Audioengine D2

Ο D2 είναι στην ουσία ένας μετατροπέας d/a του οποίου το στάδιο εισόδου είναι διαχωρισμένο από τα κυκλώματα μετατροπής d/a, τοποθετημένο σε ξεχωριστό σασί και επικοινωνεί με την... “υπόλοιπη” συσκευή ασύρματα, με ζεύξη η οποία χρησιμοποιεί την ζώνη των 2.4GHz, προσφέροντας την δυνατότητα στον χρήστη να μεταφέρει ψηφιακά σήματα από μια πηγή σε μέχρι τρία διαφορετικά συστήματα. Η συσκευασία περιλαμβάνει έναν πομπό (D2T) και έναν δέκτη (D2R), αλλά ο χρήστης μπορεί να αγοράσει πρόσθετους δέκτες, αν το επιθυμεί.

Περιγραφή - Δυνατότητες

Ο πομπός του D2 διαθέτει μια οπτική είσοδο (Toslink) καθώς και θύρα USB για την σύνδεση των πηγών. Στην πρόσοψη μπορεί κανείς να βρει ακόμη το ρυθμιστικό στάθμης (είναι αρκετά ενδιαφέρουσα η ιδέα της Audioengine να τοποθετήσει εδώ το ρυθμιστικό) και την είσοδο του τροφοδοτικού, ενώ, εναλλακτικά, είναι δυνατή η τροφοδοσία της συσκευής από τον δίαυλο USB. Εκτός από τον διακόπτη On/Off, υπάρχει ακόμη και ένας διακόπτης ο οποίος επιτρέπει την αρχική σύνδεση του πομπού με τον δέκτη (Pairing). Στην πίσω πλευρά του πομπού βρίσκονται δύο κεραίες για την εκπομπή του σήματος.
Ο δέκτης περιλαμβάνει μια αναλογική έξοδο single ended, υλοποιημένη με καλής ποιότητας βύσματα RCA καθώς και μια οπτική έξοδο (Toslink) για την περίπτωση που ο χρήστης θέλει να δρομολογήσει το σήμα σε κάποιον εξωτερικό μετατροπέα d/a. Στην πρόσοψη υπάρχουν, ακόμη, οι γνώριμοι διακόπτες On/Off και Pairing καθώς επίσης και η είσοδος του τροφοδοτικού. Στην πίσω πλευρά, υπάρχουν οι δύο κεραίες για την λήψη του σήματος).

Κατασκευή

Ο πομπός του συστήματος βασίζεται σε δύο ψηφιακά interface, το γνωστό TAS1020B για το σήμα από την θύρα USB και το AK4117 της Asahi-Kasei για το σήμα από την συμβατική ψηφιακή είσοδο. Η αρχιτεκτονική της συσκευής είναι ενδιαφέρουσα καθώς από όσα αναφέρει η εταιρία (αλλά αποκαλύπτει και το κύκλωμα), το D2 εκπέμπει απευθείας το σήμα στο πρωτόκολλο I2S αφού αυτά τα σήματα δρομολογούνται στο άρθρωμα RF το οποίο ανήκει στην Avnera και μπορεί να υποστηρίξει μετάδοση με sample rate που φθάνει τα 24/96 (αυτό σημαίνει ότι το σήμα από την οπτική είσοδο, υπόκειται σε scaling, αν είναι πάνω από αυτή την τιμή). Ξεχωριστά μεταδίδεται, επίσης, και η πληροφορία της θέσης του ρυθμιστικού στάθμης, ώστε ο δέκτης να εξασθενήσει το σήμα ανάλογα.
Ένα παρόμοιο άρθρωμα RF υπάρχει και στον δέκτη του D2 και το σήμα από αυτό οδεύει τόσο προς ένα ψηφιακό interface (ΑΚ4103) το οποίο οδηγεί την οπτική έξοδο της συσκευής όσο και προς τον μετατροπέα d/a, ο οποίος είναι ο PCM1792 της Burr-Brown, η έξοδος του οποίου συνδέεται με το αναλογικό στάδιο της συσκευής. Εδώ, η Audioengine έχει χρησιμοποιήσει δύο διπλούς τελεστικούς LM4562 ανά κανάλι σε μια τοπολογία η οποία περιλαμβάνει μετατροπέα i/v και φίλτρο.

