King Sound M-10/M-03 – H2

Η εργαστηριακή αξιολόγηση του M-03 έγινε από την έξοδο για δυναμικά ακουστικά (TRS, 3.5mm) και τα αποτελέσματα θα πρέπει να εκτιμηθούν με περίσκεψη, αν κάποιος θέλει να τα προβάλλει στην απόδοση της συσκευής όταν αυτή οδηγεί ηλεκτροστατικά φορτία. Αυτό, κυρίως, επειδή η συμπεριφορά των φορτίων αυτών αναμένεται να είναι σημαντικά διαφορετική σε σχέση με την συνήθως ομαλή συμπεριφορά των δυναμικών ακουστικών και των συμβατικών ωμικών φορτίων που χρησιμοποιήθηκαν κατά τις μετρήσεις. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τα αποτελέσματα μπορούν να θεωρηθούν ως ενδεικτικά της συνολικής απόδοσης της συσκευής.
Ο M-03 απέδωσε, στο όριο του ψαλιδισμού, 192mWrms σε φορτίο 32Ω, τιμή που έπεσε στα 19.7mWrms όταν η αντίσταση του φορτίου ανέβηκε στα 600Ω, με την ευαισθησία της συσκευής να βρίσκεται κοντά στα 300mVrms. Οι παραμορφώσεις, γενικώς, κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα με τις στατικές τιμές να βρίσκονται στα 0.016% και 0.006% (THD+N για φορτία 32Ω και 600Ω αντιστοίχως) και στα 0.007% και 0.002% (IMD/SMPTE για φορτία 32Ω και 600Ω). Ο ενισχυτής αποδείχθηκε, επίσης, αρκετά αθόρυβος με το λόγο σήματος προς θόρυβο να βρίσκεται στην περιοχή των 90dBr(A) με αναφορά το 1/3 της μέγιστης ισχύος.
Η απόκριση συχνότητας είναι επίπεδη στο μεγαλύτερο μέρος του φάσματος με ήπια αποκοπή στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων (-2dBr στα 10Hz) και έναν μικρό μεν αλλά σαφή τονισμό στην περιοχή των πολύ υψηλών συχνοτήτων από τα 10kHz και άνω (+1dBr στα 20kHz) ο οποίος κορυφώνεται στην περιοχή των 35kHz πάνω από την οποία ακολουθεί ήπια αποκοπή (-3dB στα 80kHz). Αυτή, προφανώς, είναι μια προσχεδιασμένη συμπεριφορά η οποία είναι πολύ πιθανόν να λαμβάνει υπόψιν της τις ιδιαιτερότητες των ηλεκτροστατικών ακουστικών ή/και την άποψη της εταιρίας για το ποια πρέπει να είναι η συνολική απόκρισης ενός τέτοιου συστήματος.
Η συμπεριφορά του ενισχυτή στο πεδίο της συχνότητας είναι, πρακτικώς, ανεξάρτητη του φορτίου (32/600Ω) και οι διαφορές μεταξύ των καναλιών πολύ μικρές (0.025dBr στο 1kHz). H απόδοση του ρυθμιστικού στάθμης είναι τυπικώς καλή, με το τράκινγκ να παραμένει στην περιοχή του 0.5dBr μέχρι τη μέση της διαδρομής (από την θέση της μηδενικής εξασθένησης) και να φτάνει τα 3.2dBr στη θέση “παρά τέταρτο”). Με βάση αυτό το εύρημα, φαίνεται καλή ιδέα να λειτουργεί κανείς τον M-03 με μικρές εξασθενήσεις, αν φυσικά τα ακουστικά και η πηγή το επιτρέπουν.
Το φάσμα της εξόδου για σήμα 1kHz με αναφορά το 1/3 της μέγιστης ισχύος στα 32Ω, περιλαμβάνει μια μεγάλη σειρά αρμονικών πάνω από τα -100dBr ισχυρότερη των οποίων είναι η δεύτερη (-80dBr) αν και το κύριο χαρακτηριστικό, ειδικά στην περιοχή των πρώτων πέντε αρμονικών, είναι η σχεδόν πλήρης απουσία ενδοδιαμόρφωσης από το τροφοδοτικό το οποίο λάμπει δια της απουσίας του από το τελικό αποτέλεσμα.

