|
| REVIEW |
|
ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΑΣ
D/A |
| Audio Nemesis
DC-1 |
|
|
|
| ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ-ΤΕΧΝΙΚΑ... |
|
|
| Καλά καταλάβατε. O DC-1 δεν
χρησιμοποιεί oversampling κατά την διαδικασία της
μετατροπής του ψηφιακού σήματος σε αναλογικό. Αυτό πολύ απλά
σημαίνει ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα χρήσης ψηφιακών φίλτρων που θα
συνοδεύονταν –ιδανικά- από ένα ομαλό φίλτρο reconstruction στην
έξοδο, οπότε ο κάθε υγιής ρέκτης περί τα ψηφιακά θα
αναρωτηθεί: Πώς κόβονται οι αρμονικές στα πολλαπλάσια της
συχνότητας δειγματοληψίας; Χα! Δεν κόβονται… Οι
υποστηρικτές της θεωρίας του "zero-oversampling" θεωρούν ότι αυτές
δεν δημιουργούν πρόβλημα στο τελικό ηχητικό αποτέλεσα βασιζόμενοι
στις ιδιότητες αντίληψης του ίδιου του ανθρώπινου
αυτιού. Πολλοί (και ανάμεσά τους και ο υποφαινόμενος -δεν θα το
κρύψω) θα αισθανθούν ανασφαλείς με αυτή την άποψη σκεπτόμενοι τα
προβλήματα ενδοδιαμόρφωσης που είναι πιθανόν να δημιουργεί ένα
τέτοιο φάσμα, αλλά αφήστε να το ακούσουμε πρώτα… Ο DC-1 είναι
σχεδιασμένος γύρω από αυτή την ιδέα και επιπροσθέτως χρησιμοποιεί
μία ακόμη τεχνική η οποία ονομάζεται ασύγχρονο
reclocking, και έγκειται στην χρήση ενός "γρήγορου"
ρολογιού το οποίο επιδρά κυρίως στο σήμα LRCK (είναι το στάνταρντ
σήμα χρονισμού που εξάγει το ψηφιακό interface, το οποίο προηγείται
του μετατροπέα, από το σήμα εισόδου). H μέθοδος αυτή εισάγει ένα
είδος ελεγχόμενου jitter στο σύστημα, κάτι το οποίο
δεν φαίνεται να ενοχλεί ιδιαίτερα τους φίλους της μεθόδου. Το κατά
πόσο το ασύγχρονο reclocking έχει επίδραση στον τελικό ήχο (και αν η
επίδραση που αναφέρουν οι υποστηρικτές του οφείλεται πραγματικά σε
αυτό και όχι σε κάτι άλλο) είναι δύσκολο να το πεί κανείς.
Αλλά το ίδιο δεν συμβαίνει και με μία άλλη εξ' ίσου διάσημη
διαδικασία, το upsampling; |
 |
 |
| Παρά το χαμηλό του κόστος, ο Audio
Nemesis διαθέτει ένα αξιόλογης αισθητικής περίβλημα, από
το οποίο απουσιάζει ο διακόπτης on-off. |
To εσωτερικό της συσκευής αποκαλύπτει μία προσεγμένη
κατασκευή που σαφώς δεν αρκείται σε "έτοιμες"
λύσεις... | |
| Με όλα αυτά υπ' όψιν, δεν είναι περίεργο
που το εσωτερικό του DC-1 είναι ασυνήθιστα απλό για audiophile
μετατροπέα: Εκπλήσσει το γεγονός ότι υπάρχει μόνο ένας μικρός
αριθμός υλικών τεχνολογίας SMD. Ο μετατροπέας είναι φυσικά
επιφανειακής στήριξης αλλά αγνώστου τύπου και οι Iταλοί αρκούνται
στο να αναφέρουν ότι είναι "πολλών ψηφίων" (αυτό
τους έλειπε να είναι και Σδ, χωρίς oversampling…). Γενικώς,
ένας μεγάλος αριθμός κρίσιμων υλικών είναι καλυμμένα με
μπλόκς από άνθρακα σε μία προσπάθεια να αποσβεσθούν
προβλήματα από ταλαντώσεις με αποτέλεσμα κάποια σημεία της συσκευής
να παραμένουν σκοτεινά. Η Audio Nemesis, όμως, δεν
έχει κάνει οικονομίες στα κρίσιμα σημεία: Ένα
τροφοδοτικό με custom μετασχηματιστή και φίλτρο τροφοδοσίας από την
Systems & Magic (το Black Noise) οδηγεί μία σειρά από ξεχωριστές
ανορθώσεις που ακολουθούνται από έξι σταθεροποιήσεις
