Rois Acoustics Emphasis 314

Τα Emphasis 314 αντικατέστησαν τα ηχεία αναφοράς (ATC SCM50 PSL) και οδηγήθηκαν από τον τελικό Parasound HCA3500. Το υπόλοιπο σύστημα ήταν αυτό που χρησιμοποιείται παγίως σε όλες τις δοκιμές με πηγή το Teac Esoteric P70/D70 και προενισχυτή τον Melos Plus Series Line.
H τοποθέτηση του ηχείου αποδείχθηκε μια μάλλον εύκολη διαδικασία, καθώς δεν φάνηκε να έχει κάποιες ιδιαίτερες απαιτήσεις. Το ίχνος του είναι τυπικό για ηχείο δαπέδου και θα βολευτεί εύκολα ακόμη και σε έναν σχετικώς μικρό χώρο. Στο τελικό setup τα ηχεία είχαν απόσταση μεταξύ τους και από τον ακροατή λίγο μικρότερη από τρία μέτρα.

Η πρώτη εντύπωση που σου δημιουργείται όταν ακούσεις το ηχείο είναι αυτή του δυναμικού, γρήγορου και καθαρού ηχητικού χαρακτήρα που δεν έχει δυσκολία να γεμίσει τον χώρο και να παρασύρει τον ακροατή μέσα στη μουσική. Το 314 μπορεί να λειτουργήσει σε αρκετά υψηλές στάθμες χωρίς ίχνη συμπίεσης και χωρίς να κουράζει και με τον κατάλληλο ενισχυτή θα αισθανθεί άνετα ακόμη και σε έναν μέτριο ή και λίγο μεγαλύτερο χώρο και σε συστήματα όπου η απόσταση από τα ηχεία ξεπερνά τα τρία μέτρα. Σίγουρα έχει κάποια όρια, πέρα από τα οποία είναι σαφές ότι τα γούφερ των 5.5 ιντσών δεν του επιτρέπουν να κινηθεί, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε την κατηγορία τιμής του και με βάση αυτή, ξεπερνά εύκολα κάθε λογική προσδοκία.
Στην περιοχή των πολύ χαμηλών συχνοτήτων φάνηκε διαθέτει καλή έκταση και δυνατότητες περιγραφής, στοιχεία που του επιτρέπουν να αποδώσει κάθε είδος προγράμματος, συμπεριλαμβανόμενων φιλόδοξων (σε θέματα όγκου) ηλεκτρονικών συνθέσεων αλλά και πιο φυσικών ακουσμάτων από μεγάλες συμφωνικές ορχήστρες, πιάνο και εκκλησιαστικό όργανο. Από τον ακροατή δεν θα λείψει ο παλμός και η πληροφορία, ενώ αντιθέτως απουσιάζει κάθε τάση υπερβολής καθώς επίσης και οι χρωματισμοί. Στην περιοχή των χαμηλών και των ανώτερων χαμηλών συχνοτήτων, η Rois Acoustics έχει επιλέξει μια μάλλον συντηρητική προσέγγιση με ελάχιστη έμφαση στην περιοχή των ρυθμικών μερών (όσο χρειάζεται για να υπογραμμίζεται η παρουσία του ηχείου) και το τελικό αποτέλεσμα, κατά την άποψή μου, είναι πραγματικά πολύ επιτυχημένο. Το 314 δεν μπορεί να χαρακτηριστεί φλύαρο, αφήνει “χώρο” για να αναπτυχθούν οι μικρές λεπτομέρειες και να γίνουν σαφώς ακουστές χωρίς, παράλληλα, να ακούγεται αυστηρό και δυσάρεστα βιαστικό ή με περιορισμένο όγκο. Τα μεγάλα σε μέγεθος όργανα (με το μέγεθος να εκφράζεται, κυρίως, από το φάσμα των χαμηλών συχνοτήτων που παράγουν) αποδίδονται σε σωστή κλίμακα, δεν μεγεθύνονται και δεν καταπιέζουν τον ακροατή ούτε επιβάλλονται στην συνολική εικόνα ορίζοντας μια συμπεριφορά στην περιοχή η οποία θα πρέπει να κριθεί ως απολύτως επιτυχής.

