Dual CS600

Υπάρχουν δύο καλοί λόγοι για να μην γνωρίζεις την Dual. Ο πρώτος είναι να έχεις γεννηθεί λίγο πριν ή λίγο μετά το 1980, οπότε την εποχή που η εταιρία μεσουρανούσε ήσουν πολύ μικρός για να καταλάβεις. Ο δεύτερος είναι ότι ποτέ δεν σε απασχόλησαν η μουσική και οι δίσκοι βινυλίου. Σε κάθε άλλη περίπτωση οφείλεις να γνωρίζεις το όνομα γιατί, είτε κάποιος συμφωνεί είτε όχι, αποτελεί ένα καταγεγραμμένο και σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της υψηλής πιστότητας.
Η Dual ακολούθησε -εν πολλοίς- την πορεία πολλών μεγάλων ονομάτων του κλασικού HiFi λίγο μετά το 1980: Οικονομικά προβλήματα, αλλαγή μητρικών εταιριών (πρώτα η Thomson και μετά Schneider) και, στη συνέχεια αφάνεια, καθώς το βινύλιο ήταν μια μάλλον ντεμοντέ υπόθεση λίγο πριν αλλάξει ο αιώνας. Μετά, ακολούθησε η επιστροφή. Στα χέρια μιας εντελώς άγνωστης στο κοινό εταιρίας, του Alfred Fehrenbacher, η οποία ωστόσο ήταν εξόχως σχετική με το αντικείμενο αφού αποτελούσε (και αποτελεί μέχρι σήμερα) έναν σημαντικό υποκατασκευαστή αναλογικών συστημάτων και συνεργάτη της ίδιας της Dual από το 1960, η ιστορική φίρμα ξεκίνησε μια επίπονη πορεία επιστροφής σε μια αγορά όπου ο ανταγωνισμός είναι, πλέον, έντονος και ο χώρος για “παλιούς” περιορισμένος και όχι αυτονόητος.
Διατηρώντας την ουσία της φιλοσοφίας των 80s, όπου το κόστος και η απλότητα στη λειτουργία ήταν σημαντικοί παράγοντες, η Dual έβαλε στην αγορά μια σειρά από μοντέλα τρία από τα οποία έχουν δοκιμαστεί εδώ και σήμερα διαθέτει έναν κατάλογο με εννέα συσκευές από τις οποίες μια είναι έκδοση του θρυλικού CS-505. Την κορυφή του καταλόγου καταλαμβάνει το σύστημα που δοκιμάζεται στις σελίδες αυτές, το CS600. Είναι μια σχεδίαση που βαδίζει, σαφώς, στο δρόμο που χάραξε η εταιρία (μετάδοση μέσω ιμάντα, ηλεκτρονικός έλεγχος στροφών, βραχίονας με πολύ χαμηλή μάζα) αλλά κινείται σε μια αρκετά απαιτητική κατηγορία, αυτή των €1.500, δείγμα, προφανώς, των φιλοδοξιών που υπάρχουν, σε έναν χώρο που δείχνει να αναπτύσσεται. Ας δούμε τις λεπτομέρειες...