|
 |
| |
Δυνάμεις, Ρεύματα και
Τάσεις |
| |
Πίσω από την άσβεστη δίψα
μας για βάτ βρίσκεται η πολύ μικρή απόδοση των ηχείων. Ως
ηλεκτρομηχανικό σύστημα, το τυπικό ηχείο έχει έναν συντελεστή
απόδοσης που είναι μάλλον από τους χειρότερους του γαλαξία.
Μόλις το 10% (περίπου) της ηλεκτρικής ενέργειας που λαμβάνει
μετατρέπεται σε ακουστική. Το 90% θερμαίνει (και ενίοτε λειώνει) τα
εξαρτήματα του. Η μετατόπιση του κώνου ή του θόλου ενός μεγαφώνου
απαιτεί την εφαρμογή μίας δύναμης. Μέσα στα μηχανικά όρια
κίνησης του κώνου,η μετατόπιση αυτή είναι ανάλογη του ρεύματος που
διαρέει το πηνίο του. Το ηχείο είναι μία συσκευή "ρεύματος".
Αντιδρά δηλαδή γραμμικά στις μεταβολές του ρεύματος που το διαρρέει.
Αν θέλουμε να διπλασιάσουμε την μετατόπιση του κώνου (για να
αυξήσουμε την στάθμη) πρέπει να διπλασιάσουμε το ρεύμα μέσω του
πηνίου του. |
| |
|
|
|
Ενας τυπικός προενισχυτής δεν είναι
παρά μία διάταξη που πολλαπλασιάζει την τάση εισόδου επί έναν αριθμό
(που τον ονομάζουμε κέρδος) και την εμφανίζει στην έξοδό του. Η
ηλεκτρική ισχύς σχετίζεται με το ρεύμα και ο χειρισμός της ισχύος με
διακόπτες καλώδια και επαφές είναι ιδιαίτερα δαπανηρός αν αυτή
ξεπεράσει κάποια όρια. (ως παράδειγμα, σκεφθείτε ότι το κόστος ενός
καλού high end μηχανήματος είναι της ίδιας τάξης με αυτό ενός
τριφασικού διακόπτη υψηλής ισχύος της ΔΕΗ, που απλώς...
ανοιγοκλείνει με συχνότητα 0,0000003Hz -δηλαδή μία φορά το μήνα
περίπου!) Ετσι,κάνουμε κάθε προσπάθεια να την ελαχιστοποιούμε μέσα
στο σύστημά μας. Γι' αυτό, όλη η αλυσίδα των συσκευών χαρακτηρίζεται
από υψηλές σύνθετες αντιστάσεις και σχεδόν μηδενικά ρεύματα (της
τάξης των χιλιοστών του Ampere). Αλλά βεβαίως, σε κάθε χτένι, φτάνει
κάποια στιγμή και ένας κόμπος: Το ηχείο, δεκάρα δε δίνει για
τις δικές μας ευαισθησίες. Το πηνίο ενός μεγαφώνου θέλει πολλά
Amperes για να κινηθεί, όσο μάλιστα μεγαλύτερο και βαρύτερο είναι,
τόσο περισσότερα θα μας ζητήσει. Ετσι ως ηλεκτρικό φορτίο έχει πολύ
χαμηλή αντίσταση: Αν ένας τελικός ενισχυτής έχει αντίσταση εισόδου
100.000Ω τιμή που συνεπάγεται ότι για τάση εισόδου 10V θα ζητήσει
0.1mA (χιλιοστά του Α) ένα ηχείο με αντίσταση 8Ω, για την ίδια τάση
θα απαιτήσει 1.25Α δηλαδή 12500 φορές περισσότερο ρεύμα! Η
παρατήρηση αυτή οδηγεί στην πλήρη διασαφήνιση του ρόλου ενός τελικού
ενισχυτή: Είναι ένας ενισχυτής με κέρδος τάσης δηλαδή πολλαπλασιάζει
την τάση εισόδου με κάποιο αριθμό και ταυτόχρονα ένας ενισχυτής
ρεύματος. Κάνει δηλαδή έναν ακόμη πολλαπλασιασμό. Αυτόν του ρεύματος
εισόδου με έναν άλλο αριθμό. Κι επειδή η ηλεκτρική ισχύς είναι
γενικά το γινόμενο της τάσης επί το ρεύμα, είναι δίκαιο να
θεωρήσουμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ενισχυτή
ισχύος. |
|
H
σημαντικότερη διαφορά ενός τελικού ενισχυτή από το σύνολο των
συσκευών ενός συστήματος (με εξαίρεση τα ηχεία) είναι ότι χειρίζεται
υψηλά ρεύματα. Σε αυτήν άλλωστε την ιδιαιτερότητα οφείλεται το
μεγάλο μέγεθος και βάρος των συμβατικών τελικών
ενισχυτών. |
|
| |
|
| |
|
|
|
|
| |
|
