Ekco EV55DP/EV55SE

Η δοκιμή των δύο συσκευών της Ekco περιέλαβε τρεις φάσεις: Την αξιολόγηση της κάθε συσκευής ξεχωριστά, με το EV55DP να αντικαθιστά την ψηφιακή πηγή αναφοράς (Teac Esoteric P70/D70) και τον EV55ES να αντικαθιστά το ζευγάρι Melos Plus Series Line/Parasound HCA3500 και την αξιολόγηση του ζεύγους ως σύστημα, οπότε και κλήθηκε να οδηγήσει τα ηχεία αναφοράς ATC SCM-50PSL.
Η εγκατάσταση των συσκευών δεν κρύβει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία με τον ολοκληρωμένο να απαιτεί αρκετό χώρο γύρω του επειδή ζεσταίνεται αρκετά, κάτι που είναι αναμενόμενο για το είδος της συσκευής. Ο χρήστης θα πρέπει να εγκαταστήσει τον driver για την χρήση της θύρας USB σε περιβάλλον Windows κάτι που γίνεται χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα.

Της αξιολόγησης του EV55DP προηγήθηκε ο σχετικός πειραματισμός γύρω από την επίδραση που έχει στο τελικό αποτέλεσμα η επιλογή του σταδίου εξόδου και του upsampler. Όσον αφορά το πρώτο, οι διαφορές είναι αρκετά εμφανείς (η Ekco έχει επιλέξει ελάχιστα χαμηλότερη στάθμη στο λαμπάτο στάδιο) με τους ημιαγωγούς να ακούγονται λίγο πιο καθαροί και σαφείς σε ότι αφορά το sound stage και ίσως λίγο ταχύτεροι. Μέτριες ηχογραφήσεις (και παλαιότερα CD), με σκληρό ήχο) ακούγονται οριακά περισσότερο ευχάριστα με τη λάμπα η οποία έτσι δικαιολογεί την παρουσία της. Οι διαφορές με το upsampler γίνονται δυσκολότερα ακουστές και απαιτείται σοβαρή προσπάθεια για να τις αξιολογήσει κανείς. Αξίζει όμως τον κόπο να το κάνει. Η επίδραση του upsampling μπορεί να εντοπιστεί κυρίως στην εικόνα (λίγο πιο σαφής και συγκεντρωμένη όταν είναι ενεργοποιημένο) και στην αίσθηση του αέρα ψηλά (η συσκευή ακούγεται λίγο πιο άνετη και ευχάριστη). Εν κατακλείδι, το μεγαλύτερο μέρος της δοκιμής έγινε με το ημιαγωγικό στάδιο εξόδου και το upsampler σε λειτουργία.
Η γενική εντύπωση που αποκομίζει κανείς ακούγοντας το 55DP είναι αυτή μιας ψηφιακής συσκευής που σέβεται το πρόγραμμα, διατηρεί μια αξιόλογη ουδετερότητα και μπορεί να ακολουθήσει με άνεση τις απαιτήσεις της ηχογράφησης αποδίδοντας τις λεπτομέρειες και τον χαρακτήρα της. Το player κατέβηκε με άνεση χαμηλά και ακούστηκε κατά περίπτωση εντυπωσιακό, με καλό όγκο, δυνατότητες περιγραφής και έλεγχο και τις ανώτερες χαμηλές συχνότητες να ακούγονται ελάχιστα ασαφείς σε σχέση με το player αναφοράς. Ο παλμός και η κλίμακα των οργάνων της περιοχής πέρασαν με άνεση στο χώρο και το 55DP δημιούργησε όμορφες εικόνες με ρεαλιστική παρουσία τόσο των μικρών οργανικών συνόλων όσο και της μεγάλης συμφωνικής ορχήστρας, με πολύ καλή αίσθηση του βάθους και του αέρα της σκηνής και πολύ καλές δυνατότητες εστιασμού στον οριζόντιο άξονα.

