Auralic Vega

Ο Vega αντικατέστησε τον μετατροπέα αναφοράς (Teac Esoteric D-70) και χρησιμοποιήθηκε τόσο για streaming αρχείων (μέσω foobar2000 και J River) όσο και για συμβατική χρήση, μέσω μιας ομοαξονικής εισόδου όπου συνδέθηκε το τρανσπόρτ αναφοράς (Teac Esoteric P-70, ρυθμισμένο για upsampling 2x). Το υπόλοιπο σύστημα ήταν το γνωστό (Melos Plus Series Line, Parasound HCA35000 και ATC SCM-50PSL). Η εγκατάσταση του οδηγού που απαιτείται για την διαχείριση αρχείων υψηλής ανάλυσης έγινε χωρίς κανένα πρόβλημα και η λειτουργία του μετατροπέα μέσω USB υπήρξε, επίσης, απροβλημάτιστη χωρίς φαινόμενα διακοπών και καθυστερήσεων, ακόμη και όταν το sample rate άλλαζε από τρακ σε τρακ. Ανάλογη εμπειρία είχα και από το playback αρχείων DSD μέσω DoP. Η Auralic δίνει έναν πολύ λεπτομερή οδηγό για τις ρυθμίσεις που πρέπει να κάνει κάποιος σε κάθε ένα από τα πλέον δημοφιλή media players προκειμένου να streamάρει DSD και η λειτουργία του Vega ως προς το σημείο αυτό υπήρξε άψογη.

Το μεγαλύτερο μέρος των ακροάσεων έγινε με τον μετατροπές ρυθμισμένο σε FM-1/Fine καθώς η επιλογή Exact προκαλούσε σποραδικές, σπάνιες διακοπές στην περίπτωση του USB. Η διαδικασία επιλογής του φίλτρου δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη καθώς οι επιλογές γίνονται on the fly και μπορείς να αποφασίσεις τι είναι αυτό που προτιμάς. Κατά την προσωπική μου άποψη το Mode 1 είναι πιο αναλυτικό σε θέματα εικόνας ενώ το Mode 4 πιο ευχάριστο συνολικά (όπως, ακριβώς, περιγράφει η Auralic). Προτίμησα την ακρίβεια, για την περίπτωση της δοκιμής, πιθανώς θα επέλεγα κάποιο από τα άλλα modes σε επίπεδο προσωπικής ακρόασης. Όσον αφορά στο clocking, η αλήθεια είναι ότι οι διαφορές είναι απειροελάχιστες και, προφανώς, σχετίζονται με το συγκεκριμένο σύστημα. Κατά τις ακροάσεις δεν προέκυψε σοβαρός λόγος αλλαγής σε clocking πιο “ελαστικό” από το fine και για το λόγο αυτό το διατήρησα. Νομίζω ότι το να επιλέξεις με το αυτί, απαιτεί πολύ μεγάλη προσπάθεια, αν οι πηγές σου είναι τυπικώς καλές. Αξίζει, πάντως, να ασχοληθεί κανείς με το θέμα αυτό γιατί έχει το ενδιαφέρον του.

Ο μετατροπέας της Auralic έδειξε από την πρώτη στιγμή της διαδικασίας αξιολόγησης ότι αποτελεί μια συσκευή με εξαιρετικά χαρακτηριστικά σε θέματα ακρίβειας και διαφάνειας και ότι προορίζεται να αποτελέσει ένα αξιόλογο αναλυτικό εργαλείο που θα περάσει στο χώρο ακρόασης τις λεπτομέρειες, τις ιδιαιτερότητες και τις απειροελάχιστες εκείνες αποχρώσεις που που περιλαμβάνονται σε μια ηχογράφηση αξιώσεων και των οποίων η σωστή αναπαραγωγή είναι εκείνη που κάνει τη διαφορά μεταξύ ενός καλού και ενός κορυφαίου ψηφιακού συστήματος. Ως γενική εντύπωση, καταρχήν, κρατήστε το γεγονός ότι ο Vega στάθηκε επάξια απέναντι από τον μετατροπέα αναφοράς τον οποίο ξεπέρασε -κατά την άποψή μου- σε μια σειρά από παραμέτρους, επίδοση ασφαλώς αξιοσημείωτη με δεδομένη την τιμή του. Πέραν της διαφάνειας, ο Vega ακούστηκε εξαιρετικά ομοιογενής και ισορροπημένος στο φάσμα και αποδείχθηκε εξαιρετικά ικανός στο να δημιουργεί ένα πολύ πειστικό και γεμάτο λεπτομέρειες sound stage.
Πιο αναλυτικά, το σύστημα αναφοράς με τον Vega στη θέση του μετατροπέα διατήρησε την πολύ καλή έκταση που διαθέτει χαμηλά, αλλά ακούστηκε περισσότερο ελεγχόμενο, ίσως λιγότερο εντυπωσιακό αλλά και με περισσότερες δυνατότητες περιγραφής, ακόμη και στο κατώτατο άκρο του φάσματος με τους, συνθετικούς συνήθως, ήχους να ξεδιπλώνονται στον χώρο και να επιβάλλονται με εξαιρετική άνεση χωρίς ωστόσο να δημιουργούν την αίσθηση της υπερβολής. Τα όργανα με σημαντικό περιεχόμενο στην περιοχή αυτή εμφανίστηκαν πιο σταθερά, με σαφές περίγραμμα (της ηχογράφησης βοηθούσης, ασφαλώς) και με παρουσία σε σωστή κλίμακα χωρίς να επιβάλλονται στο υπόλοιπο πρόγραμμα, ενώ τα ρυθμικά μέρη διατήρησαν την καθαρότητα και την ταχύτητά που έχω συνηθίσει με το D-70, ακούστηκαν ωστόσο λίγο πιο ζωηρά και παρόντα.