Μετρήσεις

H εργαστηριακή αξιολόγηση του D2 έγινε μέσω της οπτικής του εισόδου, με σήματα 24-bit/96kHz και την εξασθένηση ρυθμισμένη στο ελάχιστο. Η τροφοδοσίας, τόσο για τον πομπό όσο και για τον δέκτη, έγινε μέσω των τροφοδοτικών που παρέχει η εταιρία (ο πομπός μπορεί, εναλλακτικά, να τροφοδοτηθεί και από τον δίαυλο USB). Ως έξοδος χρησιμοποιήθηκε η αναλογική έξοδος του δέκτη.
Η γραμμικότητα στάθμης του D2 είναι από τις καλύτερες που έχουμε μετρήσει και, με βάση την κατηγορία τιμής του, εξαιρετική. Οι καμπύλες διατηρούν την ιδανική μορφή μέχρι λίγο πριν τα -120dBFS οπότε και κάνει την εμφάνισή της μια σημαντική απόκλιση. Ο θόρυβος βρίσκεται έξω από τα όρια της συγκεκριμένης μέτρησης.
Οι μετρήσεις παραμόρφωσης χαρακτηρίζονται από πολύ χαμηλές τιμές, τόσο για το σύνολο αρμονικής παραμόρφωσης και θορύβου (THD+N) όσο και για την αρμονική παραμόρφωση (THD). Όλες οι σχετικές καμπύλες βρίσκονται κάτω από τα 100dB με την αρμονική παραμόρφωση να “φλερτάρει” με τα -110dB, τουλάχιστον για το πιο ήσυχο (αριστερό) κανάλι.

Τα φάσμα του θορύβου στο αδρανές κανάλι περιλαμβάνει ελάχιστα ίχνη από το τροφοδοτικό και δείχνει μια σχεδίαση λίγο καλύτερη από αυτήν του D1, καθώς στο όριο της μέτρησης (10kHz) ο θόρυβος βρίσκεται σαφώς κάτω από τα -120dBFS.
Πάντως, σε αντίθεση με τον D1, το τροφοδοτικό του D2 “φαίνεται” στο φάσμα θορύβου και παρεμβολών και -στην πραγματικότητα- είναι η αιτία για την κάπως... ζωηρή μορφή του. Οι παρατηρητικοί θα σημειώσουν, βεβαίως ότι οι συνιστώσες του θορύβου βρίσκονται σε πολύ χαμηλές στάθμες και ότι ο γενικός θόρυβος κινείται σε επίπεδα παρόμοια με αυτά του D1.

Η διαμόρφωση του σήματος από θόρυβο χαμηλής συχνότητας δεν κρύβει εκπλήξεις. Μπορεί να παρατηρήσει κανείς μια συνιστώσα η οποία οφείλεται στο τροφοδοτικό (ως ενδοδιαμόρφωση δεύτερης τάξης) καθώς και ίχνη από πολύ χαμηλές συχνότητες (πιθανώς jitter), στην περιοχή των -90dBu. Αυτές είναι πολύ καλές επιδόσεις και επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό της Audioengine ότι από την στιγμή που μεταφέρεται η πληροφορία του πρωτοκόλλου I2S (η οποία περιλαμβάνει και το clock του συστήματος) η ασύρματη μετάδοση δεν προκαλεί προβλήματα.
Η διαφωνία των καναλιών κινήθηκε σε πολύ καλά επίπεδα, με το αριστερό κανάλι να βρίσκεται στα -110dB και το δεξί στα -120dB. Μια ήπια τάσης αύξησης κάνει την εμφάνισή της πάνω από τα 3kHz περίπου.

