπτει τις βασικές ανάγκες του σύγχρονου χρήστη αλλά διαφοροποιείται, στην περίπτωση του Cruise, με μικρές αλλά κρίσιμες, όπως φάνηκε, παρεμβάσεις ώστε να αφορά και αυτόν που ψάχνει το κάτι παραπάνω και είναι προετοιμασμένος να πληρώσει γιαυτό. Πανούργοι αυτοί οι Ιάπωνες...!