GoldenEar T66

Το T66 είναι ένα αρκετά σύνθετο σύστημα στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων: Το κάθε ηχείο περιλαμβάνει δύο γούφερ και δύο παθητικούς ακτινοβολητές με ενεργή οδήγηση και DSP (για το οποίο δεν γνωρίζουμε τίποτα) καθώς επίσης και δύο μιντ/γούφερ. Δεν είναι περίεργο που το διάγραμμα του μέτρου της εμπέδησης είναι “περίεργο”. Η σχετική καμπύλη έχει ένα μέρος όπου η τιμή μειώνεται ομαλά και με λογαριθμικό τρόπο σε συνάρτηση με την συχνότητα (η καμπύλη είναι σχεδόν ευθύγραμμη αλλά η οριζόντια κλίμακα είναι λογαριθμική -μην ξεχνάτε), ενώ πάνω από τα 100Hz περίπου, η συμπεριφορά θυμίζει αυτήν ενός συμβατικού παθητικού ηχείου. Η μορφή αυτή μπορεί να ερμηνευθεί από την ύπαρξη κάποιου φίλτρου στην είσοδο του ηχείου, λογικό, από την στιγμή που ένα μέρος των συχνοτήτων οδηγείται στον ενεργό κλάδο, με κάποιο τρόπο. Πολύ ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η συμπεριφορά του ηχείου ως φορτίο στο παθητικό κομμάτι είναι εξαιρετική από την άποψη της διακύμανσης: Το μέτρο μεταβάλλεται από τα 3.2Ω μέχρι τα 6Ω, ίσως η μικρότερη διακύμανση που έχουμε δει, κάτι που είναι σημαντικό για την οδήγηση από ενισχυτές με κακό συντελεστή απόσβεσης (δηλαδή με λυχνίες και μετασχηματιστές εξόδου). Το ηχείο, λοιπόν μπορεί να οδηγηθεί άνετα από την λήψη 4Ω ενός μικρού λαμπάτου, χωρίς πρόβλημα. Η διακύμανση της φάσης δεν κρύβει εκπλήξεις, με τις τιμές να “ξεφεύγουν” ελάχιστα κάτω από τα 100Hz και πάνω από τα 10kHz.
Η ψευδοανηχοϊκή μέτρηση της ευαισθησίας δείχνει ένα ιδιαίτερα ομοιογενές ηχείο στην περιοχή από τα 200Hz μέχρι τα 10kHz, με ήπιες τάσεις ενίσχυσης ψηλά και ίχνη μικρών συντονισμών, μικρού πλάτους και στάθμης, πάνω από τα 10kHz. Είναι δύσκολο να αποδώσεις αιτία σε αυτό το εύρημα, αν, δηλαδή οφείλεται στο μεγάφωνο ή στις συνθήκες ακτινοβολίας του, αλλά παρόμοια συμπεριφορά έχουμε δει και σε άλλα ηχεία με τουίτερ ίδιας τεχνολογίας. Η απόκριση του ηχείου παραμένει με χαρακτηριστική άνεση μέσα στο διάστημα ±3dB μέχρι τα 10kHz.

Το διάγραμμα της ψευδοανηχοϊκής απόκρισης, με εξομάλυνση 1/3oct και η σύγκριση των καμπυλών επί του άξονα και μέσης τιμής εκτός άξονα (listening window), αποκαλύπτει ένα ηχείο με ομαλή συμπεριφορά στον τρόπο με τον οποίο ακτινοβολεί στον χώρο. Η μέση καμπύλη έχει ακριβώς την ίδια μορφή, αλλά με μειωμένη ευαισθησία σε σχέση με την καμπύλη on-axis.
Η συνολική απόκριση του ηχείου, όπως προκύπτει με splicing near field και far field μέτρησης επιβεβαιώνει την ομοιογένεια του ηχείου. Η απόκριση παραμένει στο διάστημα ±3dB, με μικρές εξαιρέσεις, στην περιοχή των 35Hz (+3.6dB) και των 65Hz (+4.7dB), χαμηλά και στην περιοχή των 15kHz (+4.5dB) ψηλά. Η μέση ευαισθησία του T66 υπολογίστηκε στα 87dBSPL/2.83Vrms/1m και με βάση αυτήν η αποκοπή -3dB στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων βρίσκεται στα 26Hz και στην περιοχή των υψηλών στα 28kHz. Με όριο αποκοπής τα -6dB, οι αντίστοιχες τιμές είναι 25Hz-29.6kHz, επιδόσεις που δικαιώνουν πλήρως τα δημοσιευμένα χαρακτηριστικά. Το ρυθμιστικό της στάθμης του ενεργού κλάδου λειτουργεί όπως θα περίμενε κανείς. Το διάγραμμα απεικονίζει την συμπεριφορά του ηχείου στις δύο ακραίες θέσεις της ρύθμισης.

Η βηματική απόκριση του ηχείου δεν κρύβει εκπλήξεις. Ενδιαφέρον εύρημα είναι η πολύ καθαρή απόσβεση στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων.
Το διάγραμμα αποσβεννυμένων φασμάτων δείχνει μια σχεδίαση με περιορισμένους συντονισμούς και χρονικές καθυστερήσεις. Το πιο αργό κομμάτι του διαγράμματος φαίνεται στην περιοχή του 1.1kHz με χρόνο 4ms για απόσβεση -25dBr, ενώ οι πιο εμφανείς συντονισμοί, στα 3.8kHz και 9.6kHz έχουν πολύ ταχύτερες αποσβέσεις στα 1.9ms και 1.5ms αντιστοίχως. Παρά το γεγονός ότι μιλάμε για ένα μεγάλο σύστημα με σημαντικές κινούμενες επιφάνειες, το T66 μπορεί να θεωρηθεί γρήγορο.

Το πολικό διάγραμμα στο οριζόντιο επίπεδο, επιβεβαιώνει την αρχική μας άποψη ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ηχείο που ακτινοβολεί ομαλά στον χώρο. Η σχετική μέτρηση παραμένει πάνω από το επίπεδο των -6dB για γωνίες ±45° και “στενεύει” αισθητά, χωρίς φαινόμενα lobing, πάνω από τα 15kHz. Με αυτά τα δεδομένα, ο ακροατής μπορεί να ακούει το T66 από σχετικώς μεγάλη απόσταση (μέσα στο πεδίο αντήχησης) αλλά θα χρειαστεί toe-in αν θέλει να πάρει το μέγιστο των δυνατοτήτων του.
Η καμπίνα του ηχείου φαίνεται πολύ στιβαρή. Η μέτρηση των κραδασμών της μπάφλας, στην πραγματικότητα είναι μέτρηση των κραδασμών του προστατευτικού πλέγματος (το οποίο δεν μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα), επομένως είναι απλώς ενδεικτική. Οι χρωματισμοί των πλευρικών τοιχωμάτων, από την άλλη, δείχνουν ένα πολύ δεμένο ηχείο με ελάχιστους συντονισμούς, οι οποίοι βρίσκονται συνολικά κάτω από τα -60dBm/sec².