|
| REVIEW |
|
ΤΕΛΙΚΟΣ
ΕΝΙΣΧΥΤΗΣ |
| Mactone
MH-34 |
|
|
|
| ENTYΠΩΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... |
|
|
Ο MH-34
αντικατέστησε τον τελικό ενισχυτή αναφοράς μου (Parasound HCA-3500)
και ανέλαβε να οδηγήσει τόσο το ATC SCM50 PSL όσο και το σύστημα
Audio Spectrum Eros με το παθητικό υπογούφερ. Ως πηγή
χρησιμοποιήθηκε το Teac Esoteric P70/D70 με διπλή σύνδεση
AES-3/176.4kHz μέσω καλωδίων AES/EBU DC110 της Nirvana) ενώ την θέση
του προενισχυτή, ως συνήθως, κατείχε ο Melos Plus Series (επίσης
λαμπάτος).
Αποδίδοντας 35 ανά κανάλι σε φορτία 8Ω, o ΜΗ-34
δεν είναι βέβαια ένα τέρας ισχύος ικανό να
μετακινήσει βουνά. Αυτό σημαίνει ότι αν ξεκινάτε το σύστημά σας από
την αρχή, καλό θα ήταν να σκεφτείτε ένα ηχείο με αρκετή ονομαστική
ευαισθησία (90dB/w/m ή και παραπάνω) και με καλή συμπεριφορά όσον
αφορά την εμπέδηση. Ωστόσο, τα νέα είναι καλά και
για όσους έχουν ήδη επιλέξει το ηχείο τους. Αν ο χώρος είναι μέτριος
ή μικρός και δεν έχετε απαιτήσεις για πολύ υψηλές στάθμες, ο
συγκεκριμένος τελικός ενισχυτής δεν είναι εκτός συζήτησης. Έχει
επαρκή αποθέματα ισχύος για ήρεμες αλλά όχι υποτονικές
ακροάσεις και επιπροσθέτως, θα σας προσφέρει μια αίσθηση
άνεσης και ηπιότητας που σπάνια συναντά κανείς. Αυτό είναι, κατά τη
γνώμη μου, το κέρδος στην συγκεκριμένη περίπτωση. Από τις πρώτες
στιγμές της ακρόασης αισθάνεσαι ότι κάτι έχει αλλάξει στο σύστημά
σου και στην δική μου περίπτωση η αλλαγή ήταν και σημαντική και
ενδιαφέρουσα. Η αλήθεια είναι ότι έχασα κάτι από
την ανατριχιαστική ακρίβεια η οποία προκύπτει από το μεγάλο δυναμικό
περιθώριο του HCA-3500, μια ακρίβεια η οποία είναι παρούσα ακόμη και
σε εξαντλητικές στάθμες αλλά στη θέση της πήρα μια ηχητική εικόνα με
πολύ καλή ομοιογένεια, εστιασμένη σε κάπως
μεγαλύτερη απόσταση αλλά απόλυτα φυσική και παράλληλα
ευχάριστη. Έχω συνηθίσει (και ως εκ τούτου τείνω να
προτιμήσω) ένα σύστημα με μεγάλες δυνατότητες στον εστιασμό
συγκεκριμένων πηγών το οποίο μπορεί να αναδείξει και την παραμικρή
λεπτομέρεια. Ο MH-34 (και κάποιοι άλλοι αντίστοιχοι ενισχυτές όπως ο
Leben CS600 και ο Dared DV-845) μου
έδειξε ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος να ακούσει κανείς εν προκειμένω
προτείνοντας μια “ολιστική” προσέγγιση όπου το προς
ακρόαση υλικό προβάλλεται πολύ λιγότερο αφήνοντας σε πρώτο πλάνο μια
συνολική αίσθηση. |
 |
Η σχεδίαση του περιβλήματος ακολουθεί οδό διαφορετική
της πεπατημένης... | |
|
|
| Η περιγραφή των
ικανοτήτων του Mactone αποδείχθηκε όχι και τόσο απλή, ίσως επειδή
πολύ εύκολα μπορείς να τον “παρεξηγήσεις”. Διατηρεί το
στοιχείο της ουδετερότητας, τουλάχιστον όσο βρίσκεται
μακρυά από την αναπόφευκτη -κάποια στιγμή- υπερφόρτωση αλλά
ταυτόχρονα έχει και μια συγκεκριμένη ηχητική
υπογραφή. Ιδιαίτερα περιγραφικός χαμηλά, με σωστό σώμα και
λεπτομέρειες, αποδίδει πραγματικά συγκινητικά την
μεσαία περιοχή και την ανθρώπινη φωνή, δίνοντας εξαιρετικές
διαστάσεις στις χορωδίες και παραμένει ξεκούραστος στις ανώτερες
μεσαίες και υψηλές συχνότητες, όπου κάποιες φορές μου φάνηκε λίγο
“τσιγκούνης” με τον αρμονικό πλούτο. Κι όμως, ένα βήμα πριν
την απόρριψη στο συγκεκριμένο τομέα, ανακαλύπτεις ότι αυτή
η άποψη έχει νόημα σε πολύ περισσότερες ηχογραφήσεις από ότι
περιμένεις και πως όχι μόνο είναι, τελικώς, αποδεκτή αλλά -ενίοτε-
και επιθυμητή! Ο MH-34 ανήκει χωρίς αμφιβολία σε εκείνα τα
μηχανήματα που μπορείς να τα ακούς σε συνεχή βάση χωρίς ποτέ
να τραβήξουν την προσοχή σου με υπερβολές και ακραίες
ιδιότητες. Κάποιοι, θα το ονόμαζαν “μουσικότητα” η “ευφωνικότητα”
αλλά, μεταξύ μας, από που κι ως που ένας ενισχυτής μπορεί να είναι
“μουσικός”; |
 |
... αλλά αφαιρώντας τα προστατευτικά καλύμματα μπορείτε
να προσεγγίσετε μια πιο κλασική
αισθητική. | |
Με αυτά ως
δεδομένα, είναι εύλογο να δημιουργηθεί η υποψία ότι έχουμε να
κάνουμε με ένα μηχάνημα επιλεκτικό ως προς τα είδη της μουσικής.
