|
| REVIEW |
|
CD PLAYER, ΔΕΚΤΗΣ AM/FM,
ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΕΝΙΣΧΥΤΗΣ |
| Synthesis Pride, Onda,
Shine |
|
|
|
| ENTYΠΩΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... |
|
|
| H χρήση ενός
ζεύγους 5881 σε τοπολογία πεντόδου και push-pull υποδηλώνει την
επιλογή της Synthesis να παρουσιάσει έναν ολοκληρωμένο ενισχυτή ο
οποίος να έχει κάποια αποθέματα ισχύος. Στα τυπικά χαρακτηριστικά
της συσκευής που δημοσιεύει η εταιρία η ισχύς φθάνει τα 40W/6Ω, μια
επίδοση που μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολύ καλή με βάση τα δεδομένα
και το είδος του ενισχυτή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αξίζει
τον κόπο να ψάξει κανείς το ηχείο που θα χρησιμοποιήσει και
ίσως να πειραματιστεί με μερικά από τα πολύ ευαίσθητα της αγοράς.
Από την άλλη, οι ίδιοι οι Ιταλοί δεν φαίνεται να ανησυχούν
και πολύ: Από τα τέσσερα μοντέλα ηχείων που προσφέρουν (όλα
κόμπακτ) κανένα δεν ανεβαίνει πάνω από τα 90dB, δείγμα ότι έχουν
εμπιστοσύνη στους ενισχυτές τους. Τούτων λεχθέντων, αποφάσισα να
ξεκινήσω τις ακροάσεις βάζοντας τον Shine να οδηγήσει το σύστημα
δορυφόρων-υπογούφερ της Audio Spectrum (HPCM Eros και παθητικό sub)
για ένα μεγάλο μέρος των ακροάσεων. Στην συνέχεια και καθώς τα
πράγματα έδειξαν ότι υπάρχει το σχετικό νεύρο, τον άκουσα και με τα
ATC SCM50 PSL, μια επιλογή η οποία σαφώς δεν θα πρέπει να αποτελέσει
τον κανόνα! |
 |
Ο συντονισμός του δέκτη γίνεται από αυτόν τον
περιστρεφόμενο επιλογέα. Η αίσθησή του είναι πολύ καλή αλλά η
ανάλυσή του όχι πολύ μεγάλη. |
 |
Το Magic Eye δίνει τον σχετικό νοσταλγικό
τόνο... | |
Το μεγαλύτερο
μέρος της δοκιμής έγινε με τις τρεις συσκευές να λειτουργούν ως
σύστημα, αλλά φυσικά, δεν παρέλειψα να χρησιμοποιήσω τον Shine
“σκέτο” σε ρόλο αντικαταστάτη του ζεύγους Melos Plus/Parasound HCA
3500 και το Pride σε ρόλο αντικαταστάτη του Esoteric P70/D70. Η
επιλογή αυτή αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποκαλυπτική, αφού φάνηκε ότι οι
συσκευές έχουν σχεδιαστεί με βάση μια πολύ συγκεκριμένη άποψη ως
προς τον χαρακτήρα τους.
Καταρχήν, για τον ενισχυτή: Ήδη
αναφέρθηκα στο ότι αποδείχθηκε επαρκώς ισχυρός
επιβεβαιώνοντας τους ισχυρισμούς της εταιρίας για την ισχύ του. Ο
Shine μπορεί να οδηγήσει ένα ηχείο τυπικής ευαισθησίας σε απολύτως
ικανοποιητικές στάθμες και, αν η ενέργεια του προγράμματος είναι
μέση ή χαμηλή, έχουμε δηλαδή να κάνουμε με λίγα όργανα και όχι
πολλά-πολλά tutti, σε εντυπωσιάζει με το νεύρο του.
Μπορεί το μέγεθός του να είναι μικρό αλλά σίγουρα έχει αρκετά
αποθέματα ισχύος. Σαφώς έχει και συγκεκριμένα όρια τα οποία κάποια
στιγμή θα φτάσετε. Εκεί βγαίνει στην επιφάνεια ένας καλός
λαμπάτος χαρακτήρας και η υπερφόρτωση δεν είναι δυσάρεστη
αλλά γίνεται αντιληπτή περισσότερο σαν στρογγύλευμα των αιχμών του
προγράμματος με την συμπίεση να γίνεται ακουστή χωρίς να τρυπά τα
αυτιά. Η Synthesis έχει επιλέξει έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα για τον
ενισχυτή και οι λάτρεις του λαμπάτου ήχου θα τον αναγνωρίσουν
αμέσως. Καλό σώμα χαμηλά με αρκετές δυνατότητες περιγραφής του όγκου
των οργάνων και της μεγάλης ορχήστρας, μεσαία περιοχή
ελαφρώς φωτισμένη αλλά όχι προβολική, υψηλές
συχνότητες θερμές και ευχάριστες αλλά, για όσους έχουν συνηθίσει
στην ψηφιακή ταχύτητα, λιγότερο διαφανείς και με ελαφρώς
περιορισμένη λεπτομέρεια. Αυτό το τελευταίο γίνεται σαφές με την
ακρόαση ακραίων πηγών (όπως το Esoteric) οι οποίες φημίζονται για
τις μεγάλες δυνατότητες ανάσυρσης λεπτομέρειας από τους δίσκους. H
εικόνα ήταν πολύ καλή ως προς τις διαστάσεις και την σταθερότητα με
