|
REVIEW |
Η Χ Ε Ι
Ο |
Bowers & Wilkins
803D |
|
|
ENTYΠΩΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... |
|
Το 803D οδηγήθηκε από τον συνδυασμό Melos
Plus Line και Parasound ΗCA3500 και έκανε από την πρώτη στιγμή σαφή
την ταυτότητά του. Οντας ένα ηχείο με απόκριση που εκτείνεται από τα
35Hz μέχρι τα 28kHz (-3dB) ανήκει σαφώς στην κατηγορία εκείνων
των ηχείων που προκρίνουν την ακρίβεια, την ομοιογένεια και
την έκταση, αλλά αυτά είναι προφανή για κάθε ηχείο της
κατηγορίας αυτής που απευθύνεται σε λογικούς ανθρώπους. Το
ιδιαίτερο γνώρισμά του όμως, είναι η πολύ χαμηλή παραμόρφωσή
του (στα τεχνικά χαρακτηριστικά η B&W δίνει <1%,
τιμή αξιοσημείωτη χωρίς αμφιβολία, για ηχείο) και κάνει την εμφάνισή
του εμμέσως: Διατηρώντας την παράδοση που η εταιρία έχει
δημιουργήσει από το 1998, και ακριβώς λόγω της χαμηλής του
παραμόρφωσης είναι σε θέση να δημιουργήσει εξαιρετικά υψηλές
στάθμες χωρίς αυτό να κουράζει τον ακροατή. Με την
εμπέδηση του ηχείου να πέφτει στα 3Ω, την ευαισθησία να βρίσκεται
στο τυπικό 90dBspl/2.83V/1m και τον Parasound να μην έχει πρόβλημα
ισχύος οι στάθμες περιορίστηκαν μόνο από τις ακουστικές ιδιότητες
του χώρου, ο οποίος από κάποια στάθμη και άνω, άρχιζε να έχει
ακουστούς χρωματισμούς! Η επίδοση αυτή επιτυγχάνεται
χωρίς την παραμικρή συμπίεση ή έστω αλλοίωση της
εικόνας: Απλώς ρυθμίζεις την στάθμη και το 803D ακολουθεί χωρίς
ίχνος δισταγμού... Με τρία γούφερ ανα ηχείο και καμπίνα
ανοικτού τύπου, οι χαμηλές συχνότητες δεν μας έλλειψαν.
Αντίθετα μάλιστα, η αρχική μας εντύπωση ήταν ότι πιθανόν το
ηχείο να υπερβάλλει κάπως χαμηλά, όντας λίγο βαρύτερο από όσο θα
θέλαμε, άποψη που ωστόσο μεταβλήθηκε καθώς με την πάροδο των
ακροάσεων εκτιμήσαμε τόσο τον όγκο όσο και την
λεπτομέρεια αυτής της περιοχής συχνοτήτων. Το ηχείο
εμφανίστηκε ταχύτατο (Craig Armstrong/The Space Between Us)
και διαυγές τόσο σε ακούσματα ακουστικών οργάνων (εκκλησιαστικό
όργανο, Valse Mignon op 142:2/Showcase 2005/Opus3 SACD) όσο και σε
οριακές επιλογές σε συνθετητές (Υello/Pocket Universe). |
|
|
|
|
Η καμπίνα του 803D
είναι μία σχεδίαση του Morten Warren και της Native Design,
μίας εταιρίας βιομηχανικού σχεδιασμού που σχετίζεται αρκετά με
τον χώρο του audio/video. Ο προσεκτικός παρατηρητής θα
διαπιστώσει ότι πέρα από την απουσία παράλληλων επιφανειών
απουσιάζουν και οι παράλληλες ακμές (με εξαίρεση τις δύο
κάθετες της μπάφλας) . | |
|
Η μεσαία περιοχή δικαιώνει πλήρως την
φήμη της μονάδας FST. Οι φωνές εστιάζονται εξαιρετικά
και η παράθεση των λεπτομερειών είναι κορυφαία (Katinka
Wilson, Τhe Boat/One Life/Opus3 SACD) ενώ η χορωδία έχει μία
ιδιαίτερη δύναμη που καθηλώνει με την παρουσία της στον χώρο (Cantus
Inaequalis/Songs of Sanctuary, SACD). Το κλαρινέτο του John
Surman (Portraint of a Romantic/ECM) και το σαξόφωνο του Dick Parry
(Money, The Dark Side of The Moon/Pink Floyd, SACD) υλοποιήθηκαν
στον χώρο ακρόασης με την ακρίβεια που τους αξίζει, χωρίς
ιδιαίτερη αίσθηση εγγύτητας ή άλλες υπερβολές. Η
γενική εντύπωση είναι ότι η προτεραιότητα στην περίπτωση του 803D
είναι η ακρίβεια και η αρετή αυτή συχνά έχει ένα τίμημα. Δεν
είναι λίγα τα ηχεία που είναι ακριβή αλλά -με κάποιο τρόπο-
κουραστικά και το ταμείο όπου καλείσαι συνήθως να πληρώσεις το
τίμημα της μόνιτορ-λογικής είναι οι υψηλές συχνότητες. Χμ... Οχι
στην περίπτωση του συγκεκριμένου ηχείου. Βλέπετε, στο σημείο
αυτό υπάρχει ένα πολύ καλό τουίτερ και, τολμώ να πώ -χωρίς όμως να
μπορώ και να το αποδείξω, ένα μινιμαλιστικό φίλτρο που ίσως παίζει
τον ρόλο του (αυτό είναι το πλεονέκτημα του να σχεδιάζεις τις δικές
σου μονάδες). Η απόδοση στην περιοχή όπου βρίσκονται οι
αρμονικές των κρουστών (ξυλόφωνο, μαρίμπα, βιμπράφωνο) στο Rauk
(Showcase 2005/Opus3, SACD) είναι πραγματικά
εξαιρετική: Οι ήχοι εστιάζονται άψογα, το μέτωπο και η
απόσβεσή τους μεταφέρονται στον χώρο με ακρίβεια και ο αρμονικός
πλούτος του συνολικού ακούσματος είναι κορυφαίος, προσφέροντας στο
ηχείο την δυνατότητα να αναδείξει την δυνητική ανωτερότητα ενός
hihg-rez δίσκου χωρίς τον παραμικρό κόπο. |
Τελικώς... Το 803D θα
μπορούσε -θεωρητικά- να ήταν ένα άχρωμο και άοσμο συμπλήρωμα της
κορυφαίας σειράς της Bowers & Wilkins, μία παραχώρηση σε
εκείνους που "θέλουν αλλά δεν μπορούν" να κινηθούν στα
800D/801D/802D. Η κατάσταση, όμως είναι εντελώς διαφορετική:
Πρόκειται όχι απλώς για μία άκρως επιτυχημένη
εξισορρόπηση μεταξύ τεχνικής αναγκαιότητας και αισθητικής
άποψης (για να μπαίνει και στο σπίτι χωρίς μουρμούρα -ξέρετε
εσείς...) αλλά για ένα πραγματικό audiophile
εργαλείο (όχι σκέτο εργαλείο για μείξεις) που σέβεται την
μουσική παραμένοντας ακριβές σε ολόκληρο το εύρος συχνοτήτων και σε
στάθμες που για τα περισσότερα ηχεία που γνωρίζουμε είναι
απαγορευτικές. Well Done... |
Δημήτρης
Σταματάκος |
| |
|