Heed Audio Canalot III/Q-PSU III

Για την ακουστική αξιολόγηση του, ο Canalot III χρησιμοποιήθηκε κατά το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μέσω της θύρας USB και κλήθηκε να πραγματοποιήσει streaming αρχείων συμβατικής και υψηλής ανάλυσης. Μέρος της διαδικασίας αξιολόγησης, πάντως, έγινε και μέσω της αναλογικής εισόδου. Στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιήθηκε ως πηγή το Teac Esoteric P70/D70. Ως ακουστικά χρησιμοποιήθηκαν τα συνήθη Grado RS2.
Η αρχική εγκατάσταση του ενισχυτή δεν κρύβει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Όσοι θα τον τοποθετήσουν σε κάποιο ράφι (σε ρακ ή αλλού) καλόν είναι να γνωρίζουν ότι ζεσταίνεται αρκετά, επομένως θα πρέπει να υπάρχει αρκετός ελεύθερος χώρος πάνω από το σασί ώστε να εξασφαλίζεται καλή ροή του αέρα. Η Heed στο εγχειρίδιο χρήσης αναφέρει ότι απαιτούνται περίπου 10 λεπτά της ώρας για να αποδώσει το κύκλωμα το μέγιστο των δυνατοτήτων του και συστήνει, επίσης, ο ενισχυτής να παραμένει σε κατάσταση on συνεχώς.
Για την χρήση της θύρας USB με αρχεία υψηλής ανάλυσης (άνω των 24bit/96kHz) απαιτείται, κατά τα γνωστά, το κατέβασμα και η εγκατάσταση του σχετικού driver κάτι που γίνεται εύκολα από το site της εταιρίας. Αν και το -κατά τα άλλα πλήρες- εγχειρίδιο χρήσης της συσκευής δεν περιλαμβάνει σχετικές οδηγίες, η εγκατάσταση του οδηγού γίνεται εύκολα. Στην περίπτωση της δοκιμής, χρησιμοποιήσαμε ένα netbook με λειτουργικό Win7 το οποίο τρέχει την τελευταία έκδοση του foobar2000 και δεν συναντήσαμε κανένα πρόβλημα.

H πρώτη εντύπωση που σχηματίζει κανείς ακούγοντας τον Canalot III είναι ότι χρησιμοποιεί έναν ενισχυτή με πολύ καλές δυνατότητες ανάλυσης, λεπτομερή και με πολύ χαμηλό θόρυβο (κάτι που στην περίπτωση της χρήσης ακουστικών είναι ιδιαίτερα σημαντικό). Με ονομαστική αντίσταση 32Ω, τα Grado οδηγήθηκαν χωρίς πρόβλημα σε στάθμες αρκετά υψηλότερες του επιτρεπτού (για την υγεία των αυτιών, μακροπρόθεσμα) και ο ενισχυτής δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα να ακολουθήσει το προφίλ της δυναμικής αντίθεσης του προγράμματος, μεταφέροντας άνετα μια ρεαλιστική εικόνα στον ακροατή. Με την ευκαιρία, μιλώντας για “εικόνα”, ο Heed δεν διαθέτει (όπως και οι περισσότεροι ενισχυτές της αγοράς σε αυτή την κατηγορία, άλλωστε) κάποιο κύκλωμα cross-feed, επομένως το soundstage των συμβατικών δικαναλικών ηχογραφήσεων τοποθετείται, κατά τα γνωστά, στον άξονα των αυτιών. Ωστόσο, ακροάσεις ηχογραφήσεων binaural αποκάλυψαν πολύ καλές δυνατότητες στην δημιουργία μιας ρεαλιστικής αίσθησης envelopment (αίσθησης του χώρου κατά 360°), ένα δείγμα ότι ο ενισχυτής μπορεί να διαχειριστεί με ευκολία τις “λεπτές” πληροφορίες χρόνου και στάθμης μιας ηχογράφησης (για το θέμα της στάθμης υπήρξε, άλλωστε, μια ένδειξη και κατά την εργαστηριακή εκτίμηση, όπου η συσκευή επέδειξε πολύ καλή ομοιότητα μεταξύ των καναλιών και καλό τράκινγκ στο ρυθμιστικό).

