Lab 12 integre4 Mk2

Για την ακουστική αξιολόγηση, ο integre4 Mk2 αντικατέστησε τους ενισχυτές αναφοράς (Melos Plus Series Line/Parasound HCA3500) και ανέλαβε να οδηγήσει τα ηχεία αναφοράς (ATC SCM50 PSL).
Η αρχική εγκατάσταση του ενισχυτή δεν κρύβει προβλήματα, το μόνο που θα πρέπει να κάνει ο νέος ιδιοκτήτης του integre4 είναι να τοποθετήσει τις λυχνίες στην θέση τους, κάτι που είναι πολύ απλό, αρκεί να ακολουθήσει την διαδικασία όπως περιγράφεται στο εγχειρίδιο (και να διαθέτει... κοινή λογική). Έχουμε να κάνουμε με ένα βαρύ μηχάνημα (22 κιλά) που παράγει αρκετή θερμότητα, επομένως μια σταθερή επιφάνεια, με καλό αερισμό, είναι απαραίτητα στοιχεία.
Ιδιαίτερα απλή, επίσης, είναι η διαδικασία ελέγχου της πόλωσης των λυχνιών. Η σχετική επιλογή στο μενού εμφανίζει διαδοχικά το ρεύμα κάθε KT170 και υποδεικνύει το αντίστοιχο ρυθμιστικό. Αν κάποιος θέλει να μπει στο παιχνίδι αλλαγής των λυχνιών, μπορεί, κάθε φορά, να συμβουλεύεται τον αντίστοιχο πίνακα για τα ρεύματα στο εγχειρίδιο χρήσης. Μετά τα κυκλώματα αυτόματης πόλωσης (που δεν δίνουν δυνατότητα ρύθμισης, βεβαίως), το σύστημα της Lab 12 είναι το απλούστερο και το πιο καλοσχεδιασμένο από πλευράς εργονομίας που έχουμε συναντήσει. Το μενού προσφέρει, επίσης, μετρητή χρόνου λειτουργίας, ώστε να έχει ο χρήστης μια αίσθηση για το πόσο έχουν δουλέψει οι λυχνίες ισχύος.

Η πρώτη εντύπωση που αποκομίζεις, ακούγοντας το σύστημα αναφοράς με τον integre4 Mk2 στην θέση του ενισχυτή είναι ότι υπάρχουν καλές δυνατότητες οδήγησης, τονική ομοιογένεια και καλά δυναμικά, ενώ, παράλληλα, το συνολικό άκουσμα είναι ισορροπημένα μαλακό και ευχάριστο, χωρίς να γίνεται ευφωνικό, με πολύ καλές δυνατότητες ανάλυσης, φωτεινή μεσαία περιοχή και εκτεταμένες γρήγορες και ακριβείς υψηλές συχνότητες.

