Lavardin IT

Όπως αναφέρθηκε και στην εισαγωγή του κειμένου αυτού, ο IT είναι ένας ιδιαίτερα λιτός ολοκληρωμένος ενισχυτής. Ο χρήστης έχει στη διάθεσή του τέσσερις εισόδους στάθμης line, μια έξοδο σήματος προς εγγραφή και ένα ζευγάρι ακροδεκτών για την σύνδεση των ηχείων. Η πρόσοψη αντανακλά αυτή την λιτότητα, περιλαμβάνοντας έναν απλό περιστροφικό επιλογέα εισόδων και το ρυθμιστικό στάθμης. Σε αντιστάθμισμα, το σασί του ολοκληρωμένου είναι μια ποιοτική κατασκευή, με “βαριά” πρόσοψη και άψογο φινίρισμα σε μαύρο ματ χρώμα, το οποίο έρχεται σε ενδιαφέρουσα αντίθεση με τα ανοιχτόχρωμα ρυθμιστικά. Δύο μεγάλες, επίσης άψογα φινιρισμένες εξωτερικές ψύκτρες συμπληρώνουν το περίβλημα. Τα βύσματα που χρησιμοποιούνται είναι καλής ποιότητας.

Το εσωτερικό του ενισχυτή είναι, επίσης, ενδιαφέρον. Η εταιρία δεν δίνει πολλές λεπτομέρειες γύρω από το κύκλωμα, αλλά αυτό που γίνεται προφανές με απλή παρατήρηση είναι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα τελικό στάδιο τάξης ΑΒ, υλοποιημένο με δύο μεγάλους πλαστικούς ημιαγωγούς ισχύος ανά κανάλι των οποίων προηγείται ένα κύκλωμα με διακριτούς ημιαγωγούς. Αυτό το τελευταίο είναι κάτι το αναμενόμενο καθώς ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς του Perrot σχετίζεται με τις παραμορφώσεις σε διακριτούς ημιαγωγούς και το σχετικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που μπόρεσα να εντοπίσω σχετίζεται με την παραμόρφωση εξ αιτίας της θερμοκρασίας σε αυτούς και ειδικά στον διαφορικό ενισχυτή που, πολύ συχνά, αποτελεί το στάδιο εισόδου ενός ενισχυτικού κυκλώματος.

Είναι, ίσως, ενδιαφέρουσα μια σχετική αναφορά στην ερευνητική δουλειά του Perrot και στην υπόθεση της παραμόρφωσης “μνήμης” στην οποία αυτή αναφέρεται. Η βασική υπόθεση εργασίας είναι ότι (σε αντίθεση με τις λυχνίες κενού) οι ημιαγωγοί έχουν στιγμιαία συμπεριφορά η οποία σχετίζεται με την δυναμική του ίδιου του σήματος, επομένως είναι πιθανόν τα συμβατικά μοντέλα λειτουργίας και οι μετρήσεις των ενισχυτών που βασίζονται σε σταθερά σήματα να μην αποκαλύπτουν πλήρως την συμπεριφορά τους. Στην σχετική ανακοίνωση, η οποία έγινε το 1996, περιγράφεται μια διαφορετική μέθοδος μέτρησης (με σήματα σε ριπές) και αναφέρεται μια σειρά ακουστικών δοκιμών κατά τις οποίες οι προτιμήσεις των ακροατών συσχετίστηκαν καλύτερα με τα αποτελέσματα της μέτρησης αυτής σε σχέση με τα αποτελέσματα μιας συμβατικής μέτρησης thd, χωρίς όμως ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Περιέργως, ο Perrot σταμάτησε εκεί, χωρίς να προτείνει κάποιο πρότυπο μέτρησης (με μονάδες κλπ) και είναι επίσης περίεργο το ότι και η ίδια η Lavardin δεν παρέχει κάποια σχετική μέτρηση αυτού του είδους (στα δημοσιευμένα τεχνικά χαρακτηριστικά τους, υπάρχουν οι γνωστές μετρήσεις αρμονικής παραμόρφωσης). Επίσης, δεν αναφέρεται με σαφήνεια πουθενά το ποιοι είναι οι παράγοντες σε ένα κύκλωμα που δημιουργούν αυτό το είδος παραμόρφωσης και πως αντιμετωπίζονται σε επίπεδο σχεδιασμού (για παράδειγμα, στην περίπτωση του IT).

Επιστρέφοντας στα του ενισχυτή, το στάδιο ισχύος υποστηρίζεται από ένα τροφοδοτικό με τέσσερις πυκνωτές των 10.000μF ανά κανάλι, η ρύθμιση της στάθμης γίνεται με ποτενσιόμετρο της Alps και η επιλογή των εισόδων γίνεται μέσω ηλεκτρονόμων. Η ποιότητα των υλικών είναι τυπική με κάποιες εξάρσεις σε κρίσιμα σημεία του κυκλώματος.