Η μεσαία περιοχή αποδόθηκε με εξαιρετική λεπτομέρεια και με αίσθηση διαφάνειας. Οι μεγάλες ομάδες οργάνων της συμφωνικής ορχήστρας και η χορωδία εστιάστηκαν άψογα στο χώρο, με πολύ καλές δυνατότητες περιγραφής των ηχοχρωμάτων και της κίνησης. Οι σολίστ εστιάστηκαν με ακρίβεια και σωστές διαστάσεις και οι δυνατότητες περιγραφής της άρθρωσης και των τονικών χαρακτηριστικών κινήθηκαν, επίσης, σε κορυφαίο επίπεδο και δημιούργησαν την εντύπωση ότι, σχεδόν, εξαντλούν τα όρια της ίδιας της παραγωγής σε θέματα ρεαλισμού (αυτό φυσικά είναι σχήμα λόγου. Σχεδόν ποτέ δεν γνωρίζεις τα όρια αυτά και πάντοτε οι εκπλήξεις είναι πιθανές).
Η περιοχή των υψηλών συχνοτήτων είναι ίσως η αυτή που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο τις δυνατότητες του Vega: Μαζί με ελάχιστους άλλους μετατροπείς (κάποιους σημαντικά ακριβότερους) είναι αυτός που προσέγγισε με άνεση την απόδοση του D-70 στον τομέα αυτό και κατά περίπτωση την ξεπέρασε, επιτυγχάνοντας πολύ καλή ισορροπία μεταξύ ταχύτητας, σώματος και απόσβεσης και δημιουργώντας μια αίσθηση πληρότητας χωρίς να γίνεται ποτέ κουραστικός. Η περιοχή αποδόθηκε με ζωντάνια, όση φωτεινότητα χρειάζεται και με εξαιρετικό αρμονικό πλούτο, επιπροσθέτως δε, είναι εφικτό για τον ακροατή να μικρορυθμίσει κάποιες λεπτομέρειες μέσω των φίλτρων. Για παράδειγμα, το Mode 4 (όπως ακριβώς προβλέπει η Auralic) ακούγεται σχετικώς υποτονικό με ηχογραφήσεις 44k1 και δεν έχω αμφιβολία ότι αυτό θα αρέσει σε πολλούς καθώς δίνει μια στρογγυλή αίσθηση στο συνολικό αποτέλεσμα. Φυσικά, ο καλύτερος τρόπος να αξιολογήσεις (και να απολαύσεις) την περιοχή είναι μερικές καλές παραγωγές υψηλής ανάλυσης. Ο Vega είναι από τους πλέον αποκαλυπτικούς μετατροπείς που έχει τύχει να ακούσω στον τομέα αυτό και φαίνεται ότι δεν κρύβει πολλά πράγματα, ανάμεσά τους δεν κρύβει και τις συχνές υπερβολές (σε θέματα στερεοφωνικής εικόνας και γενικότερης “παρουσίας”) που φαίνεται ότι υπάρχουν σε διάφορες παραγωγές. Από την άλλη, ρεαλιστικές ηχογραφήσεις αποδεικνύονται πραγματικά συγκλονιστικές και η αίσθηση ότι “είσαι εκεί” είναι πολύ έντονη.
Η στερεοφωνική εικόνα κινήθηκε σε κορυφαία επίπεδα τόσο σε θέματα διαστάσεων (πλάτος και βάθος) όσο και σε θέματα εστιασμού. Ο Vega είναι σε θέση να δημιουργήσει πολύ πειστικές εικόνες, με σαφείς περιγραφές της κίνησης και του αέρα μεταξύ των ηχητικών αντικειμένων είτε αυτά είναι μεμονωμένα όργανα (σε ηχογραφήσεις ολιγομελών συνόλων) είτε οργανικές ομάδες (σε ηχογραφήσεις συμφωνικής ορχήστρας). Είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ σοβαρό εργαλείο που δίνει μια πολύ αξιόπιστη εικόνα της κάθε παραγωγής. Και εδώ, η επιλογή του φίλτρου έχει το νόημα της. Το Mode 4 στενεύει λίγο την εικόνα και δημιουργεί στον ακροατή μια περισσότερο ολιστική αίσθηση, την εντύπωση ότι κάθεται σχετικώς μακρυά, όπως συμβαίνει συνήθως σε μια ζωντανή παράσταση. Αντιθέτως, το Mode 1, σε φέρνει πιο κοντά, ανοίγει το sound stage και είναι πιο λεπτομερές και αναλυτικό.

Τελικώς...

... τα μαντάτα είναι άσχημα για τον ανταγωνισμό σε μια κατηγορία που είναι ιδιαιτέρως απαιτητική: Με βάση τα ευρήματα της δοκιμής, ο Vega ανήκει στην ολιγομελή κατηγορία των κορυφαίων μετατροπέων d/a, συνδυάζοντας κορυφαίες επιδόσεις, άψογη αισθητική, καλό user interface και, φυσικά, εξαιρετικό ήχο με βάση το κόστος του. Με κριτήριο τις συσκευές που έχουν δοκιμαστεί μέχρι σήμερα, θέτει ασφαλώς ένα επίπεδο αναφοράς του οποίου η υπέρβαση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αν κινείστε σε αυτή την κατηγορία τιμής (αλλά και σε υψηλότερη), θα πρέπει να τον ακούσετε οπωσδήποτε!