ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΒΕΒΑΙΟ
ότι την Magnum Dynalab την γνωρίζετε, ιδιαίτερα μάλιστα αν το
ραδιόφωνο είναι μέσα στις πηγές που χρησιμοποιήτε: Πρόκειται
για έναν από τους ελάχιστους κατασκευαστές κορυφαίων ραδιοφωνικών
δεκτών ο οποίος, επιπρόσθετα, χρησιμοποιεί πλήρως αναλογικά στάδια
συντονισμού (δηλαδή χωρίς να καταφεύγει σε ψηφιακή σύνθεση
συχνότητας), δικής του σχεδίασης και κατασκευής ενισχυτές RF και
ενισχυτικά στάδια στην έξοδο όπου δεν διστάζει να περιλάβει και την
επιτομή της audiophile προσέγγισης, δηλαδή λυχνίες, όπως συμβαίνει
στην περίπτωση του "μεγάλου" υβριδικού MD-108. Οι απανταχού
λάτρεις του καλού ραδιοφώνου, με πρώτους-πρώτους τους αμερικανούς
που φημίζονται για την αγάπη τους στο μέσον, τιμούν εδώ και χρόνια
την Magnum Dynalab και το δόγμα της για το "τί είναι
ένας καλός δέκτης AM/FM" και το όνομα της εταιρίας
έχει γίνει συνώνυμο με την high-end ακρόαση των ερτζιανών. Το
θέμα τώρα, βεβαίως, είναι τί ακριβώς κάνει ένας δέκτης σαν τον DT5
στον κατάλογο της εταιρίας: Πρόκειται για έναν ραδιοφωνικό
δέκτη ο οποίος αποτελεί την υλοποίηση του
αντίστροφου των εκπεφρασμένων απόψεων της εταιρίας σε όλα ή
σχεδόν όλα τα θέματα. Η απάντηση θα μπορούσε να είναι απλή: Το
ταμπελάκι της τιμής, δείχνει έναν αριθμό πέντε και κάτι φορές
μικρότερο από από αυτό του κορυφαίου δέκτη της εταιρίας και οι
προσφερόμενες δυνατότητες (συμπεριλαμβανόμενων RDS, 30+30 θέσεων
μνήμης για σταθμούς AM/FM και της δυνατότητας ενσωμάτωσης της
συσκευής σε σύστημα home automation) είναι ασυνήθιστα πολλές,
δείχνοντας -προφανώς- ότι ο εν λόγω "μικρός" Μagnum Dynalab
απευθύνεται σε ένα διαφορετικό κοινό. Από την άλλη, η ύπαρξη
μίας τέτοιας συσκευής με ένα βαρύ όνομα στην πρόσοψη
θέτει και τις βάσεις για μία περισσότερο σύνθετη
πρόκληση: Πόσο καλός μπορεί να είναι ένας τέτοιος
δέκτης και κατ' επέκτασιν, πόσο μεγάλη σημασία έχει τελικώς η
τεχνογνωσία που κατέχεις στο να ξεπεράσεις τους περιορισμούς κόστους
που είναι εγγενείς σε μία τέτοιου είδους σχεδίαση; |