nvo Audio SPA One

Οι μετρήσεις ευαισθησίας του προενισχυτή, επιβεβαίωσαν σε γενικές γραμμές τις τυπικές τιμές που δίνει ο κατασκευαστής. Σε ρύθμιση MM απαιτήθηκαν 1.32mVrms για έξοδο 240mVrms (κέρδος 45dB) και σε ρύθμιση MC απαιτήθηκαν 0.264mVrms για έξοδο 240mVrms (κέρδος 59.2dB). Αυτό που είναι περισσότερο ενδιαφέρον είναι τα περιθώρια υπερφόρτωσης που προσφέρει ο προενισχυτής, τα οποία είναι, πραγματικά, μεγάλα. Με συχνότητα 1kHz (δηλαδή στην αναφορά 0dB της καμπύλης αποέμφασης) χρειάστηκαν 237mVrms στην ρύθμιση κινητού μαγνήτη και 48.16mVrms στην ρύθμιση κινητού πηνίου για να δούμε παραμόρφωση 3%, ένδειξη ότι το στάδιο εξόδου βρίσκεται κοντά στο όριο του ψαλιδισμού. Οι τιμές αυτές αντιστοιχούν, περίπου σε 40Vrms στην έξοδο του προενισχυτή (45dB περίπου πάνω από την τυπική τιμή των 240mV).
Η στατική μέτρηση των παραμορφώσεων δείχνει, επίσης, ένα κύκλωμα με πολύ καλή συμπεριφορά στον τομέα αυτό. Με στάθμη αναφοράς εξόδου τα 240mV μετρήσαμε thd+N 0.007% για την ρύθμιση κινητού μαγνήτη και 0.048% για την ρύθμιση κινητού πηνίου με την παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης (κατά SMPTE) να κινείται σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα, 0.001% και 0.037% αντιστοίχως. Ο προενισχυτής αποδείχθηκε, επίσης, αρκετά αθόρυβος: Με στάθμη αναφοράς 240mVrms στην έξοδο ο λόγος σήματος προς θόρυβο μετρήθηκε στα -53dBr(A) για την ρύθμιση κινητού μαγνήτη και στα -40dBr(A), επιδόσεις που αντιστοιχούν σε συνολικό θόρυβο 0.5mVrms και 2.4mVrms αντιστοίχως. Η διαφωνία των καναλιών κινήθηκε σε τυπικά επίπεδα, κοντά στα -40dBr, αποτέλεσμα, πιθανόν της χρήσης διπλοτριόδων που διαχειρίζονται και τα δύο κανάλια σε κάποια σημεία του κυκλώματος.

Το διάγραμμα της καμπύλης αποέμφασης δικαιώνει την επιλογή των υλικών στο συγκεκριμένο μέρος του κυκλώματος. Αν και η nvo δίνει μια μάλλον συντηρητική επίδοση (0.5dB) στην ακρίβεια της αποέμφασης (σε ένα εύρος 200kHz) η μέτρηση των αποκλίσεων του κέρδους στις συχνότητες που αντιστοιχούν στις χρονικές σταθερές της καμπύλης οδήγησε σε πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Ο SPA One που είχαμε για δοκιμή δεν ξεπέρασε τα 0.24dB (τιμή η οποία εμφανίζεται στη συχνότητα των 50Hz/3180μS) και κινήθηκε εξαιρετικά κοντά στην κορυφαία επίδοση που έχουμε δει μέχρι σήμερα (του ψηφιακού M2Tech Joplin) με 0.01dB στα 500Hz/318μS και 0.03dB στα 2122Hz/75μS. Οι επιδόσεις αυτές δεν μπορούν παρά να θεωρηθούν κορυφαίες αν αναλογιστεί κανείς και την κατηγορία τιμής της συσκευής! Στο ίδιο διάγραμμα μπορεί επίσης να παρατηρήσει κανείς μια μικρή διαφοροποίηση των δύο καναλιών, η οποία φτάνει το 1dB στις πολύ χαμηλές συχνότητες (κάτω από τα 20Hz).
Το φάσμα του θορύβου στην έξοδο επιβεβαιώνει την καλή εικόνα που σχηματίζει κανείς από τις στατικές μετρήσεις (η στάθμη αναφοράς στην έξοδο είναι και εδώ 80mVrms και η κλίση που εμφανίζουν τα σχετικά διαγράμματα οφείλεται στη συμμετοχή της καμπύλης αποέμφασης). Στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων μπορεί κανείς να διακρίνει την συμμετοχή του τροφοδοτικού (με ευρήματα στα 50Hz και στα 100Ηz, καθώς επίσης και μια σειρά από προϊόντα ενδοδιαμόρφωσης. Το σύνολο όλων αυτών βρίσκεται σε πολύ χαμηλές στάθμες, λίγο πάνω από τα 0.11mV περίπου, επίδοση που θα πρέπει να θεωρηθεί ως πολύ καλή.