|
| REVIEW |
|
ΠΡΟΕΝΙΣΧΥΤΗΣ LINE / ΠΡΟΕΝΙΣΧΥΤΗΣ
PHONO |
| Lamm
LL2.1 DL / LP2 |
|
|
|
| ENTYΠΩΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... |
|
|
Η αλήθεια είναι ότι
τους δύο Lamm τους κράτησα αρκετό καιρό και είχα την ευκαιρία να τα
δοκιμάσω με μια ενδιαφέρουσα ποικιλία από συσκευές. Το μεγαλύτερο
μέρος των ακροάσεων καλύφθηκε από αναλογικές πηγές, με το Esoteric
P70/D70 να χρησιμοποιήται όσο χρειάζεται ώστε να αποκτήσω μια
σφαιρική εντύπωση για τις επιδόσεις του LL2.1 όσον αφορά την χρήση
του σε line εφαρμογές. Το βασικό αναλογικό μου σύστημα (Linn
LP12/Valhala/Nirvana με κεφαλές Linn Karma και Clearaudio Victory)
με προενισχυτή τον RHQ-10 “Michi” της Rotel σύντομα έδωσε την θέση
του στο J.C. Verdier “La Platine” με βραχίονες τους Triplanar και
Morch DP-6 και κεφαλές (αντιστοίχως τοποθετημένες) τις Clearaudio
DaVinci και Sumiko Palo Santos Presentation ενώ το υπόλοιπο σύστημα
παρέμεινε το γνωστό: Ο LL2.1 ανέλαβε να οδηγήσει του Parasound
HCA-3500 και αυτός τα ATC SCM-50PLS.
Το στήσιμο και η χρήση των
ενισχυτών είναι, όπως θα περίμενε κανείς, απλή υπόθεση και δεν θα
χρειαστείτε πάνω από ένα λεπτό για να καταλάβετε πως λειτουργεί το
κάθε τι. Ο Lamm, κινούμενος στην πλευρά της σοβαρότητας προτείνει
λογικούς χρόνους προθέρμανσης οι οποίοι είναι 45 λεπτά και για τις
δύο συσκευές, τιμές τις οποίες σεβάστηκα γενικώς αν και έχω την
εντύπωση ότι και οι δύο φτάνουν σε πολύ υψηλά επίπεδα απόδοσης
ελάχιστο χρόνο μετά το αρχικό “On”. |
 |
Τα δύο ρυθμιστικά είναι λίγο μπελάς (πρέπει να μετράς
κλικ) αλλά τελικώς φαίνεται να είναι μια πολύ καλή
λύση. | |
| Το πρώτο στάδιο της
δοκιμής περιέλαβε μόνο τον LL2.1 μέσω ψηφιακής πηγής. Η πρώτη
εντύπωση που σχηματίζεις είναι αυτή ενός -σχεδόν- ανύπαρκτου
προενισχυτή όσον αφορά κάποια ηχητική υπογραφή, ο οποίος έχει πολύ
μεγάλες δυνατότητες χειρισμού της δυναμικής περιοχής και είναι
εντελώς ήσυχος και ουδέτερος. Ο ήχος του συστήματος απέκτησε νέα
ταυτότητα με έμφαση στον αέρα μεταξύ των οργάνων, το μέγεθος του
soundstage και την παραδειγματική απόδοση χαμηλά. Θα μπορούσα να πω
ότι, όσον αφορά στις χαμηλές συχνότητες, τα Esoteric βρήκαν το
ιδανικό τους ταίρι. Ο όγκος συνδυάσθηκε ιδανικά με άψογη περιγραφή
των μικρολεπτομερειών και παρά το ότι η ισορροπία είναι εξαιρετική
αισθάνεσαι τα όργανα της περιοχής πιο πλήρη, με μεγαλύτερη
αληθοφάνεια και ισχυρότερη παρουσία στο χώρο σου. Τα μεγάλα έγχορδα
της συμφωνικής ακούστηκαν επιβλητικά και το κόντρα μπάσο σχεδόν
σχηματίστηκε ανάμεσα στα ηχεία, ζωντανό, ακριβές, με διαστάσεις.