Προσωπικά, τείνω να τηρήσω μια μάλλον επικριτική στάση απέναντι από
συσκευές που λειτουργούν καλά κάτω από προϋποθέσεις που αφορούν στο
πρόγραμμα επειδή δεν θεωρώ λογικό να αγοράσει κανείς έναν ενισχυτή ή
ένα ηχεία για να ακούει καλά μόνο το τσέλο... Ο ΜΗ-34 δεν είναι
καθόλου μια τέτοια περίπτωση. Αποδίδει άψογα τα πάντα, από την
μεγάλη συμφωνική ορχήστρα μέχρι τα μικρά ακουστικά σύνολα της τζαζ
ενώ δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα με αμιγώς ηλεκτρονικά ακούσματα
χωρίς ποτέ να γίνεται άνισος και καταφέρνοντας πάντοτε να
περάσει το ιδιαίτερο γνώρισμα του κάθε είδους: Η κίνηση των
οργανικών ομάδων της μεγάλης ορχήστρας, ο όγκος των εγχόρδων της, ο
παλμός και οι έντονες δυναμικές αντιθέσεις των πνευστών της είναι
παρόντα. Η φυσιογνωμία του κουαρτέτου τζαζ, η ατάκα στα πλήκτρα του
πιάνου και οι “σκούπες” στα ντραμς σε μεταφέρουν στον χώρο της
παράστασης. Η χορωδία εισβάλλει σχεδόν στον χώρο ανάμεσα στα ηχεία
και τα συνθ είναι αισθητά, μαζί με το ρυθμικό μέρος σε περισσότερο
ποπ ακούσματα. Και όταν με το καλό η ακρόαση φτάσει στο τέλος της,
μένεις με την αίσθηση ότι πραγματικά “τα άκουσες όλα”. Δεν
είναι και λίγο πράγμα αυτό...
Τελειώνοντας, κατά την
διάρκεια των ακροάσεων, αργά ή γρήγορα, ο ακροατής θα μπει, επίσης,
στο παιχνίδι με το ρυθμιστικό “Presence”. Αυτό
είναι ένας επιλογέας της απολαβής του βρόχου ανάδρασης με
τρεις θέσεις (1dB, 4dB, 3dB/50Hz). Η αρχική εντύπωση είναι ότι αυτό
εξαρτάται από το πρόγραμμα, αλλά στην πράξη κάποια στιγμή
καταλήγεις σε μια συγκεκριμένη προτίμηση. Κατά την διάρκεια
των ακροάσεων προτίμησα την θέση “1” (1dB) η οποία μου φάνηκε ότι
οδηγεί σε καθαρότερο, πιο σαφή ήχο και καλύτερη περιγραφή των υψηλών
συχνοτήτων. Σε κάθε περίπτωση οι διαφορές είναι επαρκώς ακουστές και
μπορεί ο κάθε ακροατής να πάρει σχετικώς εύκολα μια
απόφαση. |
Τελικώς...
...τιμώντας την παράδοση των μικρών κατασκευαστών από την
Ιαπωνία, ο MH-34 είναι ένας πραγματικά ενδιαφέρων τελικός
ενισχυτής, ο οποίος, μέσα από μια ανεπαίσθητη αλλά παρόλα
αυτά σαφή, ηχητική υπογραφή έχει να προτείνει έναν συγκεκριμένο
τρόπο προσέγγισης της audiophile ακρόασης. Μια δοκιμή θα σας πείσει
ότι η πρόκειται για μια πρόταση που δεν πρέπει να πάρει
κανείς αψήφιστα ή ελαφρά κυρίως επειδή μπορεί να περικλείει
αυτό ακριβώς που λείπει από πολλά ακριβά συστήματα και εννοώ την
αίσθηση ότι ακούς πραγματική μουσική! |
|
Δημήτρης
Σταματάκος |
|
|
|
| |
|
