Eίπαμε βεβαίως ότι το 2.83 είναι ένας κομψός αριθμός επειδή
ισοδυναμεί με 1W σε αντίσταση 8Ω. Τι γίνεται αν το ηχείο μας
είναι 4Ω, όπως πολλά ηχεία; Αυτήν την περίπτωση μπορούμε να την
προσεγγίσουμε από δύο πλευρές: Αν από την μία επιμείνουμε να
μετρήσουμε την ευαισθησία όπως προβλέπεται, δηλαδή εφαρμόζοντας τα
2.83Vrms στην είσοδο του ηχείου, το ρεύμα που θα απαιτηθεί θα είναι
ακριβώς το διπλάσιο. Αρα και η ισχύς που θα απαιτηθεί από τον
ενισχυτή θα είναι η διπλάσια. Το νόημα χρήσης της τάσης αναφοράς,
επομένως, γίνεται προφανές. Στην μέτρηση της ευαισθησίας δεν μας
ενδιαφέρει τι ισχύ δίνει ο ενισχυτής ούτε και ποιά είναι η αντίσταση
του ηχείου. (ενδιαφέρει όμως τους κατασκευαστές!). Αν από την άλλη,
θεωρήσουμε ότι η ευαισθησία πρέπει να μετρηθεί με αναφορά το 1W,
τότε θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτό το 1W αντιστοιχεί μέν σε
2.83Vrms αλλά μόνο σε αντίσταση 8Ω. Στα 4Ω αντιστοιχεί σε μία τάση
2Vrms! To πρόβλημα σε αυτή την έκφραση έγκειται στο γεγονός ότι
σύγκριση δύο ηχείων "στο 1W" δεν μπορεί να γίνει. Με όλες τις
υπόλοιπες παραμέτρους ίδιες, το ηχείο των 4Ω θα αδικείται σε στάθμη
κατά 3 ολόκληρα dB! Ουσιαστικά βεβαίως και στις δύο προσεγγίσεις
αναφερόμαστε στο ίδιο φαινόμενο: Από δύο ηχεία που έχουν ίδια τιμή
ευαισθησίας και υποχρεώνονται να δημιουργήσουν στην ίδια απόσταση
την ίδια στάθμη, εκείνο με την μικρότερη αντίσταση (ή, πιο σωστά,
εμπέδηση) θα απαιτήσει αναλόγως μεγαλύτερη ισχύ, στην συγκεκριμένη
περίπτωση εκείνο των 4Ω θα απαιτήσει την διπλή από το ηχείο των
8Ω. Βεβαίως στον πραγματικό κόσμο τίποτε από όλα αυτά δεν
συμβαίνει. Η αντίσταση ενός ηχείου, όπως την "βλέπει" ο
ενισχυτής, είναι σύνθετη, δηλαδή μεταβλητή ως πρός την συχνότητα
ανάμεσα σε κάποιες τιμές. Αρα, δεν μπορούμε να υπολογίσουμε με
ακρίβεια την ισχύ που θα απαιτήσει το ηχείο για μία δεδομένη στάθμη
στατικά όπως φαίνεται στον σχετικό πίνακα ο οποίος παρέχει απλώς
κάποιες ενδεικτικές τιμές. Μπορούμε απλώς, γνωρίζοντας την ελάχιστη
αντίσταση του ηχείου, να υπολογίσουμε την μέγιστη πιθανή ισχύ που θα
απαιτήσει. Εδώ, υπεισέρχεται και το θέμα της ισχύος του ίδιου του
ηχείου. Το γεγονός ότι ένα σύστημα ηχείων των 90dB SPL θέλει από 200
έως 400Wrms ανα κανάλι από τον ενισχυτή ανάλογα με την αντίστασή
του, για να αποδώσει 106db SPL σε απόσταση τριών μέτρων (σύμφωνα με
τον πίνακα) ,δεν σημαίνει ότι απαραιτήτως μπορεί και να τα αντέξει.
Από την άλλη, τέτοιες στάθμες είναι συνήθως στιγμιαίες και όχι
συνεχείς. Υπό αυτή την σκοπιά αυτό που θα ενδιέφερε είναι η
αντοχή του ηχείου σε Wrms δοσμένη σε συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα
αφού ανάμεσα στις κορυφώσεις υπάρχει χρόνος ψύξης. |