Dali Zensor 1

Η ανηχοϊκή μέτρηση του Zensor 1 δείχνει ένα ηχείο με αρκετά ομαλή απόκριση συχνότητας (πάνω από τα 250Hz) με διακυμάνσεις σχετικά μικρού πλάτους στην περιοχή μεταξύ 1kHz και 4kHz και υψηλές συχνότητες σχετικώς τονισμένες. Πάνω από τα 15kHz περίπου ξεκινά μια ομαλή πτώση σε συνάρτηση με την συχνότητα και το ηχείο ξεπερνά τα 20kHz πριν επέλθει πτώση 3dΒ σε σχέση με την μέση ευαισθησία. Η ομοιότητα των ηχείων είναι πολύ καλή, με τις διαφορές να βρίσκονται στην περιοχή του 1dB, με εξαίρεση τις πολύ υψηλές συχνότητες όπου το δεύτερο ηχείο του ζεύγους φάνηκε να “κόβει” με χαμηλότερο ρυθμό. Η συγκριτική ανηχοϊκή μέτρηση με και χωρίς το προστατευτικό μας οδηγεί στην πρόταση να ακούει κανείς το ηχείο χωρίς αυτό, αφού η επίδρασή του είναι κάτι παραπάνω από προφανής, ειδικά στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων (3-7kHz) της οποίας η ομαλή συμπεριφορά χαλάει αισθητά.

Η μέση ευαισθησία του ηχείου, όπως προκύπτει από την ψευδοανηχοϊκή μέτρηση (με splicing στα 250Hz) είναι 86.1dB/w/m τιμή πολύ κοντά σε αυτήν που δίνει η ίδια η Dali. Με βάση την ευαισθησία αυτή, το ηχείο κατεβαίνει άνετα μέχρι τα 50Hz με την γενική εικόνα της απόκρισης να είναι αυτή των κάπως τονισμένων άκρων (χωρίς, πάντως, υπερβολές). Η βηματική απόκριση του Zensor είναι η αναμενόμενη, δείχνει δηλαδή μια καθυστέρηση του γούφερ σε σχέση με το τουίτερ (δεν περιμένατε time alignment σε ηχείο με τιμή κάτω από τα 300 ευρώ, έτσι δεν είναι;) αλλά η γενική συμπεριφορά στο πεδίο του χρόνου είναι αρκετά ομαλή με την μετάβαση από το τουίτερ στο γούφερ να γίνεται μόλις αισθητή και την απόσβεση να μην παρουσιάζει προβλήματα.

Το διάγραμμα αποσβεννυμένων φασμάτων εμφανίζει μια σειρά από σημαντικούς χρωματισμούς στην περιοχή 3-8kHz, με το ηχείο να γίνεται σημαντικά ταχύτερο στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων. Το Zensor 1 αν και είναι μέτριας ευαισθησίας, αποδείχθηκε ένα εύκολο φορτίο από την άποψη της εμπέδησης. Το μέτρο της αντίστασης δεν πέφτει κάτω από τα 6Ω (6.5Ω στα 230Hz) και η φάση της κυμαίνεται για το μεγαλύτερο μέρος του φάσματος κάτω από τις +/- 45 μοίρες. Αυτό σημαίνει, στην πράξη, ότι μπορείτε να οδηγήσετε το ηχείο από ενισχυτές χωρίς πολλά αποθέματα ισχύος (κάτι που είναι χαρακτηριστικό των περισσότερων πολυκαναλικών AV της χαμηλής και της μεσαίας κατηγορίας τιμής) αν και για να αποδώσει υψηλές στάθμες, το μικρό Dali θα χρειαστεί αρκετά βατ.

Η πολική απόκριση στο οριζόντιο επίπεδο είναι πολύ ομαλή με το ηχείο να γίνεται εμφανώς κατευθυντικό μόνο στις πολύ υψηλές συχνότητες. Η εταιρία προτείνει την τοποθέτηση του ηχείου χωρίς κλίση προς τον ακροατή κάτι που φαίνεται αρκετά ρεαλιστικό αφού ακόμη και στα 16kHz η πτώση της ευαισθησίας είναι λίγο μεγαλύτερη των 3dB για γωνία 30 μοιρών εκτός του άξονα του τουίτερ. Η συμπεριφορά του ηχείου ως προς το ύψος της θέσης ακρόασης είναι παρομοίως ομαλή για θετικές γωνίες (δηλαδή με τον ακροατή ψηλότερα από το τουίτερ) όπου οι αποκλίσεις κινούνται στο όριο του επιτρεπτού ακόμη και για γωνία 15 μοιρών. Το ίδιο διάγραμμα, τέλος, αποκαλύπτει (τρόπος του λέγειν) αυτό που είναι γενικώς γνωστό, ότι δηλαδή δεν είναι καλή ιδέα να ακούει κανείς ένα ηχείο με αυτή τη γεωμετρία, κάτω από τον άξονα.

Το μικρό μέγεθος και η καλή -κατά τα φαινόμενα- κατασκευή της καμπίνας του Zensor 1 οδηγούν σε χαμηλές επιταχύνσεις της μπάφλας. Σχεδόν το σύνολο του σχετικού διαγράμματος βρίσκεται κάτω από τα -60dB με εξαίρεση έναν συντονισμό στα 1600Hz περίπου καθώς και έναν ακόμη με στάθμη ελάχιστα κάτω από τα -60dB, στα 400Hz περίπου.