|
| REVIEW |
|
ΣΥΣΤΗΜΑ
ΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ |
| Beyerdynamic Headzone
Pro |
|
|
|
| ENTYΠΩΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... |
|
|
Καταρχήν
να λύσω μια απορία αισθητικής φύσης (που σίγουρα θα
έχετε...). Η απάντηση είναι “ναι, φορώντας τα ακουστικά του Headzone
με τα πλάγια κεραιάκια θα μοιάζετε με εξωγήινο”, κάτι μεταξύ ΕΤ και
Ητα-Βήτα θα έλεγα, αλλά αυτό έχει περιορισμένη σημασία. Ούτως
ή άλλως, δεν θα βγείτε και στο δρόμο μ' αυτά...
Επιστρέφοντας στα
σοβαρά θέματα τώρα, η εγκατάσταση του συστήματος δεν θα δημιουργήσει
την παραμικρή δυσκολία. Το λογισμικό είναι απλό στην
χρήση και θα απαιτήσει σύνδεση του laptop με την κεντρική
μονάδα μέσω IEEE1394 για να μεταφέρονται οι εντολές σας. Η στήριξη
του αισθητήρα γίνεται, επίσης, εύκολα επάνω στην οθόνη και σε λίγα
μόνο λεπτά το Headzone είναι έτοιμο για παιχνίδι. Το πρώτο πράγμα
που παρατηρεί κανείς (πριν ακόμη πατήσει το play) είναι η
μεγάλη ακρίβεια με την οποία γίνεται η ανίχνευση των
κινήσεων. Έτσι όπως το είδα, ακόμη και απόκλιση μιας μοίρας
καταγράφεται εύκολα και αυτό (όπως θα δούμε παρακάτω) είναι
σημαντικότερο από όσο φαίνεται αρχικώς. Πριν ξεκινήσουν οι
σοβαρές ακροάσεις θα πρέπει να γίνουν μερικές στοιχειώδεις
ρυθμίσεις, όπως το να μοιράσετε σωστά τα ηχεία γύρω σας και να
κάνετε κάποιες επιλογές για την ακουστική του χώρου. Για να δεις ότι
το πράγμα δουλεύει, οι default επιλογές δεν είναι άσχημες
(βασισμένες στον γνωστό κύκλο ITU-R για τα συστήματα
5.1). |
 |
 |
| Εδώ γίνονται οι βασικές ρυθμίσεις που
αφορούν στις θέσεις των ηχείων και στα βασικά ηχητικά
χαρακτηριστικά του χώρου. Μπορείτε να “σύρετε” το κάθε ηχείο
εκεί που θέλετε ή απλώς να πληκτρολογήσετε τιμές σε
μοίρες. |
O χρήστης μπορεί να παρακολουθεί και να
ρυθμίζει όλες τις στάθμες και να ειδοποιήται αν εμφανισθεί
υπερφόρτωση σε κάποιο από τα
κανάλια. | |
|
|
Ακολουθώντας
την λογική ότι το σύστημα που είχα στη διάθεσή μου προορίζεται για
σοβαρό monitoring αποφάσισα να χρησιμοποιήσω ανάλογο πρόγραμμα:
Συνέδεσα τις εξόδους ενός πολυκαναλικού SACD στις αντίστοιχες
εισόδους και ξεκίνησα τις ακροάσεις. Πριν αναφερθώ στις πρώτες
εντυπώσεις από την “virtual” πλευρά του συστήματος, να ξεμπερδεύω με
τα ίδια τα ακουστικά της Beyerdynamic: Τα DT880 Pro
HT είναι ένα πολύ καλό σετ, που κάθεται άνετα στα αυτιά και
δεν κουράζει καθόλου (παρά τον όγκο του), διαθέτει καλό χαμηλό,
είναι αναλυτικό στην μεσαία περιοχή και έχει ξεκούραστες και
εκτεταμένες υψηλές συχνότητες. Μπορείτε άνετα να το χρησιμοποιήσετε
“σκέτο” σε απλές στερεοφωνικές ακροάσεις αφού και η κεντρική μονάδα
μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως απλός ενισχυτής ακουστικών χωρίς τις
ψηφιακές επεξεργασίες που υποστηρίζει. Εννοείται, βεβαίως, ότι η
ουσία βρίσκεται αλλού.
