| |
 |
| |
Stereo, Mono, Dual
Mono |
| |
Το τροφοδοτικό και το
ενισχυτικό κύκλωμα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους μέρη της
συνολικής συσκευής. Κατά την σχεδίαση ενός τελικού ενισχυτή
προκύπτει το ερώτημα της τροφοδότησης δύο και πλέον καναλιών, καθώς
επίσης και της τροφοδότησης των επιμέρους τμημάτων του κάθε
καναλιού. |
| |
|
| |
Οσον αφορά στο δεύτερο,
τα στάδια ενίσχυσης τάσης δεν υπάρχει λόγος να εξαρτώνται
αποκλειστικά από την σταθερότητα της τάσης τροφοδοσίας (που είδαμε
ότι μειώνεται σε συνθήκες οριακού φόρτου). Επειδή το ρεύμα που
απαιτούν είναι μικρό είναι οικονομικώς εφικτό να τροφοδοτηθούν από
μία ξεχωριστή σταθεροποιημένη γραμμή. Οσον αφορά το σύνολο του
κάθε καναλιού, έχουμε τις εξής εναλλακτικές επιλογές: |
| Η τυπική αρχιτεκτονική ενός τελικού
ενισχυτή περιλαμβάνει ένα τροφοδοτικό και για τα δύο (ή περισσότερα)
κανάλια. Το τροφοδοτικό αυτό πρέπει να είναι σχεδιασμένο έτσι
ώστε η μέγιστη ισχύς σε συγκεκριμένη παραμόρφωση να επιτυγχάνεται
και με όλα τα κανάλια σε πλήρη λειτουργία. Το πόσο επηρεάζει η
λειτουργία του ενός καναλιού τα υπόλοιπα εξαρτάται από το load
regulation του τροφοδοτικού. |
 |
| |
Πρώτον να τροφοδοτηθούν
και τα δύο κανάλια από ένα κοινό τροφοδοτικό,
υπολογισμένο φυσικά λαμβάνοντας υπ' όψιν έναν ποσοστό ταυτοχρονισμού
στις συνθήκες υπερφόρτωσης. Γι αυτό άλλωστε στους δικαναλικούς και
πολυκαναλικούς τελικούς, απαιτείται ταυτόχρονη απόδοση της
ονομαστικής ισχύος σε όλα τα κανάλια. Σε μία τέτοια επιλογή
είναι αναπόφευκτο το ένα κανάλι να επηρεάζει το άλλο, σε βαθμό που
εξαρτάται από τις δυνατότητες του μετασχηματιστή και των πυκνωτών.
|
| |
|
| O πλήρης διαχωρισμός των καναλιών ενός
ενισχυτή σε επίπεδο τροφοδοσίας, ψυκτικών επιφανειών και
περιβλήματος ελαχιστοποιεί τις αλληλεπιδράσεις αλλά αυξάνει
σημαντικά το κόστος. Ενα συστήμα χρειάζεται τόσους ενισχυτές
όσα και τα κανάλια του. |
 |
| |
Η δεύτερη επιλογή είναι
να διαχωρίσουμε πλήρως τα κανάλια τόσο ως προς το
τροφοδοτικό όσο και ως προς τις επιφάνειες ψύξης και το ίδιο το
περίβλημα. Το αποτέλεσμα είναι φυσικά ένας μονοκαναλικός ενισχυτής
από τον οποίο θα χρειαστούμε τόσα κομμάτια όσα τα κανάλια που έχει
το σύστημά μας. Το κοινό σημείο των ενισχυτών αυτών είναι η
γραμμή τροφοδοσίας του δικτύου και (εδώ ίσως χρειάζεται προσοχή για
την αποφυγή βρόγχου γείωσης) τα σημεία γείωσης ασφαλείας (του
δικτύου) και αναφοράς (του προενισχυτή). |
| |
|
| Η αρχιτεκτονική dual mono περιλαμβάνει δύο
τελικούς ενισχυτές με ξεχωριστά τροφοδοτικά και επιφάνειες ψύξης σε
ένα κοινό περίβλημα. Κάποιες σχεδιάσεις προβλέπουν και
διαφορετική σύνδεση με το δίκτυο τροφοδοσίας για κάθε
κανάλι. |
 |
| |
Η τρίτη επιλογή μας είναι
μία οικονομική εκδοχή του μονοφωνικού ενισχυτή. Εδώ, σε ένα
κοινό περίβλημα φιλοξενούνται δύο πλήρεις τελικοί ενισχυτές, δηλαδή
δύο κυκλώματα ενίσχυσης, δύο τροφοδοτικά και δύο (συνήθως) ψυκτικές
επιφάνειες. Η αρχιτεκτονική αυτή ονομάζεται dual mono
και το κοινό σημείο εξακολουθεί να είναι το δίκτυο.
|
| |
|
|
|