Στις λεπτομέρειες τώρα, ο ολοκληρωμένος της Lab 12 φάνηκε να χειρίζεται τα ηχεία αναφοράς με άνεση και να αποδίδει σωστά τις πολύ χαμηλές συχνότητες γεμίζοντας άνετα τον χώρο, με τρόπο επιβλητικό, όταν τα απαίτησε το πρόγραμμα, χωρίς να διστάζει ή να δείχνει ότι πλησιάζει στα όριά του, ακόμη και σε αρκετά υψηλές στάθμες. Ο παλμός και ο όγκος αποδόθηκαν άψογα και η εντύπωση που δημιουργήθηκε είναι ότι με ένα ζευγάρι ηχεία τυπικής ευαισθησίας, ο integre4 θα καλύψει σωστά έναν μικρό/μεσαίο χώρο, με σοβαρές δυνατότητες απόδοσης της δυναμικής αντίθεσης. Αν μιλάμε για λαμπάτους ολοκληρωμένους ενισχυτές, είναι ένας από τους καλύτερους οδηγούς που έχουν περάσει από τα χέρια μας.
Αυτός ο χαρακτήρας διατηρήθηκε στην περιοχή των χαμηλών και ανώτερων χαμηλών, με το σύστημα να αποδίδει άψογα τις λεπτομέρειες και την κλίμακα μεγέθους των μεγάλων ακουστικών οργάνων και το αποτέλεσμα να είναι θεαματικό με έντονη την αίσθηση της παρουσίας των οργανικών ομάδων σε μεγάλα συμφωνικά έργα. Πήραμε ακρίβεια και ταχύτητα, χωρίς ίχνη έμφασης και υπερβολών, μια ταυτότητα που “επιδοτεί” την απόδοση του ρυθμικού μέρους, το οποίο σε ανάλογες ηχογραφήσεις ακούστηκε γρήγορο, με τον σωστό όγκο και γέμισμα, να ρολλάρει ευχάριστα, δημιουργώντας μια πολύ θετική διάθεση.
Η μεσαία περιοχή φάνηκε να χαρακτηρίζεται από ουδετερότητα και απουσία κάθε αχρείαστης ευφωνικότητας. Αν κάποιος ψάχνει για ενισχυτή που ομορφαίνει τα πράγματα, στρογγυλεύει τις αιχμές και, γενικώς, έχει άποψη για την ηχογράφηση, ο integre4 δεν είναι αυτός που θα τον ικανοποιήσει, καθώς τείνει προς την διαφάνεια και την ακρίβεια, διατηρώντας τις λεπτομέρειες και το προφίλ του μουσικού έργου. Σε σχέση με τον ενισχυτή αναφοράς, τα τεκταινόμενα επί σκηνής εστιάστηκαν λίγο πίσω από τον οριζόντιο άξονα των ηχείων μια ιδιότητα που επιτείνει την αίσθηση της φυσικότητας στην συνολική απόδοση. Το αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς είναι ένα ξεκούραστο άκουσμα, χωρίς να γίνεται κλινικό-αποστειρωμένο, με πολλές λεπτομέρειες και πολύ καλό layering των σύνθετων ηχογραφήσεων που δεν θα ακουστεί, όμως, ποτέ σκληρό ή τραχύ, ακόμη και σε υψηλές στάθμες.
Η εικόνα που δημιουργεί ο integre4 είναι πραγματικά καλή. Η “λίγο πίσω” αίσθηση που αναφέρθηκε στην προηγούμενη παράγραφο, συνδυάστηκε με σοβαρές δυνατότητες εστιασμού των ακουστικών αντικειμένων στον οριζόντιο άξονα, άψογη περιγραφή της κίνησης και της ατμόσφαιρας της ηχογράφησης και πολύ καλό βάθος. Σε ένα σωστό στήσιμο, με τα κατάλληλα τρακ, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι πραγματικά εντυπωσιακό, δικαιώνοντας την Lab 12 για την επιλογή του ρυθμιστικού στάθμης και την ομοιότητα των καναλιών την οποία έχει επιτύχει.
Ψηλά, ο ενισχυτής φάνηκε να διαθέτει έκταση, διαφάνεια και καλά χαρακτηριστικά ταχύτητας, δημιουργώντας την εντύπωση ότι δεν περιορίζει την λεπτομέρεια και τον αρμονικό πλούτο του προγράμματος. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί ένας -μόλις ανιχνεύσιμος- ήπιος και μαλακός χαρακτήρας που δίνει στο τελικό αποτέλεσμα μια ταυτότητα που διαφοροποίησε τον integre4 από τους ενισχυτές αναφοράς, πιθανώς ένα ηχητικό αποτύπωμα του λαμπάτου σταδίου εξόδου, κάτι που είναι και το ζητούμενο, σε τελική ανάλυση. Εν προκειμένω, η Lab 12 έχει πετύχει στο γνωστό παιχνίδια ισορροπίας που παίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο integre4 είναι λαμπάτος και το δείχνει, όταν χρειάζεται, όπως πρέπει, χωρίς να σου φορτώνεται με κάποια παλιομοδίτικη μανιέρα περί λαμπάτου ήχου.

Τελικώς...

... καλοσχεδιασμένος και προσεγμένος από την άποψη της αισθητικής, με μοντέρνο και λειτουργικό user interface (και το καλύτερο σύστημα ρύθμισης της πόλωσης από όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα, στοιχείο που κάνει το tube rolling παιχνίδι), ο integre4 Mk2 είναι ένας πραγματικά σύγχρονος ενισχυτής με λυχνίες. Βασισμένος στις νέες ΚΤ170, έχει καλές δυνατότητες οδήγησης και πολύ προσεγμένο ηχητικό χαρακτήρα (που υπάρχει, μεν, δεν επιβάλλεται, δε), οπότε μιλάμε για έναν καθαρόαιμο audiophile ενισχυτή, για όσους θέλουν το κάτι παραπάνω για το σύστημα τους, προς αυτή την κατεύθυνση. Προτείνεται ανεπιφύλακτα!