|
| REVIEW |
|
ΗΧΕΙΟ |
| Haliaetus HA325
Firebird |
|
|
|
| ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ-ΤΕΧΝΙΚΑ... |
|
|
| Σε γενικές
γραμμές, η καμπίνα bass reflex δεν είναι παρά ένα τέχνασμα που
χρησιμοποιούμε ώστε να εκμεταλλευόμεστε την οπίσθια ακτινοβολία του
γούφερ και να αυξάνουμε την ευαισθησία του ηχείου στις χαμηλές
συχνότητες. Επειδή η ακτινοβολία αυτή βρίσκεται σε αντίθεση φάσης με
αυτήν του κώνου, είμαστε υποχρεωμένοι να ρυθμίζουμε το μήκος και την
διάμετρο ενός σωλήνα που την μεταφέρει έτσι ώστε οι δυο ακτινοβολίες
να βρίσκονται σε φάση. Από τεχνικής πλευράς, το όλο σύστημα
μοιάζει με έναν συντονιστή Helmholtz, όπου τον ρόλο της κοιλότητας
παίζει η καμπίνα η οποία οδηγείται από το γούφερ (στην
πραγματικότητα, αυτό, είναι ένας "ανάποδος" συντονιστής Helmholtz: o
κανονικός οδηγείται από το άνοιγμα που φορτίζει την κοιλότητα, αλλά
στην πράξη η συμπεριφορά είναι η ίδια). Ο συντονιστής Helmholtz
εκτελεί χρέη απόσβεσης για το γούφερ και όταν βρίσκεται στην
συχνότητα συντονισμού του αναλαμβάνει να ακτινοβολήσει στον χώρο
πολύ μεγαλύτερες ποσότητες αέρα από το μεγάφωνο, επιτρέποντάς μας
έτσι να αυξήσουμε (για σταθερή διάμετρο και διαδρομή του γούφερ) την
έξοδο του ηχείου. Το προφανές πρόβλημα, εδώ, είναι βεβαίως ότι
το bass reflex λειτουργεί μόνο μέχρι κάποια
συχνότητα (που την επιλέγουμε μέσα σε κάποια όρια), μετά,
τέλος... |
 |
 |
| Eίναι βέβαιο ότι το πρώτο πράγμα που θα τραβήξει
την προσοχή σου είναι η εξωτερική εμφάνιση του Firebird και
όχι αδίκως. Πίσω από την φόρμα ωστόσο υπάρχει αρκετή δουλειά
και αυτό ακούγεται. |
Αν τα bass reflex σας θυμίζουν ακροφύσια πυραύλων έχετε
δίκιο. Οι Morkerken και Polack μελέτησαν την ροή σε τέτοιου
είδους διατομές και κατάληξαν στο συμπέρασμα ότι είναι
ιδανικές για χρήση στα ηχεία. | |
| Η έρευνα των
Morkerken και Polack κινήθηκε προς την επίλυση του προβλήματος
αυτού, αλλά, πλαγίως! Αρχικώς ξεκινώντας από την παρατήρηση ότι
πάντοτε η διάμετρος ενός σωλήνα bass reflex είναι μικρότερη από
αυτήν του γούφερ που υπηρετεί, επομένως επικρατεί υψηλή πίεση και τα
προβλήματα στροβιλισμών παίζουν σημαντικό ρόλο στην έξοδο του,
προσπάθησαν να βρουν εναλλακτικές διατομές οι
οποίες θα έλυναν το πρόβλημα. Η λύση στην οποία κατέληξαν είναι ένα
ακροφύσιο που μοιάζει πολύ με αυτά που
χρησιμοποιούνται στην διαστημική βιομηχανία για τους πυραύλους (κατά
την Haliaetus, μάλιστα, το ακροφύσιο του Booster είναι, υπό κλίμακα,
το ακροφύσιο που χρησιμοποιήται στον Ariane) με έναν σωλήνα μεγάλου
μήκους ο οποίος εκτείνεται τόσο έξω όσο και μέσα στην καμπίνα.
|
 |
Οι μονάδες που χρησιμοποιούνται είναι της Scanspeak.
