Cambridge Audio Edge A

Η ακουστική αξιολόγηση του Edge A περιέλαβε δύο φάσεις. Κατά την πρώτη χρησιμοποιήθηκε ως ολοκληρωμένος ενισχυτής, αντικαθιστώντας το ζευγάρι προ/τελικού αναφοράς (Melos Plus Series Line και Parasound HCA3500) με την πηγή αναφοράς (Teac Esoteric P70/D70) να είναι συνδεδεμένη σε μια από τις single ended αναλογικές εισόδους του. Κατά την δεύτερη φάση αξιολογήθηκε ως DAC/Ολοκληρωμένος ενισχυτής. Στην περίπτωση αυτή, χρησιμοποιήθηκε ως πηγή το transport P70 (ρυθμισμένο για upsampling στα 88.2kHz, μέσω ομοαξονικής S/PDIF) καθώς και ένας υπολογιστής μέσω της θύρας USB. Μικρός χρόνος ακροάσεων δαπανήθηκε και για ασύρματο streaming μέσω Bluetooth. Σε όλες τις περιπτώσεις ως ηχεία χρησιμοποιήθηκαν τα γνωστά ATC SCM-50PSL.
Η εγκατάσταση του Edge A δεν κρύβει προβλήματα, με εξαίρεση, ίσως, το σημαντικό του βάρος, το οποίο αγγίζοντας τα 25 κιλά απαιτεί μια σταθερή και με καλή αντοχή επιφάνεια και το γεγονός ότι οι ψύκτρες του θερμαίνονται αρκετά, πολύ περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς από έναν ολοκληρωμένο με αυτή την ονομαστική ισχύ, αποτέλεσμα πιθανόν της τοπολογίας Class ΧΑ στην έξοδο. Κατά τα άλλα, ο χρήστης δεν θα συναντήσει κανένα πρόβλημα. Το “ανάποδο” lettering στα βύσματα είναι μια παραδοσιακή, ευχάριστη, πινελιά που δείχνει ενδιαφέρον από την πλευρά των σχεδιαστών για την εργονομία, η θύρα USB συνδέεται χωρίς προβλήματα σε πλατφόρμες Win10 και το user interface του ενισχυτή είναι εξαιρετικά απλό. Η σύνδεση μέσω Bluetooth γίνεται άμεσα (αρκεί να επιλέξεις την ανάλογη είσοδο στον ενισχυτή).

Η πρώτη εντύπωση που αποκομίζεις με τον Edge A στην θέση του ενισχυτή, είναι ότι το σύστημα διατήρησε όλα τα γνωστά, θετικά, χαρακτηριστικά του και, επιπροσθέτως, βελτιώθηκε σε ορισμένες λεπτομέρειες. Στην πραγματικότητα, με εξαίρεση τις δυνατότητες σε στάθμη (ειδικά σε καθεστώς ψηφιακής ισοστάθμισης), ο Edge A ακούστηκε σε κάποια σημεία καλύτερα από τους ενισχυτές αναφοράς, κυρίως στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων, είχε χαμηλότερο θόρυβο και, γενικώς, δημιούργησε μια ιδιαίτερα θετική ατμόσφαιρα στον χώρο ακρόασης κάνοντας σαφές ότι βρισκόμαστε απέναντι από έναν πραγματικά σοβαρό ενισχυτή ο οποίος ξεπερνά τα όρια ενός απλού επετειακού αντικειμένου πολυτελείας. Η γενική αίσθηση που δημιούργησε ήταν αυτή της ουδετερότητας, ενός καλού και ξεκούραστου χαρακτήρα και της ταχύτητας.
Σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες οδήγησης, είναι σαφές ότι ο Edge A μπορεί να υποστηρίξει με άνεση συστήματα που λειτουργούν σε μικρούς/μεσαίους χώρους με ηχεία μέσης ή και χαμηλής ευαισθησίας και θέσεις ακρόασης σε λογικές αποστάσεις. Τα όρια του ενισχυτή βρίσκονται αρκετά ψηλά και σε φυσιολογική χρήση δεν θα ακουστεί ποτέ τραχύς ή συμπιεσμένος, δεν σου δημιουργεί ποτέ την την εντύπωση ότι προσπαθεί υπερβολικά και διατηρεί πάντα έναν ουδέτερο χαρακτήρα ο οποίος αφήνει την μουσική σε πρώτο πλάνο, χωρίς να θυμίζει συνεχώς την παρουσία του με ιδιοτροπίες και άποψη. Υπάρχουν, φυσικά, όρια αλλά αυτά βρίσκονται αρκετά μακρυά από αυτό που θα χαρακτήριζε κανείς ως ρεαλιστικές στάθμες. Όπως και στην περίπτωση του τελικού αναφοράς, έτσι και στην περίπτωση του Edge A, είναι περισσότερο τα ηχεία και ο χώρος που θα βάλουν ένα όριο και λιγότερο ο ίδιος ο ενισχυτής.