παράλληλης τοπολογίας (shunt regulators) μία ενδιαφέρουσα,
χαμηλού κόστους επιλογή που βασίζεται στην χρήση απλών εξαρτημάτων
και όχι γραμμικών ολοκληρωμένων τυπου 78/79xx ή 317/337. Η συσκευή
ενεργοποιήται από έναν διακόπτη "κρυμμένο" στην κάτω πλευρά της για
λόγους αισθητικής, μία καλή ιδέα, για όσους προνοήσουν να διαβάσουν
το εγχειρίδιο χρήσης –φυσικά. Η χωρητικότητα του
τροφοδοτικού είναι άφθονη (με 11 ηλεκτρολυτικούς των 1000μF) ενώ
υπάρχουν αρκετά πηνία με φερρίτες για την καταστολή εξωτερικώς
επαγώμενων υψηλών συχνοτήτων στα γύρω εξαρτήματα. Το αναλογικό
στάδιο είναι πολύ απλό και χρησιμοποιεί διακριτούς
ημιαγωγούς και αντιστάσεις υψηλής ακρίβειας Dale της
Vishay. |
 |
 |
| Το φίλτρο Black Noise της Systems & Magic και ο
custom μετασχηματιστής είναι τοποθετημένα στην πλακέτα του
κυκλώματος. Η Audio Nemesis έχει επιλέξει την μεικτή
χρήση υλικών επιφανειακής στήριξης (SMD) και
συμβατικών. |
Μπλοκς από
άνθρακα εξασφαλίζουν απόσβεση των κραδασμών στα κρίσιμα
εξαρτήματα και μία κάποια μυστικότητα όσον αφορά στον
μετατροπέα που χρησιμοποιήται για τον οποίο δεν υπάρχουν
επίσημες λεπτομέρειες. | |
| Ενδιαφέρουσα επιλογή είναι αυτή που
χρησιμοποιήται στην ψηφιακή είσοδο: Το interfacing εδώ γίνεται με
έναν μετασχηματιστή της Scientific Conversion, όπως
επιβάλλει το επαγγελματικό πρότυπο AES/EBU. Παρά το γεγονός
ότι η είσοδος είναι s/pdif υπάρχει διπλό κέρδος: Πρώτον,
εξασφαλίζεται γαλβανική απομόνωση του dac από την πηγή με
αποτέλεσμα την ελαχιστοποίηση της πιθανότητας εμφάνισης
θορύβων και δεύτερον εξασφαλίζεται εμπέδηση εισόδου 75Ω.
Παραμένει ανεξήγητο (εκτός ίσως από το επιχείρημα του κόστους) το
γιατί ύστερα από τέτοια αξιόλογη προσπάθεια, το βύσμα παραμένει ένα
(καλής ποιότητας) RCA ενώ θα μπορούσε δικαιολογημένα να
χρησιμοποιηθεί το "σωστό" BNC. Αναφερόμενοι στα των
εισόδων/εξόδων δεν θα πρέπει να παραλείψουμε το γεγονός ότι ο DC-1
είναι στοιχειωδώς εξοπλισμένος στο θέμα αυτό:
Υπάρχει μία μόνο ψηφιακή είσοδος και ένα μόνο ζεύγος αναλογικών
εξόδων (με επίσης καλής ποιότητας βύσματα, αλλά ιδιόμορφα
τοποθετημένες "ανάποδα" με την αριστερή είσοδο στην δεξιά πλευρά της
συσκευής όπως φαίνεται από την εμπρός πλευρά…). Η
ελαχιστοποίηση των εισόδων μπορεί να μην σημαίνει πολλά για τον
πιουρίστα και επίσης να σημαίνει κάποια πράγματα όσον αφορά το
τελικό κόστος της συσκευής αλλά δημιουργεί και τα προβλήματά της: Αν
έχετε δύο ψηφιακές συσκευές, χάνετε. Αν έχετε ψηφιακή συσκευή
με μόνο οπτική έξοδο, ξαναχάνετε. Αν έχετε μία συσκευή με μία
ομοαξονική έξοδο μόνο, ξαναχάνετε: Δεν μπορείτε να κάνετε ψηφιακές
εγγραφές γιατί δεν υπάρχει ένα βύσμα pass-through. Προσωπικώς,
θα έδινα ένα κατοστάρικο παραπάνω για τέτοιου
είδους ευκολίες, αλλά πάλι, μπορείτε απλώς να αλλάζετε βύσματα, δεν
είναι και προς θάνατον… |
 |
 |
| Aντιστάσεις ακριβείας, διακριτοί ημιαγωγοί και φερρίτες
υποδηλώνουν προσοχή στην λεπτομέρεια... |
... όπως
άλλωστε και η άφθονη χωρητικότητα των φίλτρων
τροφοδοσίας. | |
|
| |
|