Ενα μιντ/γούφερ της σειράς Revelator με τα χαρακτηριστικά
"κοψίματα" στον κώνο και μαγνητικό σύστημα SD και ένα τουίτερ
υφασμάτινου θόλου, μίας
ίντσας. | |
Οι δημοσιεύσεις
τους δείχνουν ότι αυτή η διατομή ενώ στις υπερηχητικές ταχύτητες
εξόδου (οι οποίες χρησιμοποιούνται στους πυραύλους) αυξάνει την
πίεση, στις υποηχητικές την μειώνει, προσφέροντας ομαλότερη ροή
χωρίς στροβιλισμούς. Επιπρόσθετα στα papers των Morkerken και Polack
(τα οποία μπορείτε να βρείτε στο site της εταιρίας) γίνεται μια ενδιαφέρουσα
μελέτη για την σχέση μεταξύ της θέσης του γούφερ και της οπής
ανάκλασης. Από αυτήν προκύπτει ότι κάτω από ορισμένες συνθήκες, το
σύστημα μπορεί να εργαστεί αποδοτικά και κάτω από την
συχνότητα συντονισμού Helmholtz, κάτι που η εταιρία
εκμεταλλεύεται πλήρως στην περίπτωση του Booster (όπου το γούφερ και
το ακροφύσιο είναι ομοαξονικά) και μερικώς στην περίπτωση του
Firebird (όπου το γούφερ και τα δύο ακροφύσια είναι απλώς σε μικρή
απόσταση μεταξύ τους). Ολα αυτά, βεβαίως, στα χαρτιά. Ας δούμε τώρα
πώς η θεωρία έγινε ηχείο.
Εκτός των ιδιόρυθμων σωλήνων εκτόνωσης
του bass reflex (με τα χαρακτηριστικά ακροφύσια από αλουμίνιο) το
χαρακτηριστικό του Firebird είναι η ίδια η καμπίνα του.
|
 |
Το γεμάτο καμπύλες σχήμα της δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν
πρόκειται για μια συμβατική ξύλινη κατασκευή και, δεν είναι:
Αποτελείται από συνθετικό υλικό το οποίο
χυτεύεται υπό πίεση και έχει αντικραδασμικές ιδιότητες. Η δομή
της καμπίνας είνα αρκετά σύνθετη και περιλαμβάνει το κομμάτι
των δυο bass reflex που βρίσκεται στο εσωτερικό, όπου, επίσης,
η διατομή είναι μεταβαλλόμενη.
Οι χαμηλές συχνότητες έχουν
ανατεθεί σε ένα μιντ/γούφερ 5.25 ιντσών της
σειράς Revelator με τον χαρακτηριστικό κώνο που φέρει
ακτινικές αυλακώσεις ώστε να μειώνονται τα "σπασίματα", ο
οποίος οδηγείται από το γνωστό μαγνητικό σύστημα SD (Symmetric
Drive) της εταιρίας. Το τουίτερ είναι το κλασικό μίας
ίντσας μαλακού θόλου D2904, με πηνίο φωνής 28
χιλιοστών, στην έκδοση με θάλαμο, το οποίο τοποθετείται σε μια
εσοχή, ώστε να υπάρχει συγχρονισμός των δύο μονάδων. Η
Haliaetus τηρεί μια χαρακτηριστική σιωπή γύρω από τα
φίλτρα που χρησιμοποιεί στο Firebird. Η επιτόπου
έρευνα έφερε στην επιφάνεια μια σχετικώς απλή αλλά καλής
ποιότητας κατασκευή σε πλακέτα όπου χρησιμοποιούνται πηνία
χωρίς πυρήνα και χαμηλών ανοχών πυκνωτές (μάλλον του Mundorf).
Το πακέτο συμπληρώνεται με ένα ζευγάρι ακροδεκτών της
WBT, στο πίσω μέρος. Απο πλευράς τυπικών
χαρακτηριστικών, το Firebird είναι ένα ηχείο με ονομαστική
αντίσταση 6Ω, ευαισθησία 87dB/w/m και απόκριση συχνότητας
50Hz-20kHz (+/3dB). |
| Η βάση που
μπορεί να συνοδεύσει το ηχείο είναι κομψή και ταιριάζει άψογα
με το στυλ και την αισθητική
του. | |
|
| |
|