Η περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων είναι ίσως το πιο δυνατό σημείο του ενισχυτή, αν και αυτή είναι μια υποκειμενική εκτίμηση, με κριτήριο την βελτίωση που είδαμε σε σχέση με το ζευγάρι αναφοράς. Με τον Edge A, το σύστημα φάνηκε να κατεβαίνει με μεγαλύτερη άνεση πολύ χαμηλά, έβγαλε ακόμη πιο άνετα την λεπτομέρεια που είναι σε θέση να δώσει η συγκεκριμένη ψηφιακή πηγή και γέμισε τον χώρο με τρόπο επιβλητικό, χωρίς όμως να διαταράσσει τις ισορροπίες στο φάσμα ή να ακούγεται υπερβολικό.
Πρόγραμμα με βαρύ περιεχόμενο σε χαμηλές και ανώτερες χαμηλές συχνότητες, ακούστηκε με πολύ καλή παρουσία, πολύ καλά χαρακτηριστικά ταχύτητας, λεπτομερές και γρήγορο, με τα ρυθμικά μέρη να αποδίδονται εξαιρετικά, με πολύ καλή αίσθηση ροής και μια αδιαμφισβήτητη δυνατότητα να σε παρασύρουν μέσα στην μουσική. Μεγάλες ορχήστρες με πολλά έγχορδα ακούστηκαν εξαιρετικά, καλοσχηματισμένες με σωστό όγκο και εντυπωσιακή παρουσία, ενώ ηχογραφήσεις με υπερβολική ενέργεια χαμηλά (συνήθως βασισμένες σε συνθ) γέμισαν τον χώρο με ιδιαίτερη άνεση. Είναι δύσκολο να εντοπίσεις τις αιτίες αυτής της συμπεριφοράς, αλλά σίγουρα η αποκοπή χαμηλά (3Hz/-1dB, πιθανώς λόγω της χρήσης DC servo) και ο υψηλός συντελεστής απόσβεσης παίζουν τον ρόλο τους.
Ο Edge A ακούστηκε πολύ καλός και στην μεσαία περιοχή. Δημιούργησε άκοπα μια πολύ καλή αίσθηση λεπτομέρειας, με το τελικό αποτέλεσμα να είναι φωτεινό, καθόλου καταπιεστικό, με πολύ καλή ανάλυση και καμία αίσθηση συμπίεσης ακόμη και σε έργα με σημαντική ενέργεια στην περιοχή και πολύπλοκη δομή, υποστηρίζοντας άνετα τις δυνατότητες των πηγών (P70/D70 και media player με αρχεία υψηλής ανάλυσης) και διατηρώντας το βασικό χαρακτηριστικό της εξαιρετικής ανάλυσης που προσφέρει το σύστημα αναφοράς, αποκλίνοντας ελάχιστα προς το ήπιο και ευχάριστο, όσο πρέπει για να το παρατηρήσεις χωρίς να κολλήσεις σε αυτό.
Ο ακροατής βρίσκεται απέναντι από μια καλοσχηματισμένη, πειθαρχημένη εικόνα, με αίσθηση εγγύτητας, πολύ καλές δυνατότητες εστιασμού μεμονωμένων πηγών και πολύ καλό βάθος. Η περιγραφή της κίνησης είναι εξαιρετική, ο αέρας μεταξύ των οργάνων απτός και η απόδοση των φωνών και της χορωδίας ιδιαίτερα φυσική, απότοκο, πιθανώς, της πολύ καλής ισορροπίας των καναλιών, του χαμηλού crosstalk και καλού tracking στο ρυθμιστικό της στάθμης. Σε σχέση με το ζευγάρι των ενισχυτών αναφοράς, το υπόβαθρο ήταν πιο σκοτεινό, με τις μικρές λεπτομέρειες να προβάλλονται και να σβήνουν λίγο καλύτερα. Αυτά τα στοιχεία, σε συνδυασμό με τις πολύ καλές δυνατότητες οδήγησης συνέβαλλαν, ασφαλώς, στην εντύπωση ότι ο ενισχυτής αποδίδει άψογα το μακροδυναμικό προφίλ του προγράμματος. Εξαιρετικά ήσυχος στις χαμηλές στάθμες, “αντέχει” στις κορυφώσεις και μπορεί να μεταφέρει χωρίς δυσκολία τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται μια σύνθεση, χωρίς να σε αναγκάσει να παίξεις τον ρόλο του compressor, μεταβάλλοντας την στάθμη.
Ψηλά, ο ενισχυτής φάνηκε να έχει πολύ καλή έκταση, δημιούργησε μια αίσθηση διαφάνειας και ακούστηκε πάντοτε φωτεινός και ευχάριστος, χωρίς το παραμικρό ίχνος τραχύτητας. Η εντύπωση που δημιουργεί είναι αυτή της καλής ταχύτητας στα μέτωπα και του καλού σώματος με λίγο ταχύτερες αποσβέσεις σε σχέση με την αναφορά, η οποία ακούγεται λίγο πιο πλούσια και μαλακή. Με τον Edge A στην θέση του ενισχυτή, το σύστημα απέδωσε πολύ καλά τον αρμονικό πλούτο, δημιουργώντας αίσθηση πληρότητας, με το τελικό αποτέλεσμα να είναι φωτεινό και με όσο πρέπει ζεστό.

