Audionet DNA I

Η εργαστηριακή αξιολόγηση του DNA I περιέλαβε τρεις διαφορετικές ομάδες μετρήσεων. Ο ολοκληρωμένος ενισχυτής αξιολογήθηκε μέσω μίας από τις εισόδους line, o προενισχυτής phono μέσω της εισόδου κινητού μαγνήτη και της εξόδου του προενισχυτή, ενώ ο DAC μέσω της ομοαξονικής εισόδου (με σήματα 24-bit/96kHz) και της εξόδου του προενισχυτή. Το ρυθμιστικό στάθμης σε όλες τις περιπτώσεις βρισκόταν στην θέση του μέγιστου κέρδους (+10dB).
Με όριο παραμόρφωσης το 0.3% (THD+N), ο DNA I απέδωσε 99.8Wrms ανά κανάλι σε φορτία 8Ω και 191.2Wrms ανά κανάλι σε φορτία 4Ω. Με συντελεστή αύξησης της ισχύος 1.9, βρίσκεται πολύ κοντά στο ιδανικό και το αποτέλεσμα δεν αφήνει περιθώρια να αμφιβάλλει κανείς για τις δυνατότητες οδήγησης που προσφέρει, παρά την μεσαία ονομαστική ισχύ του. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε λίγο πάνω από το 300, μια επίδοση που εξασφαλίζει -και με το παραπάνω- ότι η συνολική απόκριση ενισχυτή-ηχείου δεν θα επηρεάζεται από τις διακυμάνσεις στην εμπέδηση του τελευταίου.
Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης δείχνουν ένα κύκλωμα ιδιαίτερα φροντισμένο με το σύνολο παραμόρφωσης και θορύβου (THD+N) να βρίσκεται στο 0.008%, την αρμονική παραμόρφωση (THD) να βρίσκεται στο 0.005% και την παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης (IMD/SMPTE) στο 0.002%, όλες με τον ενισχυτή να αποδίδει το 1/3 της μέγιστης ισχύος του στα 8Ω. Με φορτίο 4Ω, οι επιδόσεις επιδεινώνονται ελαφρώς (0.01% THD+Ν και THD, 0.004% IMD/SMPTE). Ο ενισχυτής αποδείχθηκε ιδιαίτερα ήσυχος, με λόγο σήματος προς θόρυβο 97dBr(A), με αναφορά την στάθμη που αντιστοιχεί σε 1Wrms/8Ω.
Η απόκριση συχνότητας του DNA I με φορτία 8Ω είναι πρακτικώς επίπεδη σε όλο το φάσμα της μέτρησης (μέχρι τα 60kHz) χωρίς ίχνη αποκοπής στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων και με αποκλίσεις ψηλά που είναι στην περιοχή του 0.1dBr (ξεκινώντας πάνω από τα 30kHz). Οι διαφορές μεταξύ των καναλιών είναι στην πράξη μηδενικές, κάτω από το 0.1dB σε όλη την περιοχή μέχρι τα 40kHz, όπως μηδενική είναι και η διαφοροποίηση στην συμπεριφορά του ενισχυτή όταν οδηγεί σύνθετα φορτία.
Το φάσμα της εξόδου με σήμα εισόδου 1kHz, με αναφορά την στάθμη που αντιστοιχεί στο 1/3 της μέγιστης ισχύος (στα 8Ω) έχει ισχυρότερες της άρτιες αρμονικές, με την δεύτερη να βρίσκεται κοντά στα -85dBr και τις υπόλοιπες να πέφτουν γρήγορα (πάνω από την τέταρτη αρμονική) κάτω από τα -100dBr.

Το φάσμα του θορύβου, επιβεβαιώνει την στατική μέτρηση, με το σύνολο των ευρημάτων πάνω από τα 300Hz περίπου να βρίσκονται κάτω από τα -100dBr (με αναφορά την στάθμη που αντιστοιχεί σε ισχύ 1Wrms/8Ω) και “ενδιαφέροντα” ευρήματα τις βασικές συχνότητες του θορύβου από το τροφοδοτικό (50Hz και 100Hz) καθώς και μια εμφανή αιχμή στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων (πάνω από τα 30kHz), όλα αυτά, πάντως, κάτω από τα -80dBr.
H μεταβολή της αρμονικής παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα είναι πολύ μικρή για φορτία 8Ω, με την αντίστοιχη καμπύλη να παραμένει στο 0.01% και παρουσιάζει αυξητικές τάσεις στην μεσαία και την ανώτερη περιοχή, φθάνοντας το 0.02% όταν το φορτίο γίνει 4Ω.

Ανάλογα ομαλή είναι και η συμπεριφορά του ενισχυτή σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου. Η παραμόρφωσή του παραμένει σταθερή για ένα μεγάλο εύρος ισχύος, πρακτικά από λίγα βατ μέχρι το όριο της υπερφόρτωσης.
απόκριση του σταδίου εξόδου σε τετραγωνικό σήμα είναι άψογη, χωρίς αξιόλογα μεταβατικά φαινόμενα. Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στο 1.16μS και ο ρυθμός ανύψωσης στα 54.3V/μS. Η τυπική απόκριση με βάση τον χρόνο ανόδου υπολογίζεται στα 300kHz.