Η μεσαία περιοχή του ηχείου είναι ίσως και το δυνατότερο χαρτί του. Ο τρόπος που λειτουργεί το 314 εδώ είναι αυτός που, κατά πάσα πιθανότητα, καθορίζει τον γενικότερο χαρακτήρα του δίνοντας μια αίσθηση ουδετερότητας και άνεσης στην περιγραφή των οργάνων της περιοχής. Ο ακροατής έχει μια ευχάριστη αίσθηση εγγύτητας και ανάλυσης και εισπράττει μια διαφανή περιγραφή της μείξης χωρίς να κουράζεται και χωρίς να έχει συνεχώς την εντύπωση ότι το ηχείο τον... “διδάσκει”. Στην πραγματικότητα, είναι αρκετά εύκολο να αφήσεις πίσω σου το ίδιο το σύστημα και να αφοσιωθείς σε αυτό που ακούς, κάτι που θα πρέπει σίγουρα να καταλογισθεί στα πλεονεκτήματα του 314. Η ανθρώπινη φωνή (σολίστ και χορωδίες) περιγράφεται με αμεσότητα, αίσθηση πληρότητας στα ηχοχρώματα και καλή άρθρωση, με φυσική παρουσία στο χώρο και καλή περιγραφή της κίνησης. Το ηχείο μπορεί να περιγράψει άνετα έργα που περιλαμβάνουν μεγάλες ορχήστρες και χώρους και αναδημιουργεί χωρίς δυσκολία την επιβλητική αίσθηση που πολλά από αυτά αποπνέουν ακόμη και σε σχετικώς υψηλές στάθμες.

Γενικώς, το 314 αποδείχθηκε πολύ καλό σε θέματα sound stage. Ο ακροατής βρίσκεται απέναντι από μια σαφώς καθορισμένη σε πλάτος εικόνα, με καλές δυνατότητες εστιασμού των μεμονωμένων πηγών, πολύ καλή περιγραφή της διάστασης του βάθους και της προοπτικής και σαφή αίσθηση του αέρα ανάμεσα στα όργανα. Το ηχείο διαχειρίζεται σωστά τις λεπτομέρειες της ηχογράφησης που αφορούν στο μέγεθος και την ακουστική του χώρου και το τελικό αποτέλεσμα είναι φυσικό και ευχάριστο.
Στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων το ηχείο φάνηκε να διαθέτει καλή έκταση και δυνατότητες περιγραφής ενώ παράλληλα δεν κούρασε ούτε έβγαλε στην επιφάνεια σκληρό χαρακτήρα. Όργανα με έντονα μεταβατικά χαρακτηριστικά (μικρά μεταλλικά κρουστά για παράδειγμα) ανέδειξαν τις αρετές του τουίτερ σε θέματα ατάκας και σώματος, μια ελάχιστα πιο βιαστική απόσβεση σε σχέση με αυτό που έχω συνηθίσει από το ηχείο αναφοράς, με αποτέλεσμα το άκουσμα να έχει λίγο πιο στεγνή αίσθηση, χωρίς πάντως να ενοχλεί. Η περιγραφή του αρμονικού περιεχομένου δημιουργεί την εντύπωση της πληρότητας και το ηχείο ακούγεται όσο πρέπει φωτεινό και ευχάριστο, στρογγυλεύοντας ελάχιστα το άκουσμα (ίσως όσο χρειάζεται για να μειωθεί η δυσαρέσκεια του ακροατή από σκληρά ακούσματα που κάθε δισκοθήκη, αναπόφευκτα, περιλαμβάνει.)

Τελικώς...

... το Emphasis 314 αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι ένα λογικής τιμής ηχείο μπορεί να είναι όχι απλώς αποδεκτό, αλλά πραγματικά ενδιαφέρον. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε την συνολική σχεδίαση η Rois Acoustics διαφοροποιείται σε σχέση με αυτό που θα θεωρούσαμε ως τυπική προσέγγιση και αυτό φαίνεται στο τελικό αποτέλεσμα: Ένα ευχάριστο, γρήγορο και διαυγές ηχείο δαπέδου κατάλληλο για όλα τα είδη της μουσικής, που οδηγείται εύκολα και μπορεί να καλύψει άνετα έναν μεσαίο χώρο. Προτείνεται ανεπιφύλακτα!