Ενεργοποιώντας πλήρως την κεντρική μονάδα
αποκτάς μια ρεαλιστική στερεοφωνική εικόνα με σαφή
εστιασμό των ηχητικών πηγών έξω από το κεφάλι και με σαφή διασπορά
και σχετική θέση. Δεν θα πω ότι το Ηeadzone κοντράρει άνετα με ένα
καλό σύστημα ηχείων μόνιτορ (σε έναν προσεγμένο χώρο) στο θέμα αυτό,
επειδή θα είναι υπερβολή (ιδίως στο θέμα του βάθους, του εστιασμού
δηλαδή στον κάθετο άξονα). Θα πω όμως (και αυτό θα είναι ρεαλιστικό)
ότι η αίσθηση του Ηeadzone όσον αφορά το κλασικό soundstage
“μπροστά” είναι μακράν η καλύτερη που έχω ακούσει με
ακουστικά. Και, βεβαίως, μετά, έρχεται ο πολυκαναλικός
ήχος. Στην περίπτωση των SACDs (και υποθέτω όλων των πολυκαναλικών
μείξεων 5.1 με απαιτήσεις) υπάρχουν συνήθως δύο προσεγγίσεις. Αυτή
που περιλαμβάνει ηχητικές λεπτομέρειες που σχετίζονται με την
αντήχηση της αίθουσας στα πίσω κανάλια και αυτή που μειξάρει στα
κανάλια αυτά συγκεκριμένες και σημαντικές για την σύνθεση πηγές. Το
Headzone Pro χειρίστηκε και τις δυο περιπτώσεις άψογα, καταφέρνοντας
να εστιάσει “πίσω” οτιδήποτε με χαρακτηριστική ευκολία και
ακρίβεια. Ακούγοντας την πολυκαναλική μείξη του James
Guthrie στο The Dark Side of the Moon, βρίσκεται κυριολεκτικά “μέσα
στον δίσκο” και μπορείς να εντοπίσεις πραγματικά όλες
εκείνες τις μικρολεπτομέρειες που κρύβονται σε αυτή την
κλασική δουλειά των Floyd, ενώ τα διαφορετικά όργανα στο Tubular
Bells του Μike Oldfield χορεύουν γύρω σου όπως ποτέ
άλλοτε! |
 |
Από αυτή την οθόνη επιλέγεται η είσοδος, ενεργοποιήται
το Head Tracking και τίθεται εκτός λειτουργίας η ψηφιακή
επεξεργασία. Υπάρχει ακόμη και ένα ενδεικτικό της θέσης του
κεφαλιού σε πραγματικό χρόνο. | |
| Σε τέτοιου
είδους “ζωηρούς”, όσον αφορά στο surround κομμάτι, δίσκους μπορείς
να δεις ξεκάθαρα ότι το Head Tracking δουλεύει
άψογα. Η εικόνα περιστρέφεται ανάλογα με τις κινήσεις σου
και μπορείς άνετα να “κοιτάξεις κατάματα” όποια πηγή θέλεις. Στην
πραγματικότητα βεβαίως, η σοβαρή δουλειά γίνεται στις μικροκινήσεις
σου και όχι στις υπερβολές. Δεν υπάρχει τρόπος ακρόασης κατά τον
οποίο ο ακροατής γυρνάει και κοιτάζει το ένα ή το άλλο ηχείο και δεν
νομίζω ότι οι μηχανικοί ήχου περιστρέφονται συχνά στις καρέκλες τους
για να κοιτάξουν τα ηχεία surround. Είναι οι αποκλίσεις των
ελάχιστων μοιρών που γίνονται ασυναίσθητα (το ανακαλύπτεις κοιτώντας
το μόνιτορ...) που εξομοιώνονται και βοηθούν στην δημιουργία
ενός πολύ καλού ηχητικού πεδίου και μιας αίσθησης envelopment
που δεν την είχα ξανακούσει σε ακουστικά και σε αυτήν
ακριβώς την δυνατότητα έγκειται τελικώς η αξία του Headzone Pro. Για
να πάρεις βεβαίως το μέγιστο δυνατό θα πρέπει να ασχοληθείς
αναλόγως. Η δική μου εμπειρία έδειξε ότι οι τυπικές
θέσεις των ηχείων απαιτούν μικροαλλαγές για να
μεγιστοποιήσεις την αίσθηση του εστιασμού "πίσω" και βεβαίως ο
δρόμος προς την υλοποίηση ενός προσωπικού virtual control room είναι
μακρύς (αλλά τα ρυθμιστικά, ευτυχώς, μόνο τρία!). |
Τελικώς...
... η απάντηση στο θεμελιώδες ερώτημα αυτής της δοκιμής είναι
“ναι”, το σύστημα των Sonic Emotion/Beyerdynamic λειτουργεί
και λειτουργεί άψογα. Όχι μόνο είναι σε θέση να
δημιουργήσει μια πολύ καλή εικόνα έξω από το κεφάλι του ακροατή, με
σημαντική ακρίβεια στις θέσεις των πηγών και όχι μια ασαφή “ambient”
μάζα αλλά η λειτουργία του είναι διαφανής και
ουδέτερη, γεγονός που εξασφαλίζει ότι οι ακροάσεις είναι
πραγματικά ξεκούραστες. Με κόστος 2.000 ευρώ (τιμή που περιλαμβάνει
τα πάντα) είναι μια λύση που δεν αφορά μόνο τον μηχανικό
ήχου που θέλει να ψαχτεί στο θέμα των εικονικών χώρων αλλά και τον
απαιτητικό ακροατή πολυκαναλικού υλικού. |
|
Δημήτρης
Σταματάκος |
|
|
|
| |
|