Με τα RS2, ο Canalot III ακούστηκε πλήρης, γρήγορος και λεπτομερής στις περιοχή των πολύ χαμηλών συχνοτήτων, ίσως ελάχιστα υπερελεγχόμενος και αυστηρός, αλλά με πολύ καλό παλμό. Με δεδομένη την απόκριση συχνότητας του ενισχυτή, η συμπεριφορά αυτή θα πρέπει να αποδοθεί πρωτίστως στα ίδια τα ακουστικά και δευτερευόντως στον συνδυασμό ενισχυτή-ακουστικών, επομένως είναι κάτι που μπορεί να διαφοροποιηθεί κατά περίπτωση. Για την συντριπτική πλειοψηφία των ηχογραφήσεων η ισορροπία μεταξύ όγκου και λεπτομέρειας αποδείχθηκε πολύ καλή και αυτό που πιθανόν θα λείψει από κάποιους είναι μια τάση επιβολής του όγκου και μια έμφαση που, αρχικώς, ίσως εντυπωσιάζει αλλά σε βάθος χρόνου μάλλον κουράζει και χαρακτηρίζει το τελικό άκουσμα. Καθώς το RS2 (παρά τα χρόνια του) είναι ένα λεπτομερές ακουστικό με πολύ καλή έκταση, το τελικό αποτέλεσμα που πήρα φάνηκε να αντανακλά ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά του, οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ουδέτερο ενισχυτή που δεν επιβάλλει κάποια “άποψη” στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα (κάτι που θα πρέπει να είναι και το ζητούμενο, τελικώς). Τα ανώτερα χαμηλά και τα ρυθμικά μέρη ακούστηκαν γεμάτα, γρήγορα και με τη σωστή δόση όγκου ικανοποιώντας απόλυτα, με τα μεγάλα έγχορδα και το σώμα της ορχήστρας να είναι παρόντα, με έναν διακριτικό αλλά σαφή τρόπο, να γεμίζουν τον “χώρο” και παράλληλα να διατηρούνται στις σωστές αναλογίες.
Παρόμοια συμπεριφορά εμφάνισε ο ενισχυτής και στην περιοχή των μεσαίων συχνοτήτων όπου, και εδώ, άφησε τα ακουστικά να δείξουν τον χαρακτήρα τους μένοντας ο ίδιος σε δεύτερο πλάνο. Το αποτέλεσμα φαίνεται να μεταφέρει τον ακροατή κοντά στα τεκταινόμενα, χωρίς να δημιουργεί περιττές αποστάσεις και “ατμόσφαιρα” που δεν υπάρχει στην ηχογράφηση, με άλλα λόγια, ο ενισχυτής μετέφερε χωρίς πρόβλημα ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των ακουστικών, την καλή ανάλυση και την φυσική παρουσία της μεσαίας περιοχής και των φωνών. Ο πολύ χαμηλός θόρυβος του Canalot III αναδεικνύει την δυναμική αντίθεση και επιτείνει τον ρεαλισμό του ακούσματος: Τα φωνητικά solo προβάλλονται σε ένα πολύ σκοτεινό φόντο και ξεπηδούν από το πουθενά στην συνολική εικόνα, ενώ οι διάφορες “ασκήσεις” σε binaural παραγωγές (με μεμονωμένες πηγές που κινούνται στον χώρο, χωρίς πρόσθετους ήχους στο υπόβαθρο) είναι πραγματικά διδακτικές και εξόχως ψυχαγωγικές. Σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσει κανείς και την απουσία φαινομένων συμπίεσης ή υπερφόρτωσης, τουλάχιστον σε στάθμες που είναι χρήσιμες και όχι επικίνδυνες και το τελικό συμπέρασμα δεν μπορεί παρά να είναι ένα: Ο Heed, με τα κατάλληλα ακουστικά διαθέτει αξιοσημείωτη ισορροπία μεταξύ παρουσίας και λεπτομέρειας στην μεσαία περιοχή και δεν θα κουράσει καθόλου.
Η περιοχή των υψηλών συχνοτήτων χαρακτηρίστηκε (όπως θα περίμενε κανείς) από τις γενικώς χαμηλές παραμορφώσεις και το εύρος της απόκρισης του ενισχυτή, το οποίο ξεπερνώντας τα 60kHz είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό που είναι αναγκαίο για την συντριπτική πλειοψηφία των παραγωγών σε υψηλή ανάλυση, αφήνοντας και εδώ τα ακουστικά (που φθάνουν τα 28kHz) να παίξουν τον βασικό ρόλο. Το τελικό αποτέλεσμα είχε καλή αίσθηση έκτασης και πολύ καλή διαφάνεια και φάνηκε να περνά σχετικώς εύκολα στον ακροατή τις διαφορές μεταξύ ενός συμβατικού και ενός oversampled ή upsampled αρχείου, στην πρώτη περίπτωση αξιοποιώντας τον μεγαλύτερο αριθμό πραγματικών δειγμάτων και στην δεύτερη τα παιχνίδια με το DSP. Κατά την διάρκεια της δοκιμής, έγινε ξεκάθαρο ότι ο Canalot III είναι ένας ενισχυτής που έχει τις δυνατότητες να αξιοποιήσει σωστά μια συλλογή με αρχεία υψηλής ανάλυσης, προς όφελος του ακροατή, όντας γρήγορος, φωτεινός, με καλό αρμονικό πλούτο και διαθέτοντας ελάχιστα λεπτότερο σώμα και ταχύτερη απόσβεση σε σχέση με αυτό που έχω, γενικώς, συνηθίσει από τα RS2. Συνολικά, οι υψηλές συχνότητες βρίσκονται σε ισορροπία με την υπόλοιπη συμπεριφορά του ενισχυτή και αυτό που θα πάρει κανείς είναι μια ομοιογενής και ευχάριστη ακουστική εμπειρία που μπορεί να παραταθεί επί μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να δημιουργεί κόπωση. Σε όλη την διάρκεια της δοκιμής δεν έπιασα ποτέ τον εαυτό μου να θέλει να μειώσει την στάθμη σε συγκεκριμένα σημεία του προγράμματος.