Χρησιμοποιώντας τις ψηφιακές εισόδους, ο ενισχυτής διατήρησε τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά που έχουν ήδη αναφερθεί, όπως είναι η πολύ καλή έκταση χαμηλά, η ουδετερότητα και οι δυνατότητες αναπαραγωγής των λεπτομερειών και των μακροδυναμικών. Σε σχέση με τον DAC αναφοράς, ακούστηκε λίγο πιο αδρός ως προς την περιγραφή της στερεοφωνικής εικόνας, η οποία εμφανίστηκε λιγότερο πειθαρχημένη (η σύγκριση, φυσικά, αδικεί τον ολοκληρωμένο ενισχυτή καθώς ακόμη και σε αυτή την “ηλικία” ο D70 είναι ένας μετατροπέας με πολλά ασυνήθιστα χαρακτηριστικά). Σε κάθε περίπτωση, το συνολικό αποτέλεσμα δείχνει να δικαιώνει τις επιλογές της Cambridge Audio. Το ψηφιακό κομμάτι του ενισχυτή, συμβαδίζει με το υπόλοιπο πακέτο και μπορεί να αποτελέσει ένα πρώτης τάξης ψηφιακό front-end στην συγκεκριμένη κατηγορία τιμής.
Τέλος, όσον αφορά το Bluetooth, προφανώς οι Βρετανοί κατέχουν την... τέχνη (η, μάλλον, έχουν ψάξει και έχουν βρει μια πολύ καλή λύση), κάτι που το είδαμε και στην περίπτωση του πλατό της εταιρίας. Το ασύρματο streaming που προσφέρει ο ενισχυτής, είναι απολύτως αποδεκτό, με κριτήρια υψηλής πιστότητας και μόνο μια συγκριτική ακρόαση θα αποκαλύψει τις αδυναμίες του σε σχέση με τον ενσύρματο DAC της συσκευής, αδυναμίες οι οποίες εντοπίζονται στην κάπως ρηχή, στενή εικόνα και στην μέτρια δυναμική συμπεριφορά. Σε κάθε περίπτωση, η είσοδος Bluetooth είναι μια απολύτως αποδεκτή επιλογή όταν η μουσική βρίσκεται σε κάποια φορητή/προσωπική συσκευή και επεκτείνει τις δυνατότητες του Edge A, κάνοντάς τον πιο φιλικό στην παρέα και πιο διασκεδαστικό.

Τελικώς...

... με κόστος που αγγίζει τις €5.000,- ο Edge A είναι ένας ολοκληρωμένος ενισχυτής από τον οποίο οφείλει να έχει κανείς σοβαρές προσδοκίες. Θα μπορούσαμε, μάλιστα, να ισχυριστούμε ότι είναι ένα προϊόν “έξω από τα νερά” της Cambridge Audio, η οποία δεν έχει, ίσως, συνηθίσει να απευθύνεται στο ακροατήριο των απαιτητικών audiophiles αυτού του επιπέδου. Κι όμως, οι Βρετανοί, όχι μόνο αντιμετώπισαν με επιτυχία την πρόκληση, αλλά φαίνεται ότι χαράζουν τον δικό τους δρόμο με επιλογές που τιμούν την ιστορία τους. Ο Edge A είναι ένας πραγματικά καλός ενισχυτής, οποίος επάξια κινείται στο κορυφαίο επίπεδο του είδους και κάνει την τιμή του να φαίνεται λογική για τα προσφερόμενα. Πρόκειται για μια αισθητικώς και τεχνικώς άρτια υλοποίηση, η αρτιότητα της οποίας ακούγεται καθαρά στην πράξη. Προτείνεται ανεπιφύλακτα!