Με φορτίο 600Ω, είναι σαφές ότι ο ενισχυτής αισθάνεται πολύ πιο άνετα καθώς η περιοχή των πολύ υψηλών συχνοτήτων (πάνω από τα 10kHz) καθαρίζει, το σύνολο των αρμονικών πάνω από την τέταρτη βρίσκεται σαφώς κάτω από τα -100dBr και η -πάντα ισχυρότερη- δεύτερη αρμονική βρίσκεται, τώρα, στην περιοχή των -90dBr.
Παρόμοια γενική συμπεριφορά (αλλά διαφορετική, φυσικά, σε συνιστώσες) βλέπουμε και στο φάσμα της ενδοδιαμόρφωσης. Το πλήθος των υποπροϊόντων είναι μεγαλύτερο στην περίπτωση της μέτρησης με φορτίο 32Ω αλλά η στάθμη τους παραμένει γύρω και κάτω από τα -80dBr...

… και μειώνεται αισθητά στην περίπτωση της μέτρησης με φορτίο 600Ω, με τις συνιστώσες να έχουν λίγο υψηλότερη στάθμη (στην περιοχή των -75dBr).
Το φάσμα του θορύβου επιβεβαιώνει τις στατικές μετρήσεις καθώς το σύνολό του βρίσκεται κάτω από τα -120dBr (με αναφορά το 1/3 της μέγιστης ισχύος) και το hum είναι μετά βίας διακριτό στα 50Hz χωρίς άλλη συμμετοχή. Αυτό φυσικά οφείλεται στη χρήση μπαταριών για την τροφοδοσία και στην απουσία μετασχηματιστή και ανόρθωσης οπουδήποτε κοντά στο κύκλωμα. Η συσκευή φαίνεται να “μαζεύει” λίγο θόρυβο υψηλών συχνοτήτων όπως φαίνεται από τις αιχμές που εμφανίζονται λίγο πάνω από τα 80kHz. Η στάθμη του πάντως είναι κοντά στα -80dBr επομένως δύσκολα μπορεί να αποτελέσει σημείο κριτικής.

Η παραμόρφωση σε συνάρτηση με την συχνότητα δεν εμφανίζει ιδιαίτερες μεταβολές. Με φορτίο 32Ω κινήθηκε μεταξύ 0.1% και 0.09% έχοντας πτωτικές τάσεις καθώς η στάθμη εισόδου αυξανόταν και ήπιες αυξητικές τάσεις στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων.
Με φορτίο 600Ω η συμπεριφορά ήταν ακόμη πιο καλή με τον ενισχυτή να κινείται στο 0.05% για το μεγαλύτερο μέρος του φάσματος (μέχρι τα 10kHz). Η χειρότερη επίδοση ήταν με χαμηλή στάθμη εισόδου (-9dBr) οπότε η καμπύλη κινήθηκε στην περιοχή του 0.1%.

Τέλος το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου δείχνει αυτό, περίπου, που αναμένει κανείς με βάση την συνολική εικόνα της συσκευής: Με φορτίο 32Ω ο ενισχυτής κινείται συνολικά σε υψηλότερες παραμορφώσεις, όταν οδηγείται μέσα στα όρια της ισχύος του. Η συμπεριφορά του γύρω από το σημείο όπου αρχίζουν τα πρώτα φαινόμενα της υπερφόρτωσης είναι ομαλή αλλά η κλίση της καμπύλης μεγάλη και ο ψαλιδισμός έρχεται άμεσα πάνω από το σημείο αυτό.