Ψηλά, ο LL2.1 δεν με άφησε, επίσης, καθόλου παραπονεμένο. Με βάση τα
όσα έχω ακούσει μέχρι σήμερα, είναι ο προενισχυτής με την δεύτερη
καλύτερη απόδοση που έχει περάσει από τον χώρο ακρόασης (μετά, όπως
ίσως μαντέψατε, από τον L2 Reference, της ίδιας εταιρίας). H
εντύπωση που επικρατεί είναι αυτή της ηρεμίας: Ο LL2.1 δεν έγινε
ποτέ κουραστικός ακόμη και σε υψηλές στάθμες, και, ακόμη, διατήρησε
την πληροφορία και την αίσθηση του πραγματικού ακόμη και σε χαμηλές
στάθμες. Μιλάμε για αρμονικό πλούτο που σπανίως έχεις την ευκαιρία
να ακούσεις, συριστικά σε τέλεια αρμονία με την υπόλοιπη φωνή,
χάλκινα φωτεινά και πλήρη και μικρά μεταλλικά πνευστά (φλάουτο κ.λπ)
σε μια δική τους κατηγορία. Η επίδοση αυτή σε συνδυασμό με το LP2
έφερε στην επιφάνεια το μαύρο χάλι που επικρατεί, όσον αφορά στις
υψηλές συχνότητες, στους περισσότερους δίσκους βινυλίου, ακόμη και
σε κάποιες καλές κοπές που βασίζονται όμως σε κακής ποιότητας,
παλιομοδίτικες αρχικές μείξεις. Η συμβουλή εδώ είναι να προσέξετε τι
ακούτε με τους Lamm γιατί... τίποτε δεν τους γλυτώνει. Η μεσαία
περιοχή κινείται, φυσικά, σε ανάλογο επίπεδο. Πήρα πνευστά και
έγχορδα στη σωστή απόσταση από τον ακροατή με άφθονες λεπτομέρειες
και μεγάλες δυνατότητες διαχωρισμού του κάθε οργάνου και φωνές
ρεαλιστικές όσο επιτρέπει η ίδια η ηχογράφηση, πραγματικά
απολαυστικές και πλήρεις σε θέματα τονισμού και άλλων λεπτομερειών
που καθορίζουν, εν τέλει, τον κάθε καλλιτέχνη. Η χρήση δύο κορυφαίων
ρυθμιστικών στάθμης και η απόλυτη ομοιότητα μεταξύ των καναλιών
φαίνεται, ή -καλύτερα- ακούγεται, στην στερεοφωνική εικόνα η οποία
χαρακτηρίζεται από εξαιρετικό βάθος αλλά κυρίως από την δυνατότητα
διαχωρισμού των οργανικών ομάδων και των σολίστ που μπορεί να
επιτύχει. Αν η ηχογράφηση το επιτρέπει, “βλέπεις” πραγματικά την
ορχήστρα μπροστά σου. |
|
|
 |
Η έξυπνη χρήση απλών διακοπτών (On-On) επιτρέπουν στον
Lamm να αποφύγει τον περιστροφικό επιλογέα και να μειώσει τη
διαδρομή του σήματος για την πρώτη
είσοδο. | |
| Η διαδικασία των
ακροάσεων συνεχίστηκε με το LP2 και το υπόλοιπο αναλογικό κομμάτι να
μπαίνει στην εξίσωση. Μπορεί η γενική αίσθηση να άλλαξε κατά τη
μετάβαση από τον χώρο του ψηφιακού στο αναλογικό και τον βασικό ρόλο
στον καθορισμό της ηχητικής ποιότητας να ανέλαβαν τα ίδια τα βινύλια
και -κατά κύριο λόγο- οι διαθέσιμες κεφαλές, αλλά το γεγονός είναι
