ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ
'70 (εκεί γύρω στο 1960τόσο) ένας τύπος ονόματι James Sugden
παρουσίασε ένα σχέδιο ενισχυτή που έμελλε να γράψει
ιστορία: Ηταν ο πρώτος ενισχυτής που χρησιμοποιούσε στάδια
σε καθαρή τάξη "Α" και ήταν υλοποιημένος με ημιαγωγούς! Αυτό που
σήμερα θεωρείται τετριμμένο, τότε ήταν μία πράξη -σχεδόν- ηρωική: Οι
ημιαγωγοί μόλις είχαν ξεφύγει από την σφαίρα του αξιοπερίεργου, δεν
ήταν τόσο αξιόπιστοι όσο σήμερα και επιπρόσθετα, αν ήθελες να
σχεδιάσεις συμμετρικά κυκλώματα, είχες πρόβλημα: Τα τρανζίστορς
τύπου pnp δεν ήταν καθόλου όμοια σε χαρακτηριστικά με τα τύπου npn
και οι τοπολογίες push-pull όχι και τόσο δημοφιλείς...
Από
ιστορικής πλευράς, όσοι γνωρίζουν μερικά πράγματα από ενισχυτές,
πρέπει να έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι το σύνολο -σχεδόν- των
κυκλωμάτων ισχύος που έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας, έχει τις ρίζες
του στις τοπολογίες με λυχνίες. Την εποχή που πρωτοεμφανίστηκαν
ημιαγωγοί με κόστος λογικό ώστε να χρησιμοποιηθούν σε καταναλωτικές
συσκευές η καλύτερη επιλογή για τους σχεδιαστές ήταν να καταφύγουν
σε ήδη γνωστές τους λύσεις. Ηδη από την δεκαετία του 1960,
ήταν σαφές ότι η τάξη "Β" δεν ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή για
κυκλώματα audio, καθώς η παραμόρφωση διάβασης (crossover)
δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα ποιότητας ιδιαίτερα σε σήματα χαμηλής
στάθμης -για την ακρίβεια δεν ήταν καν "επιλογή": Το πολύ-πολύ να
χρησιμοποιούσαν την παραλλαγή της τάξης ΑΒ. Ο James Sugden
ήταν ο πρώτος ο οποίος παρουσίασε έναν ενισχυτή που χρησιμοποιούσε
στάδιο ισχύος με ημιαγωγούς που ήταν πολωμένοι σε τάξη Α, με κωδικό
Α21 ο οποίος γνώρισε μεγάλη επιτυχία και την
αναμενόμενη σειρά αναβαθμίσεων (σε Α21a) μέχρι την σημερινή εκδοχή
του (A21SE). Η επιβίωση μίας σχεδιαστικής προσέγγισης για τόσα
χρόνια δεν μπορεί, φυσικά, να αποδωθεί στην μονομανία ή/και τον
συντηρητισμό των Βρετανών. Αν κάτι δεν είναι καλό, δεν μπορεί
να επιβιώσει επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, όσες νέες εκδόσεις
και αναβαθμίσεις και αν παρουσιαστούν. Είναι προφανές, ότι εδώ
έχουμε να κάνουμε με μία ιδιαιτερότητα του audio
(μία από τις λίγες, αλλά, πάντως υπαρκτή) . Και, αξίζει τον
κόπο να την δούμε από κοντά. |