Η μεσαία περιοχή ακούστηκε λεπτομερής, σε σωστή απόσταση από τον ακροατή και με πολύ καλή απόδοση των ηχοχρωμάτων και της αίσθησης της κίνησης, με τις μεγάλες σε διαστάσεις πηγές, όπως η χορωδία, να εμφανίζονται με σαφήνεια στον χώρο. Οι λεπτομέρειες στην περιγραφή των φωνών και των οργάνων της περιοχής αποδείχθηκαν κάτι παραπάνω από επαρκείς και το αποτέλεσμα ήταν σε ορισμένες περιπτώσεις ανώτερο των προσδοκιών με δεδομένη την κατηγορία τιμής.
Ψηλά, το player δημιούργησε την εντύπωση της έκτασης και του αέρα, ακούστηκε αρκετά γρήγορο, με λίγο λεπτότερο σώμα σε σχέση με την αναφορά αλλά καλές αποσβέσεις και φωτεινό χαρακτήρα, με λίγο περιορισμένο αρμονικό πλούτο που δίνει μια λαμπρή αίσθηση, σε ορισμένες περιπτώσεις, χωρίς πάντως η αυτή η πλευρά του χαρακτήρα του να ενοχλεί. Με υλικό υψηλής ανάλυσης, ο μετατροπέας της συσκευής φαίνεται παραπάνω από ικανός να ακολουθήσει, αποδίδοντας με άνεση τις περισσότερες λεπτομέρειες που περιλαμβάνονται και δημιουργώντας ιδιαίτερα ρεαλιστικές εικόνες, πλήρεις λεπτομερειών και με καλές δυνατότητες απόδοσης των δυναμικών.

