|
| REVIEW |
|
ΤΕΛΙΚΟΣ
ΕΝΙΣΧΥΤΗΣ |
| ΧΤΖ
CLASS-AP 100 |
|
|
|
| ENTYΠΩΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... |
|
|
Ο ενισχυτής
αντικατέστησε τον τελικό ενισχυτή αναφοράς (Parasound HCA3500) και
ανέλαβε να οδηγήσει τα ATC SCM50 PSL. Το υπόλοιπο σύστημα ήταν το
γνωστό, περιλαμβάνοντας ως βασική πηγή το Esoteric P70/D70 και ως
προενισχυτή τον Melos Plus Series Line ενώ το πρόγραμμα ακροάσεων
περιέλαβε και αρχεία υψηλής ανάλυσης μέσω του dCS U-Clock.
Μετά
από αρκετή σκέψη, αποφάσισα να πραγματοποιήσω το μεγαλύτερο μέρος
των ακροάσεων με τον ενισχυτή ρυθμισμένο σε αυτό που η εταιρία
ονομάζει “τάξη Α”. Χρησιμοποιώ τα εισαγωγικά για να τονίσω ότι η
ρύθμιση αυτή δεν αλλάζει με κάποιο μαγικό τρόπο το στάδιο εξόδου,
απλώς επιβάλει υψηλότερο ρεύμα πόλωσης με αποτέλεσμα αυτό να
λειτουργεί στην περιοχή τάξης Α για μεγάλο (ασυνήθιστα μεγάλο -θα
έλεγα) ποσοστό της συνολικής ισχύος, δηλαδή στα πρώτα 50W. Μια πολύ
εύκολη παρεξήγηση (εις βάρος του ενισχυτή) είναι ότι σε αυτό το mode
αποδίδει λιγότερη ισχύ. Αυτό δεν συμβαίνει. Το όριο του ψαλιδισμού
καθορίζεται από την τάση τροφοδοσίας και αυτή δεν αλλάζει. Τόσο στις
μετρήσεις όσο και στην πράξη αυτό έγινε φανερό: Οι επιδόσεις στον
τομέα της ισχύος παραμένουν πρακτικώς ίδιες, αλλά το πλεονέκτημα
είναι ότι σε χαμηλή και μέση ισχύ (δηλαδή κατά τη μεγαλύτερη
διάρκεια μιας φυσιολογικής ακρόασης) η παραμόρφωση είναι χαμηλότερη.
Το μόνο μειονέκτημα είναι η μεγάλη θερμότητα (και πραγματικά, ο
ενισχυτής ζεσταίνεται πολύ) και -αν θέλετε τη γνώμη μου- ο μόνος
λόγος για τον οποίο θα επιλέξετε τον ρυθμό λειτουργίας ΑΒ θα είναι
για να μην θερμαίνει ο ενισχυτής τον χώρο (λόγος που είναι μάλλον
δευτερευούσης σημασίας). |
|
|
|
Οι ακροάσεις του PA
100 έδειξαν, κατ αρχήν, ότι πρόκειται για έναν τελικό ενισχυτή με
καλές δυνατότητες οδήγησης ο οποίος δεν θα φανεί λίγος σε έναν
μέτριο ή μικρό χώρο ακρόασης ακόμη και αν το ηχείο είναι αναίσθητο
και απαιτεί αρκετή ισχύ για να επιτύχει ικανοποιητικές στάθμες. Το
SCM50 οδηγήθηκε απολύτως ικανοποιητικά και ο ενισχυτής φάνηκε να
φτάνει στα όριά του μόνο για στάθμες πάνω από 100dBSPL (κορυφής,
στην θέση ακρόασης και για τα δύο ηχεία -μια στάθμη στην οποία δεν
μπορείς να αντέξεις για πολύ), επίδοση που θα πρέπει να κριθεί πολύ
πάνω από επαρκής.
Η αίσθηση που πήρα ήταν αυτή μιας μεγάλης και
εντυπωσιακής παρουσίας στον χώρο, με επιβλητικό χαμηλό το οποίο κατά
περίπτωση μπορεί να ρέπει προς την (ευχάριστη) υπερβολή χωρίς όμως
να οδηγεί σε απώλεια της λεπτομέρειας ή της ταχύτητας χαμηλά. Όπως
φαίνεται και από τα αντίστοιχα διαγράμματα ο ενισχυτής ακολουθεί
ελάχιστα το peak στην εμπέδηση του φορτίου και η αίσθηση μου μπορεί
να οφείλεται σε αυτήν ακριβώς τη συμπεριφορά. Από την άλλη δεν θα
ήθελα να υπερβάλω στο συγκεκριμένο σημείο. Με το Copland DRC-205
ρυθμισμένο flat (ενώ με τον Parasound ακούω, συνήθως, με την ρύθμιση
BBC) ο XTZ περιέγραψε πολύ καλά τόσο τον όγκο της μεγάλης ορχήστρας
όσο και μεμονωμένα όργανα (όπως το κόντρα μπάσο) ενώ τα πήγε ακόμη
καλύτερα με τη σύνθετη φύση των ηλεκτρονικών ήχων της περιοχής
αυτής.
Η μεσαία περιοχή τηρεί τις σωστές αποστάσεις από την θέση
ακρόασης χωρίς να γίνεται πιεστική ή να βρίσκεται “πίσω” σε σχέση με
το υπόλοιπο φάσμα. Οι φωνές περιγράφονται άψογα και η χορωδία έχει
πολύ καλή ανάλυση τόσο σε επίπεδο διαφορετικών ηχοχρωμάτων όσο και
σε επίπεδο θέσης των ομάδων των τραγουδιστών. Η γενική εντύπωση που
αποκομίζει κανείς, εδώ, είναι ότι ο ενισχυτής παραμένει πάντοτε
ξεκούραστος, ακόμη και σε υψηλές στάθμες και η ακρόαση μπορεί να
συνεχιστεί επί μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς το παραμικρό πρόβλημα
και χωρίς να χρειάζεται να αυξομειώνεις τη στάθμη κάθε τόσο.
Οι
υψηλές συχνότητες βρίσκονται σε αντίστοιχο επίπεδο με το υπόλοιπο
φάσμα, συμπληρώνοντας έναν γενικώς ουδέτερο χαρακτήρα. Η περιοχή
αποδίδεται με διαφάνεια , ταχύτητα και αρμονικό πλούτο αποκλίνοντας
ελάχιστα προς την υπεραπόσβεση και όντας λίγο πιο λεπτή από όσο έχω
συνηθίσει. |
Με βάση όλα τα
παραπάνω, νομίζω ότι γίνεται σαφές πως ο PA 100 καλύπτει με τρόπο
ιδιαίτερα πειστικό τις προσδοκίες που μπορεί να έχει κανείς από έναν
τελικό ενισχυτή, όχι μόνο με την τιμή αυτή αλλά και αρκετά
υψηλότερη. Πώς όμως αλλάζει η συμπεριφορά του όταν αποφασίσουμε να
τον λειτουργήσουμε “κρύο” (δηλαδή ρυθμισμένο σε λειτουργία
“ΑΒ”);
Καταρχήν, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αλλαγή γίνεται με
το πάτημα ενός διακόπτη, αλλά η XTZ αναφέρει ότι χρειάζεται ένα
μικρό χρονικό διάστημα σταθεροποίησης του ρεύματος ηρεμίας μέσω του
κυκλώματος ελέγχου που λαμβάνει υπόψιν και την θερμοκρασία της
ψύκτρας. Αυτό βάζει κάποιες δυσκολίες στην προσπάθεια συγκριτικής
ακρόασης και δεν θα συνιστούσα να κάνει κάποιος γρήγορες αλλαγές
επειδή θα καταλήξει, ίσως, σε λάθος συμπεράσματα. Κατά την διάρκεια
των ακροάσεων άφηνα τουλάχιστον 10 λεπτά κατά την αλλαγή από την
τάξη ΑΒ στην A και κανένα πεντάλεπτο κατά την αντίστροφη πορεία (οι
χρόνοι αυτοί είναι αυθαίρετοι αλλά νομίζω ότι είναι
ρεαλιστικοί).
Οι διαφορές δεν είναι τεράστιες, είναι όμως
υπαρκτές : Ο ενισχυτής γίνεται ελάχιστα πιο τραχύς συνολικά και
υπάρχει μια αίσθηση ότι γίνεται πιο αργός στις υψηλές συχνότητες,
ενώ οι δυνατότητες οδήγησης δεν μεταβλήθηκαν αισθητά. Η συμπεριφορά
αυτή επιβεβαίωσε την άποψη που είχα σχηματίσει αρχικώς, ότι δηλαδή
δεν υπάρχει πραγματικός λόγος να χρησιμοποιήσει αυτό το mode παρά
μόνο για “οικονομία” στην θερμότητα που παράγεται και για να
προστατεύσει τον ενισχυτή από πιθανή υπερθέρμανση αν αυτός
λειτουργεί σε υψηλές στάθμες για μεγάλα χρονικά διαστήματα (αυτό το
τελευταίο είναι πρόταση της XTZ, όχι δική μου!). |
Τελικώς...
... αν ψάχνετε έναν σοβαρό τελικό ενισχυτή, από την άποψη των
δυνατοτήτων οδήγησης, ο οποίος να συνδυάζει καλή ποιότητα κατασκευής
και εντελώς λογική τιμή τότε ο Class-AP 100 είναι η περίπτωσή σας.
Οι Σουηδοί έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά σε όλους τους τομείς και το
μόνο μειονέκτημα που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι δεν υπάρχει
αντίστοιχος προενισχυτής στη σειρά τους. Οι λοιποί εν δυνάμει
ανταγωνιστές, καλόν είναι να αρχίσουν να σκέφτονται μια καλή
απάντηση στην πρόκληση γιατί τους περιμένουν δύσκολες ημέρες...
Ακούστε τον οπωσδήποτε! |
|
Δημήτρης
Σταματάκος |
|
|
|
| |
|