Ο προενισχυτής phono στις default ρυθμίσεις του (όπως μας παραδόθηκε), απαίτησε 1mVrms στην είσοδο MM και 0.114mVrms στην είσοδο MC για να αποδώσει ο προενισχυτής 316mVrms (κέρδος 50 και 70dB αντιστοίχως) και φάνηκε να έχει σημαντικά περιθώρια υπερφόρτωσης, στα 29.6mVrms και στα 3.31mVrms αντιστοίχως, για έξοδο 9.6Vrms. Οι στατικά μετρημένες παραμορφώσεις κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα, 0.015% και 0.09% για τον προενισχυτή MM και MC αντιστοίχως (THD).
To φάσμα της εξόδου (του προενισχυτή) με σήμα 1kHz στην είσοδο και στάθμη αναφοράς τα 316mVrms, αφήνει υποσχέσεις για μια αρκετά αθόρυβη είσοδο phono με τον θόρυβο που επικρατεί να είναι αυτός των 50/100Hz.
Η ακρίβεια της αποέμφασης RIAA είναι πολύ καλή, με την μέγιστη απόκλιση (+0.23dB) να εμφανίζεται στην χρονική σταθερά των 75μS και τις διαφορές μεταξύ των καναλιών να είναι χαμηλές (η μέγιστη στα 0.16dB, στα 318μS).

Σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις του ψηφιακού μέρους, το πρώτο πράγμα που μπορεί κανείς να παρατηρήσει είναι η καλή επίδοση της συσκευής στην καταστολή του εισερχόμενου jitter. Όσοι διαβάζουν τακτικά τις σελίδες αυτές, ίσως αναρωτηθούν πώς καταφέρνει ο DNA I να επιτύχει γύρω και πάνω από 50dB καταστολή για το μεγαλύτερο μέρος του φάσματος, βασιζόμενος στο CS8416, το οποίο δεν είναι σε θέση για τέτοιου είδους... ασκήσεις. Κατά πάσα πιθανότητα, η απάντηση βρίσκεται στην εφαρμογή του ασύγχρονου upsampling που χρησιμοποιεί η Audionet μια διαδικασία η οποία παίζει τον ρόλο του απομονωτή μεταξύ του DAC και των ψηφιακών εισόδων.
Η γραμμικότητα στάθμης του μετατροπέα είναι πολύ καλή, με την σχετική καμπύλη να διατηρεί την ιδανική μορφή μέχρι τα -110dB, επίδοση που κατατάσσει τον μετατροπέα του DNA I ανάμεσα στους καλύτερους που έχουμε μετρήσει και κάνει σαφές ότι η Audionet προορίζει, πράγματι, τον ενισχυτή για τον σοβαρό χρήση ψηφιακών συσκευών.

Ανάλογα ευχάριστη έκπληξη μας επιφύλασσε ο μετατροπέας σε θέματα θορύβου με το σύνολο του φάσματος να βρίσκεται κάτω από τα -120dBFS και την περιοχή των υψηλών συχνοτήτων να είναι, πρακτικώς αθόρυβη. Η συμπεριφορά αυτή αντανακλάται, ασφαλώς, και στον προενισχυτή του DNA I καθώς η μέτρηση περιλαμβάνει όλα τα κυκλώματα (και το ρυθμιστικό στάθμης) μέχρι την αντίστοιχη έξοδο της συσκευής.
Το φάσμα της διαμόρφωσης του σήματος από θόρυβο χαμηλών συχνοτήτων είναι επίσης ιδιαίτερα καθαρό, με τις συνιστώσες του τροφοδοτικού να είναι εμφανώς... απούσες. Ίχνη θορύβου πολύ χαμηλής συχνότητας φαίνονται κοντά στον πόδα της θεμελιώδους συχνότητας της μέτρησης και θα μπορούσαν να αποδοθούν στο jitter της συσκευής.

Η μεταβολή της αρμονικής παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη εξόδου μπορεί να χωριστεί σε δύο μέρη. Μέχρι τα -10dBFS η συμπεριφορά του συνδυασμού μετατροπέας/προενισχυτής είναι η συνήθης με το σύνολο της παραμόρφωσης και του θορύβου να αυξάνεται καθώς η στάθμη μειώνεται (φθάνοντας το 1% για έξοδο -60dBFS). Από τα -10dBFS εμφανίζεται μια ήπια αρχικώς και στην συνέχεια γρήγορη αύξηση της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη, η οποία παραπέμπει σαφώς σε υπερφόρτωση του σταδίου προενίσχυσης. Η συμπεριφορά αυτή είναι δικαιολογημένη, καθώς η ρύθμιση στάθμης στην οποία έγινε η μέτρηση ήταν +10dB. Κατά πάσα πιθανότητα, επομένως, δεν είναι ο μετατροπέας, αλλά ο ίδιος ο προενισχυτής ο οποίος υπερφορτώνεται, όπως θα περίμενε κανείς για τόσο υψηλές στάθμες εξόδου (και με βάση την μέτρηση υπερφόρτωσης του σταδίου phono).
Τέλος, η μέτρηση της διαφωνίας των καναλιών (DAC/προενισχυτή) έρχεται ως επιβεβαίωση της ποιοτικής κατασκευής του DNA I. Οι σχετικές καμπύλες κινούνται γύρω και κάτω από τα -90dB, δείγμα ότι η δρομολόγηση του σήματος και η γενική αρχιτεκτονική των κυκλωμάτων του μετατροπέα και του προενισχυτή δεν επιτρέπουν την διαρροή σημάτων από το ένα κανάλι στο άλλο.