αρκετό βάθος και αέρα ανάμεσα στα όργανα, επιβεβαιώνοντας την αρχική
μου αίσθηση για μια ποιοτική κατασκευή. |
|
|
 |
Το στάδιο εξόδου του ολοκληρωμένου ενισχυτή είναι push
pull και χρησιμοποιεί δύο πεντόδους ανά κανάλι. |
 |
Το cd player δεν κρύβει εκπλήξεις όσον αφορά τον
χειρισμό του. | |
Το γεγονός ότι
ο χαρακτήρας του Shine αποτελεί εκούσια επιλογή και όχι υποπροϊόν
μιας πρόχειρης υλοποίησης φαίνεται από την ηχητική ταυτότητα του
Pride. Εδώ, έχουμε να κάνουμε με το άλλο άκρο,
καθώς ο συνδυασμός upsampling και ενός καλού DAC οδηγεί στον γνωστό
ήχο των cd players τελευταίας γενιάς: Πολλές λεπτομέρειες,
εξαιρετική εικόνα, άνετες, διαυγείς υψηλές συχνότητες και άψογη
τονική ισορροπία είναι τα χαρακτηριστικά που τοποθετούν το Pride
στην κατηγορία των τίμιων players που συμβαδίζουν με την εποχή και
τις τεχνικές δυνατότητες που αυτή προσφέρει στους σχεδιαστές. Χωρίς
να έχει το “κάτι παραπάνω” από σχεδιαστικής πλευράς το συγκεκριμένο
player είναι προσεγμένο στις λεπτομέρειες (όπως το τροφοδοτικό) και
αυτό είναι κάτι που ακούγεται: Ο θόρυβος είναι εξαιρετικά χαμηλός
και η μουσική ρέει αβίαστα και ευχάριστα.
Ο
ραδιοφωνικός δέκτης στέκεται, κι αυτός, στο ύψος των υπόλοιπων
συσκευών. Ο ήχος του είναι ευχάριστος, με καλές δυνατότητες
στην περιγραφή της ακουστικής του στούντιο και της φωνής
και καλή αίσθηση στη χρήση κατά τον συντονισμό. Στην συγκεκριμένη
περιοχή όπου τον δοκίμασα (βόρεια προάστια) η λήψη του ήταν
επαρκής αλλά όχι εξαιρετική (με την δική του κεραία FM) και
ο μηχανισμός συντονισμού μου δημιούργησε την εντύπωση ότι δεν έχει
μεγάλη ανάλυση ώστε να μπορεί να πιάσει όλους τους (οριακά κοντά
τοποθετημένους) σταθμούς. Τονίζω και πάλι ότι οι παρατηρήσεις αυτές
αφορούν τις συγκεκριμένες συνθήκες λήψης και ότι πιθανόν να υπάρχουν
σημαντικές διαφοροποιήσεις σε άλλα σημεία και με εξωτερική
κεραία.
Με δύο συσκευές που έχουν συγκεκριμένη ηχητική ταυτότητα,
τον ενισχυτή και το cd player, η ακρόαση του πλήρους συστήματος
αναμενόταν (και τελικώς ήταν) μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. Υπάρχουν
πολλοί audiophiles που κατηγορούν όλες της ψηφιακές πηγές για
σκληρότητα. Δεν θα εξετάσω, εδώ, αν αυτές οι κατηγορίες στέκουν,
απλώς αρκούμαι στο να αναφέρω ότι η Synthesis φαίνεται να
βρήκε μια επιτυχημένη συνταγή η οποία θα ικανοποιήσει το
μεγαλύτερο μέρος των ακροατών. Ο λαμπάτος χαρακτήρας του Shine βάζει
ένα ψυχοακουστικό φρένο στις δυνατότητες ανάλυσης του Pride και το
τελικό αποτέλεσμα είναι πραγματικά ευχάριστο, ακόμη και αν γνωρίζεις
(επειδή έχεις ακούσει το player μόνο του) ότι υπάρχει κάποια
επίδραση στην ηχητική του ταυτότητα. Θεωρώ ότι αυτή η τεχνητή
απόκλιση από την ουδετερότητα είναι επιτυχής επειδή πληροί ένα
βασικό κριτήριο: Αυτό της ξεκούραστης ακρόασης που σε
απορροφά και σου επιτρέπει (για να μην πω προτρέπει) να
ακούσεις μουσική με τις ώρες χωρίς να πολυασχολείσαι με τις
λεπτομέρειες και τις τεχνικές πλευρές. Αν έχω καταλάβει καλά τον
Lorenzton αυτός ήταν και ο στόχος του, τελικώς. |
Τελικώς...
...με δεδομένη την ποικιλία φινιρισμάτων είναι δύσκολο να
φανταστώ ένα σπίτι που να μην έχει χώρο για ένα σύστημα όπως αυτό
εδώ, είτε υπάρχει ήδη ένα μεγάλο στερεοφωνικό, οπότε θα παίξει τον
ρόλο του “δεύτερου”, είτε όχι. Είναι πανέμορφο και με
σημασία στις λεπτομέρειες, καλοκατασκευασμένο και με ήχο ο
οποίος έχει συγκεκριμένη και, όπως αποδείχθηκε, αξιοπρόσεκτη
ταυτότητα η οποία ισορροπεί ευχάριστα ανάμεσα στην
ουδετερότητα και την “άποψη”. Ακούστε το οπωσδήποτε γιατί
πραγματικά αξίζει τον κόπο. Οι Ιταλοί έχουν κάνει
πολύ καλή δουλειά. |
|
Δημήτρης
Σταματάκος |
|
|
|
| |
|
