Teac PD-H600/AG-H600NT

Το PD-H600 αποδείχθηκε πολύ καλό σε σήματα χαμηλής στάθμης αποδίδοντας το ημίτονο των -80dBFS με μικρό μόνο θόρυβο και παραμορφώσεις, ενώ η απόκριση συχνότητας κινήθηκε στα αναμενόμενα για ψηφιακή συσκευή επίπεδα, όντας πρακτικώς επίπεδη μέσα στο φάσμα και με ελάχιστες διαφορές μεταξύ των δύο καναλιών.

Η πολύ καλή συμπεριφορά του player στα σήματα χαμηλής στάθμης φαίνεται και από το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη. Εδώ, η συσκευή “κατέβηκε” άνετα μέχρι τα 80dBFS καθώς η παραμόρφωση διατηρήθηκε αρκετά χαμηλά και επιπροσθέτως η αύξησή της σε συνάρτηση με την στάθμη είναι σταθερή και χωρίς ιδιαίτερες αποκλίσεις από την ευθεία. Το φάσμα της εξόδου για σήμα 1kHz δείχνει ένα στάδιο εξόδου με μη εμφανείς συνιστώσες αρμονικής παραμόρφωσης και χωρίς αξιόλογο θόρυβο από το τροφοδοτικό. Μοναδική παρατήρηση που θα μπορούσε να κάνει κανείς είναι κάποια προϊόντα ενδοδιαμόρφωσης στην βάση της θεμελιώδους τα οποία ωστόσο βρίσκονται, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους κάτω από τα -100dBr (με στάθμη αναφοράς τα -20dBFS). Με βάση τα παραπάνω, το PD-H600 είναι ένα από τα καλύτερα cd players που έχουμε μετρήσει μέχρι σήμερα!

Ο ολοκληρωμένος ενισχυτής απέδωσε 59.3Wrms σε φορτία 8Ω, επίδοση που ανέβηκε στα 77.6Wrms για φορτία 4Ω (ένας λόγος αύξησης 1.3 o οποίος είναι απλώς ικανοποιητικός). O συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε στο 208.5, τιμή απολύτως ικανοποιητική. Όσον αφορά τις υπόλοιπες στατικές μετρήσεις, είδαμε μια τιμή ολικής αρμονικής παραμόρφωσης στα 0.069% (για σήμα 1kHz και ισχύ 20Wrms/8Ω) και παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης 0.006% (σήμα SMPTE 1:4, 20Wrms/8Ω), αλλά εκεί όπου ο ενισχυτής μας εξέπληξε ήταν ο λόγος σήματος προς θόρυβο όπου η μέτρηση έφτασε μέχρι τα -135dBr (A) με ισχύ αναφοράς το 1Wrms! Η επίδοση αυτή είναι πραγματικά εξαιρετική αλλά η αλήθεια είναι ότι αφήνει υποψίες ότι υπάρχει κάποια τεχνολογία gating στο στάδιο εξόδου το οποίο “κλείνει” για μηδενικό σήμα εισόδου (η μέτρηση γίνεται με τις εισόδους βραχυκυκλωμένες).
Η απόκριση συχνότητας του ενισχυτή εμφανίζεται ομαλή με μηδενικές αποκλίσεις στο pass band, σταδιακή αποκοπή στις χαμηλές συχνότητες (που ξεπερνά ελάχιστα το -1dBr στα 10Hz), και ήπια τάση ενίσχυσης των υψηλών συχνοτήτων με τα 20kHz να βρίσκονται στο 0.5dBr. Η ομοιότητα μεταξύ των δύο καναλιών είναι παραδειγματική. Με το σύνθετο φορτίο στην έξοδο ο ενισχυτής φαίνεται να κοπιάζει λίγο περισσότερο στις υψηλές συχνότητες, όπου εμφανίζει μια πτώση περί τα 0.5dB στην περιοχή μεταξύ 2kHz και 20kHz, συμπεριφορά η οποία πολύ πιθανόν να οφείλεται σε αλληλεπίδραση του φορτίου με τα φίλτρα εξόδου του ενισχυτή.

Η μεταβολή της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα είναι γενικώς μικρή, με τον ενισχυτή να παραμένει κάτω από το 0.01% μέχρι τα 2kHz περίπου και να εμφανίζει ανοδικές τάσεις πάνω από την συχνότητα αυτή. Αυτό που μπορεί να εγείρει κάποια παράπονα είναι η διαφορετική συμπεριφορά μεταξύ των δύο καναλιών με το αριστερό να εμφανίζεται σαφώς πιο επιρρεπές στην συμπεριφορά αυτή. Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ είναι περίπου το αναμενόμενο: Εμφανίζει πτωτικές τάσεις στις υψηλές τιμές ισχύος μέχρι τα σημεία υπερφόρτωσης τα οποία εντοπίζονται λίγο πάνω από τα 50 και τα 70Wrms αντιστοίχως για φορτία 8Ω και 4Ω, επιβεβαιώνοντας τις στατικές μετρήσεις.

Το φάσμα για σήμα συχνότητας 1kHz και ισχύ 20Wrms/8Ω εμφανίζει μια σειρά αρμονικών των οποίων η στάθμη μειώνεται καθώς η τάξη αυξάνεται, αλλά όχι ομαλά. Πάνω από τα 20kHz κάνει την εμφάνισή του υψίσυχνος θόρυβος (αναμενόμενο για διακοπτικό στάδιο) ενώ εμφανής είναι και η επίδραση του τροφοδοτικού στις χαμηλές συχνότητες. Πάντως όλα αυτά με εξαίρεση την δεύτερη αρμονική, κάποιες συνιστώσες των 50Hz και τον θόρυβο κοντά στα 48kHz βρίσκονται σε πολύ χαμηλές στάθμες, κάτω από τα 100dBr (με στάθμη αναφοράς αυτήν που αντιστοιχεί σε ισχύ 20Wrms/8Ω) γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ο ενισχυτής είναι πολύ αθόρυβος. Η υποψία μας πάντως ότι “κάτι γίνεται” με μηδενικό σήμα στην είσοδο, επιβεβαιώνεται από το φάσμα του θορύβου το οποίο είναι και πάλι εξαιρετικά χαμηλής στάθμης.