ότι ο συνδυασμός LL2.1/LP2 είναι ένα πολύ καλό εργαλείο για όσους
ψάχνονται στο επίπεδο των συστημάτων βινυλίου. Με πολύ καλή
ισορροπία και εξίσου χαμηλό θόρυβο που επιτρέπει στον προενισχυτή να
αφήσει το πρώτο πλάνο στο θόρυβο του ίδιου του δίσκου, τα βινύλια
που άκουσα (ένα μείγμα καλών κοπών και κλασικών δίσκων... εποχής)
απέκτησαν μια νέα διάσταση, όχι πάντοτε ευχάριστη, χάρις στην
ακρίβεια και την (ενίοτε εκνευριστική) τιμιότητα των Lamm. Ο LP2
ξεμπροστιάζει με χαρακτηριστική ευκολία τις διάφορες τεχνικές που
έχουν κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί για να προσαρμοστούν οι κοπές σε
συστήματα άλλων δεκαετιών και πήρα άφθονο παραφουσκωμένο χαμηλό και
ξερά πρίμα. Ωστόσο, αν ο δίσκος είναι καλός τότε μιλάμε για
πραγματική απόλαυση. Κάποια στιγμή, μιλώντας για την δοκιμή σε μια
παρέα, χρησιμοποίησα τον όρο “θεϊκό” για να περιγράψω το σύστημα La
Platine/Lamm και δεν έχω πρόβλημα να χρησιμοποιήσω τον όρο κι
εδώ. Τέτοια ακούνε οι βινυλιόφιλοι (χωρίς να ρωτήσουν τις τιμές
φυσικά) και παθαίνουν ό,τι παθαίνουν. Κατ' επανάληψη βρέθηκα
απέναντι από μια απολαυστική εικόνα με μεγάλο πλάτος και επαρκές
βάθος, πολύ καλά δυναμικά και άφθονη λεπτομέρεια. Σε κάποιες
περιπτώσεις, η αίσθηση που πήρα ήταν ότι ο ρυθμός και η
συναισθηματική φόρτιση ήταν ανώτερα ενός καλού ψηφιακού συστήματος
και, φυσικά, αυτό θα πρέπει να αποδοθεί σε ένα μεγάλο ποσοστό στις
δυνατότητες, αφενός του LP2 να μεταφέρει άψογα την τονική ισορροπία
του προγράμματος και αφετέρου στην ουδετερότητα του του LL2.1 και
στις εξαιρετικές του δυνατότητες που διαθέτει στο να χειρίζεται
δυναμικά. |
Τελικώς...
... είναι προφανές ότι ο LL2.1 είναι μια εξαιρετική
περίπτωση. Προσωπικά, τον θεωρώ σημαντικότερο προϊόν από τον L2
Reference επειδή η τιμή του τον κάνει προσιτό σε ένα μεγαλύτερο
εύρος απαιτητικών ακροατών και οι επιδόσεις του σε πολλά επίπεδα
είναι αξιοζήλευτες. Ο LP2 κινείται και αυτός στο γνωστό επίπεδο
περφεξιονισμού στο οποίο μας έχει συνηθίσει ο Lamm και προσφέρει τα
περισσότερα από αυτά που θα ήθελε ένας απαιτητικός βινυλιόφιλος,
αποτελώντας ένα σοβαρό εργαλείο που μπορεί να συνοδεύσει άνετα ένα
πολύ σοβαρό (και αντίστοιχου κόστους) αναλογικό front-end. Κατ τα
δύο μαζί, συνέθεσαν ένα από τα κορυφαία συστήματα προενίσχυσης που
έχει τύχει να ακούσω. Ακούστε τους προσεκτικά γιατί τους
αξίζει. |
|
Δημήτρης
Σταματάκος |
|
|
|
| |
|