Σε ότι αφορά τον ολοκληρωμένο ενισχυτή, αυτός αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη, κατ΄ αρχήν με τις δυνατότητες οδήγησης του: Αποδίδοντας κοντά στα 50W/ανά κανάλι δεν είναι, βεβαίως κανένα θηρίο, “πήγε” όμως τα SCM50 με αρκετή άνεση και δυνατότητες σε θέματα δυναμικών στο συγκεκριμένο setup που, όπως έχει αναφερθεί, περιλαμβάνει ένα μικρό/μεσαίο χώρο και αποστάσεις μεταξύ ηχείων και ακροατή μεταξύ 2.5 και 2.8 μέτρων. Ο 55SE φάνηκε να να έχει αρκετά αποθέματα ισχύος για να αποδώσει ρεαλιστικές στάθμες με πρόγραμμα τυπικής/μέτριας δυσκολίας. Φυσικά έχει τα όριά του (σίγουρα ένα περισσότερο ευαίσθητο ηχείο θα βοηθούσε, εδώ) αλλά όταν τα ξεπεράσει, το κάνει με την κλασική λαμπάτη ευγένεια, χωρίς να γίνεται δυσάρεστος, γεγονός που δίνει ένα μικρό περιθώριο για λειτουργία κοντά στο σημείο ψαλιδισμού χωρίς ιδιαίτερη σκληρότητα ή άλλα δυσάρεστα χαρακτηριστικά. Όλα αυτά αφορούν κυρίως την λειτουργία σε συνδεσμολογία Ultralinear με το κανονικό ποσοστό ανάδρασης. Η συνδεσμολογία τριόδου, ακούστηκε διαφορετικά, λίγο πιο ευφωνική με μια ήπια αίσθηση εγγύτητας και -σαφώς- μικρότερες δυνατότητες οδήγησης. Η επιλογή του ποσοστού ανάδρασης παίζει μικρότερο ρόλο σε πρακτική βάση. Το μεγαλύτερο μέρος των ακροάσεων έγινε με τον ενισχυτή ρυθμισμένο για Ultralinear/Normal λειτουργία.
Με τον 55ΕS στη θέση του ενισχυτή, το σύστημα κατέβηκε αρκετά χαμηλά, με καλή περιγραφή του όγκου, ακόμη και σχετικώς δύσκολων δίσκων και καλή αίσθηση της ταχύτητας. Τα ρυθμικά μέρη είχαν καλή περιγραφή, χωρίς υπερβολές και η μεσαία περιοχή αποδόθηκε ευχάριστα, με άνεση και μια ελάχιστη τάση στρογγυλεύματος του τελικού αποτελέσματος που ισορροπεί ωστόσο ευχάριστα με την λεπτομέρεια και είναι ακριβώς όση χρειάζεται για να απολαύσεις τη μουσική σου χωρίς να προβληματίζεσαι. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια φωτεινή, μεγάλη εικόνα με καλό βάθος και ρεαλιστική αίσθηση παρουσίας των ηχητικών αντικειμένων της σκηνής στον χώρο, αίσθηση η οποία υποβοηθείται από το γεγονός ότι ο ενισχυτής έχει πολύ χαμηλό θόρυβο και επομένως μπορεί να διαχειριστεί με άνεση τη δυναμική αντίθεση και να διατηρήσει τις μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες που υπάρχουν συχνά σε μια καλή ηχογράφηση.
Ψηλά, ο ενισχυτής διατήρησε τον ισορροπημένο χαρακτήρα του χωρίς να γίνεται ποτέ σκληρός ακόμη και κοντά στο όριο του ψαλιδισμού. Όργανα της περιοχής με απαιτήσεις σε θέματα ταχύτητας μου δημιούργησαν την εντύπωση ότι ο EV55SE είναι ελάχιστα πιο αργός σε σχέση με αυτό που έχω συνηθίσει αλλά, ταυτόχρονα, αποδίδει καλά το σώμα και την απόσβεση, διαθέτει καλό αρμονικό πλούτο και είναι φωτεινός και ευχάριστος.
Με βάση όλα τα παραπάνω, τέλος, έχει ενδιαφέρον να ασχοληθεί κανείς με τον συνολικό ηχητικό χαρακτήρα του συνδυασμού EV55DP/EV55SE. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα να γραφούν, καθώς καμία από τις δύο συσκευές δεν έχει το χτυπητό εκείνο γνώρισμα που θα περίμενε κανείς να αντισταθμίζεται όταν αυτές συνεργάζονται (κάτι που ούτως ή άλλως θα ήταν λάθος, από τεχνικής άποψης). Στην πράξη, με το ζευγάρι των Ekco να οδηγούν τα ηχεία αναφοράς, βρίσκεσαι απέναντι από ένα γενικώς ουδέτερο σύστημα με ελάχιστα ίχνη, υποψίες θα έλεγε κανείς, χαρακτήρα ο οποίος είναι ευχάριστος κυρίως στην μεσαία περιοχή, καλή έκταση τόσο προς την πλευρά των χαμηλών συχνοτήτων όσο και προς την πλευρά των υψηλών και δυνατότητες για αρκετά υψηλές στάθμες, ακόμη και με αναίσθητα ή μετρίως ευαίσθητα ηχεία, επίδοση η οποία, με δεδομένο το συνολικό κόστος του ζεύγους, πρέπει να θεωρηθεί ως πραγματικά αξιόλογη.

Τελικώς...

... από το πουθενά, μας προέκυψε ένα πολύ καλοφτιαγμένο ζευγάρι-concept συσκευών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν μαζί ή και ξεχωριστά και να προσφέρουν πραγματική μουσική απόλαυση. Ο ολοκληρωμένος EV55SE αντιστοιχεί στην κλασική πλευρά της Ekco όντας μια υλοποίηση με λυχνίες που έχει καλές δυνατότητες οδήγησης και ισορροπημένο χαρακτήρα, ενώ το CD player/DAC στοχεύει σαφώς στις τρέχουσες τάσεις της αγοράς προσφέροντας σοβαρή ευελιξία μέσω των ψηφιακών εισόδων και των διάφορων επιλογών που διαθέτει, χωρίς όμως να παραγκωνίζει την ποιότητα ανάγνωσης των δίσκων. Αν αθροίσετε σε αυτά τις αρκετά λογικές τιμές τους, οι δύο συσκευές μπορούν να θεωρηθούν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προτάσεις. Θα περιμένουμε με ενδιαφέρον τα επόμενα βήματα της εταιρίας!