Η ακρόαση δίσκων συμβατικής ανάλυσης μέσω της αναλογικής εισόδου, τέλος, δεν οδήγησε σε διαφορετικά συμπεράσματα. Η χαρακτηριστική αίσθηση “απουσίας” του ενισχυτή διατηρήθηκε και τα RS2 αφέθηκαν να κάνουν τη δουλειά τους μεταφέροντας τα χαρακτηριστικά του ζεύγους P70/D70 με ευκολία. Αυτό σημαίνει ότι το τελικό αποτέλεσμα καθορίστηκε περισσότερο από το αναλογικό στάδιο του Esoteric και τον τρόπο που επιδρούν τα ψηφιακά του φίλτρα, με το άκουσμα να είναι δυναμικό και πλήρες, ωστόσο η σημαντική πληροφορία βρίσκεται στο ό,τι ο ενισχυτής καταφέρνει να περνά αυτές τις λεπτομέρειες και να αναδεικνύει, τελικώς τις διαφορές που υπάρχουν, κάτι που θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα από τα βασικά του πλεονεκτήματα.

Τελικώς...

...λιτός σε δυνατότητες (και αρκούντως μίνιμαλ ως προς το κύκλωμά του) ο Canalot III δεν είναι “ένας ακόμη” ενισχυτής ακουστικών αλλά μια συγκεκριμένη πρόταση σε επίπεδο ηχητικής ταυτότητας. Η Heed επέλεξε να παρουσιάσει έναν ουδέτερο και διαφανή ενισχυτή ο οποίος θα διατηρήσει την ταυτότητα και τις ιδιαιτερότητες των ακουστικών που θα κληθεί να οδηγήσει και τον προίκισε με τις απαραίτητες δυνατότητες εξέλιξης, ανάλογα με τις απαιτήσεις του χρήστη. Στην πλήρη του μορφή, όπως τον δοκιμάσαμε, μπορεί άνετα να παίξει τον ρόλο ενός πλήρους συστήματος ενίσχυσης ακουστικών με δυνατότητα διαχείρισης ψηφιακών σημάτων συμβατικής και υψηλής ανάλυσης το οποίο θα συνυπάρξει με το υπόλοιπο σύστημα και θα προσφέρει μια αξιόλογη διέξοδο προς τον χώρο της προσωπικής ακρόασης, αποτελώντας μια πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή.