|
REVIEW |
ΗΧΕΙΟ |
TL Audio
Fatboy |
|
|
ENTYΠΩΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... |
|
Κατά την
διάρκεια των ακροάσεων, χρησιμοποιήσαμε τα Fatboys με δύο
διαφορετικούς τρόπους: Κατ' αρχήν στην θέση των ηχείων αναφοράς
(Audio Spectrum Eros με παθητικό υπογούφερ) οδηγούμενα από την
συνήθη τελικό (Parasound HCA3500) και στην συνέχεια σε μια εφαρμογή
desk top/near field με πηγή υπολογιστή, όπου τον ρόλο του DAC έπαιξε
το ψηφιακό κομμάτι του Audionet ART G2 μέσω της θύρας USB. Η
διαφορά ανέμεσα στους δύο αυτούς τρόπους χρήσης έγκειται στην
απόσταση του ακροατή από το ηχείο: Ενώ σε ένα συμβατικό σύστημα αυτή
είναι, συνήθως, μεταξύ 2 και τριών μέτρων (με μέγιστη θεωρητικώς
επιτρεπτή τα 4 μέτρα) στην περίπτωση των desktop εφαρμογών μπορεί να
μειωθεί και στο ένα μέτρο (ανάλογα και με την διαγώνιο του μόνιτορ).
Η ενδόμυχη ανησυχία μας ότι σε τόσο μικρές αποστάσεις το ηχείο της
TL Audio θα είχε ίσως φασικά προβλήματα δεν δικαιώθηκε, πιθανότατα
εξαιτίας των χρονικώς ευθυγραμμισμένων μονάδων του, και όσοι θα
ήθελαν το συγκεκριμένο ηχείο για τέτοιες εφαρμογές μπορούν πράγματι
να το χρησιμοποιήσουν άφοβα. Από τις φωτογραφίες των Fatboys και
μόνον θα μπορούσε κανείς να αναμένει, επίσης, πολύ καλή συμπεριφορά
σε θέματα στερεοφωνικής εικόνας καθώς η μπάφλα είναι σχεδόν
ανύπαρκτη τόσο στην περίπτωση του τουίτερ όσο και στην περίπτωση του
γούφερ και οι ακμές, όπου υπάρχουν είναι καμπυλωμένες. Πράγματι, τα
Fatboys είναι σε θέση να αποδώσουν εξαιρετική στερεοφωνική
εικόνα, καθώς εξαφανίζονται κυριολεκτικά από τον χώρο και
δίνουν την θέση τους σε ένα είδωλο με πολύ καλή οριζόντια ανάλυση,
καλό βάθος και εξαιρετικό αέρα μεταξύ των οργάνων. Αν
χρησιμοποιήσετε το ηχείο σε desktop εφαρμογές θα εκπλαγείτε με τις
δυνατότητες περιγραφής του ενώ σε συμβατικά συστήματα δεν έχει
τίποτε να ζηλέψει από ηχεία παρόμοιας τιμής σε θέματα localization
των πηγών και σε γενικότερη αίσθηση. Μιλώντας για "αίσθηση", η ΤL
Audio επέλεξε, προφανώς, να προσφέρει στα Fatboys έναν
προσεκτικά σχεδιασμένο χαρακτήρα, πιθανώς ελαφρώς
προσαρμοσμένο στις ανάγκες των σύγχρονων τεχνολογιών (δηλαδή των
συστημάτων συμπιεσμένου ήχου). Η επιλογή αυτή οδήγησε σε ένα ηχείο
με ευχάριστη, κάπως "στρογγυλή" συμπεριφορά το
οποίο, όπως με χαρά θα ανακαλύψουν οι ακροατές αυτού του είδους
συστημάτων, συγχωρεί πολλά από τα πράγματα τα οποία ένα καθαρόαιμο
μόνιτορ θα εμφάνιζε ως καραμπινάτα προβλήματα: Οι υψηλές συχνότητες
εμφανίστηκαν ευχάριστες και ελαφρώς αποκλίνουσες προς το
ευφωνικό και με τίμημα την όχι απόλυτη ακρίβεια, προσφέρουν
μια διόρθωση στην συνήθως σκληρή συμπεριφορά πολλών ακουσμάτων σε
αυτή την συγκεκριμένη περιοχή του φάσματος. Η ακρόαση μέσω των
Fatboys θα είναι πάντοτε ξεκούραστη και ευχάριστη και ο μοναδικός