Εντυπώσεις

Η εγκατάσταση του D2 είναι μια απλή υπόθεση, καθώς το μόνο που έχει να κάνει ο χρήστης είναι να συνδέσει τις πηγές του στον πομπό, να συνδέσει τον δέκτη στο σύστημά του (μέσω της αναλογικής εξόδου) και, τέλος, να ενεργοποιήσει τις δύο συσκευές και να επιβεβαιώσει ότι ο πομπός “βλέπει” τον δέκτη. Αυτό το τελευταίο, γίνεται αυτόματα στην περίπτωση που τα D2 ανήκουν στο ίδιο πακέτο (δηλαδή σχεδόν πάντα). Στην περίπτωση που κάποιος θέλει να συνδέσει έναν δεύτερο δέκτη, απλώς πιέζει τους διακόπτες “Pair” και η δουλειά γίνεται αυτόματα. Όπως και στην περίπτωση του D1, όταν το λειτουργικό σύστημα είναι Windows, ο υπολογιστής βλέπει αμέσως την θύρα USB χωρίς την ανάγκη εγκατάστασης driver.
H πρώτη εντύπωση που αποκομίζει κανείς ακούγοντας τον D2 είναι ότι το “ασύρματο” κομμάτι δεν φαίνεται να συμμετέχει καθόλου στην διαμόρφωση μιας ηχητικής ταυτότητας. Σε αντίθεση με διάφορες εκδοχές βασισμένες σε Bluetooth, εδώ η ζεύξη φαίνεται να είναι απόλυτα διαφανής, θυμίζοντας περισσότερο το ασύρματο streaming που γίνεται μέσω υποδομής Wi-Fi/Router και λιγότερο μια ad-hoc λύση. Το σύστημα με τον D2 στην θέση του DAC ακούστηκε πλήρες και ομοιογενές, με καλές δυνατότητες περιγραφής των λεπτομερειών, καλή στερεοφωνική εικόνα και, γενικώς, φάνηκε να διαθέτει έναν ευγενικό, ευχάριστο χαρακτήρα που θυμίζει σε πολλά τον D1 (παρά το γεγονός ότι το κύκλωμα είναι σε μεγάλο ποσοστό του εντελώς διαφορετικό).
Χαμηλά, πήραμε καλή έκταση και όγκο, με ελάχιστη αίσθηση έμφασης η οποία κάνει μάλλον καλό στην απόδοση του ρυθμικού μέρους, χωρίς να δημιουργεί την εντύπωση ότι η συσκευή υπερβάλλει. Το σύστημα έχει περιθώρια να γίνει επιβλητικό, όταν η ηχογράφηση το απαιτεί και μεταφέρει στον χώρο ακρόασης αρκετές λεπτομέρειες στην περιγραφή των οργάνων της περιοχής. Η μεσαία περιοχή αποδόθηκε με καλή ακρίβεια και ο D2 δεν θα κουράσει ποτέ, ακόμη και σε υψηλές στάθμες, διατηρώντας μια αίσθηση διαφάνειας και συνδυάζοντάς την με έναν μαλακό χαρακτήρα που δεν γίνεται, όμως, ποτέ υπερβολικός. Η στερεοφωνική εικόνα είναι σαφής, με καλή αίσθηση του βάθους, καλή απόδοση του αέρα μεταξύ των οργάνων και καλή περιγραφή της κίνησης. Σε αυτό, πιθανώς, βοηθά ο χαμηλός θόρυβος της συσκευής ο οποίος της επιτρέπει να αποδώσει με άνεση τα μικροδυναμικά του προγράμματος και να δημιουργήσει μια αίσθηση φυσικότητας η οποία -είναι αλήθεια- εκπλήσσει ευχάριστα με δεδομένη την τιμή και το είδος της συσκευής. Ψηλά, ο χαρακτήρας που πήραμε θύμισε ιδιαίτερα τον αντίστοιχο του D1, με καλή αίσθηση της έκτασης, καλή ταχύτητα και γρήγορες αποσβέσεις ενώ ταυτόχρονα δεν υπήρξαν ίχνη τραχύτητας και το συνολικό άκουσμα δεν έγινε ποτέ σκληρό ή δυσάρεστο.

Συμπέρασμα

Έχουμε να κάνουμε με μια έξυπνη και, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, αποτελεσματική προσέγγιση της ασύρματης μετάδοσης δεδομένων audio η οποία θα λύσει τα χέρια όσων θέλουν να συνδέσουν έναν απομακρυσμένο υπολογιστή (ή άλλη ψηφιακή πηγή) σε ένα συμβατικό σύστημα ήχου. Ο D2 προσφέρει όλες τις απαραίτητες δυνατότητες, μπορεί να επεκταθεί ώστε να δημιουργήσει ένα στοιχειώδες σύστημα multiroom και, ταυτόχρονα προσφέρει πραγματικά καλό ήχο.