Galactron MK 2250

Στο όριο του ψαλιδισμού, ο ΜΚ 2250 απέδωσε 51Wrms ανά κανάλι σε φορτία 8Ω, επίδοση η οποία ανέβηκε στα 94Wrms ανά κανάλι όταν το φορτίο έγινε 4Ω. Με συντελεστή αύξησης της ισχύος στο 1.8, ο ενισχυτής φάνηκε να διαθέτει την ικανότητα να οδηγήσει δύσκολα ηχεία παρά την σχετικώς μικρή ονομαστική ισχύ του, αποτέλεσμα, προφανώς, της τροφοδοσίας και των ημιαγωγών που χρησιμοποιεί στην έξοδο. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε κοντά στο 24 μια καλή τιμή που εξασφαλίζει μικρότερες αποκλίσεις στην απόκριση συχνότητας όταν ο ενισχυτής κληθεί να οδηγήσει ηχεία, των οποίων η αντίσταση μεταβάλλεται. Η ευαισθησία των εισόδων line μετρήθηκε στα 240mVrms.
Η Galactron δεν είναι μια εταιρία που “κυνηγάει” τις πολύ χαμηλές παραμορφώσεις και ο MK 2250 δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα αυτό. Η γενική εικόνα που αποκομίσαμε είναι ένα κύκλωμα το οποίο κινείται στην περιοχή του 0.1-0.2%, όταν αποδίδει το 1/3 της μέγιστης ισχύος του, τόσο για το σύνολο παραμόρφωσης και θορύβου (THD+Ν, 0.132%) όσο και για την αρμονική παραμόρφωση (THD, 0.123%) και την παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης (IMD/SMPTE, 0.153%). Η στατική μέτρηση του θορύβου ήταν τυπικώς καλή (-77dBr(A), 1kHz με αναφορά το 1Wrms/8Ω) και η δυναμική περιοχή υπολογίστηκε στα 94dB.
Η απόκριση συχνότητας με φορτίο 8Ω δεν κρύβει εκπλήξεις. Έχει μηδενικές τάσεις αποκοπής χαμηλά και μια εξαιρετικά ήπια τάση αποκοπής η οποία ξεκινά από τα 3kHz περίπου αλλά δεν ξεπερνά τα 0.2dB στο όριο της μέτρησης (60kHz) και βρίσκεται κοντά στο 0.1dB στα 20kHz. Η ομοιότητα μεταξύ των καναλιών είναι πολύ καλή (στο 0.1dB, επίσης). Με σύνθετο φορτίο, η καμπύλη δείχνει να ακολουθεί τις διακυμάνσεις του μέτρου του τελευταίου, αλλά οι αποκλίσεις δεν ξεπερνούν το -0.5dB στην χειρότερη περίπτωση, μια επιβεβαίωση, στην πράξη ότι ο συντελεστής απόσβεσης είναι επαρκής.
Το φάσμα του σήματος εξόδου με σήμα εισόδου 1kHz και τον ενισχυτή να αποδίδει το 1/3 της μέγιστης ισχύος στα 8Ω, επιβεβαίωσε την εικόνα που σχηματίσαμε από τις στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης. Υπάρχει μια σειρά αρμονικές από τις οποίες η δεύτερη και η τρίτη (ελάχιστα ισχυρότερη της δεύτερης) βρίσκονται κοντά στα -60dBr, με την σειρά να δείχνει έντονες τάσεις μείωσης της στάθμης, όντας κάτω από τα -100dBr ήδη από την έκτη αρμονική.

Με φορτίο 4Ω, το φάσμα γίνεται πιο “ζωηρό” με εντονότερη παρουσία των αρμονικών σε υψηλότερες στάθμες.
Το φάσμα του θορύβου δεν κρύβει εκπλήξεις. Περιλαμβάνει τις αναμενόμενες συνιστώσες στα 50 και 100Ηz από το τροφοδοτικό, του οποίου τα ίχνη φθάνουν καθαρά μέχρι τα 2kHz περίπου. Στην περιοχή των πολύ υψηλών συχνοτήτων, ο ενισχυτής φαίνεται να “μαζεύει” λίγο θόρυβο (στην περιοχή των 30-40kHz) αλλά οι αντίστοιχες αιχμές βρίσκονται αρκετά χαμηλά από την άποψη της στάθμης, γύρω και κάτω από τα -100dBr.

Το διάγραμμα της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα φαίνεται να αποκαλύπτει μια από τις σημαντικές σχεδιαστικές παραμέτρους του MK2250, την απουσία βρόχου ολικής αρνητική ανάδρασης, κάτι που φαίνεται από την σταδιακή αύξηση της παραμόρφωσης (ανεξαρτήτως του φορτίου) πάνω από το 1kHz περίπου με άνω όριο το 1% στα 20kHz. Κατά τα άλλα, οι σχετικές καμπύλες επιβεβαιώνουν τις στατικές μετρήσεις, ευρισκόμενες γύρω από το 0.1%, με την επίδοση να γίνεται λίγο χειρότερη όταν το φορτίο γίνει 4Ω.
Το διάγραμμα μεταβολής τα παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου είναι γενικώς τυπικό, με τον ενισχυτή να δείχνει ιδιαίτερα ομαλή συμπεριφορά όταν το φορτίο είναι 8Ω, ομαλή τόσο όσο βρίσκεται κάτω από το όριο της υπερφόρτωσης (με σταδιακή αύξηση των τιμών) όσο και όταν βρίσκεται γύρω και πάνω από αυτό. Το τελευταίο σχόλιο έχει πιθανώς πρακτική αξία: μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι από το συμβατικό όριο το ψαλιδισμού (0.3%) μέχρι τον ορατό ψαλιδισμό (3%) “μεσολαβούν” σχεδόν 20W, μια συμπεριφορά που ίσως δίνει κάποια υποκειμενική αίσθηση για το ότι ο ενισχυτής είναι προοδευτικός και όχι δυσάρεστος κοντά στο όριό του. Με φορτίο 4Ω, o ενισχυτής φαίνεται να έχει υψηλότερες παραμορφώσεις στην περιοχή μέχρι τα 20W περίπου. Μετά επιδεικνύει τον ίδιο ήπιο χαρακτήρα.

Τέλος, η απόκριση του σταδίου εξόδου σε τετραγωνικό σήμα είναι ομαλή χωρίς μεταβατικά προβλήματα (υπάρχει ένα απειροελάχιστο, μόλις ορατό overshoot). Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 1.36μS (μια τιμή που δίνει συμβατικό εύρος κοντά στα 260kHz), επίδοση που κατατάσσει τον MK 2250 στους γρήγορους ενισχυτές και ο ρυθμός ανύψωσης στα 36.8V/μS.