τρόπος να ανακαλύψετε ότι "κάτι λείπει" είναι να τα χρησιμοποιήσετε
με μια πηγή της οποίας οι δυνατότητες ανάλυσης είναι πραγματικά
υψηλές (για παράδειγμα το player αναφοράς μας, Esoteric P70/D70, ή
το Audionet ART G2). |
|
Μια πολύ κομψή λύση για την διευθέτηση των γεφυρώσεων
του biwiring... | |
|
Παρόμοια
συμπεριφορά παρατηρήσαμε και στο υπόλοιπο φάσμα κάτι που, εν τέλει,
προσφέρει στο Fatboy μια ενδιαφέρουσα όσο και χρήσιμη
ισορροπία: Οι μεσαίες συχνότητες δεν προβάλονται και δεν θα
κουράσουν ποτέ ακόμη και σε υψηλές εντάσεις, και το χαμηλό είναι
ογκώδες, καλά ελεγχόμενο αλλά -και αυτό- χωρίς τις απόλυτες
λεπτομέρειες. Ειδικά στην περιοχή του χαμηλού είναι ενδιαφέρον να
διαπιστώσει κανείς ότι τα Fatboys δεν πέφτουν στην παγίδα του
εντυπωσιασμού: Ο στόχος της εταιρίας δεν ήταν -προφανώς- να
σχεδιάσει ένα ηχείο που "βροντάει" αλλά ένα ηχείο με αρκετά
καλή έκταση (δοθέντως του όγκου της καμπίνας και της
διαμέτρου του μιντ/γούφερ) το οποίο θα περιγράψει επαρκώς τις
πληροφορίες της ηχογράφησης. Αλλωστε και η θεωρητική απόκριση του
ηχείου, με το κάτω όριο στα 60Ηz (-3dB) συνηγορεί σε αυτό το
γεγονός. Αν θέλετε να ακούσετε καλά τις δυο χαμηλότερες οκτάβες
(δηλαδή την περιοχή των 16-64Hz) θα πρέπει να αναζήτήσετε ένα
κατάλληλο υπογούφερ. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι τα
Fatboys θα βάλουν ευθαρσώς την υπογραφή τους στην ηχητική
συμπεριφορά του συστήματος στο οποίο θα χρησιμοποιηθούν, επομένως
σαφώς δεν μπορούν να θεωρηθούν ως μόνιτορ των
οποίων η ακρίβεια υπήρξε ο βασικός σχεδιαστικός παράγων. Ωστόσο, το
ηχητικό αποτέλεσμα υποδηλώνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια
τυχαία επιλογή εδώ: Κατά την γνώμη μου αυτό που θα πάρει κανείς
ακούγοντας μέσα από συγκεκριμένα ηχεία είναι ένα φιλικό και
ευχάριστο άκουσμα που θα κρύψει τις ατέλειες και τις
ανακρίβειες που είναι εγγενείς στο πρόγραμμα και θα ικανοποιήσει με
το τελικό αποτέλεσμα όλους του ακροατές. |
|
Μια ακόμη ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια των Fatboys είναι η
βάση του: Ενα απλό δερμάτινο μαξιλάρι, επιτρέπει την
τοποθέτηση του ηχείου υπό οποιαδήποτε (λογική)
κλίση. | |
Τελικώς... ... αν ψάχνετε ένα ηχείο με έντονη αισθητική και
ηχητική προσωπικότητα, που ξεχωρίζει σαφώς από το σύνηθες,
το έχετε μπροστά σας. Τα Fatboys είναι πραγματικά ένα ενδιαφέρον
ηχείο με στυλ και προσωπικότητα που υπηρετεί ένα μεγάλο
εύρος εφαρμογών, από τις οποίες εξαιρούνται μόνον όσες
απαιτούν εξαιρετική τονική ακρίβεια και παράθεση λεπτομερειών.
Πολύ ξεκούραστο στο άκουσμά του είναι φιλικό στο
-μερικές φορές- σκληρό υλικό με το οποίο θα το τροφοδοτήσετε χωρίς
να γίνεται υπερβολικά παρεμβατικό, ένα προιόν που φαίνεται να έχει
πίσω του αρκετή σκέψη και ώρες ακρόασης και σίγουρα εμπειρία.
Δώστε του την σημασία που πρέπει... |
Δημήτρης
Σταματάκος |
|
| |
|