Cambridge Audio AXR100

Είναι σαφές ότι οι νέες σειρές της Cambridge Audio, τόσο η CX V2 όσο και η AX, έλκουν την βάση της αισθητικής τους από την σειρά Edge. Εκεί θα πρέπει να αποδώσουμε το πολύ χαμηλών τόνων (αλλά υψηλής ποιότητας) φινίρισμα, την μίνιμαλ λογική στο user interface και τις πιο έντονες καμπύλες στις ακμές του σασί. Συνολικά, η εμφάνιση του AXR100 είναι επιβλητική αλλά “χαμηλόφωνη” και ο ενισχυτής κερδίζει τις εντυπώσεις χωρίς να φαίνεται ότι προσπαθεί πολύ για κάτι τέτοιο.

Ο χρήστης έχει στη διάθεσή του όλα τα απαραίτητα: Έξοδο ακουστικών, διακόπτες για τους βασικούς χειρισμούς του δέκτη (Skip/Scan), επιλογέα εισόδων, επιλογέα ομάδας ηχείων και διακόπτες πρόσβασης της μνήμης, όπου μπορούν να αποθηκευτούν μέχρι 10 σταθμοί. Μπορεί, επίσης, να ρυθμίσει την τονικότητα και την ισορροπία και έχει πρόσβαση σε μια βοηθητική είσοδο υλοποιημένη με βύσμα TRS 3.5mm. Σε ό,τι αφορά το user interface, η Cambridge έχει κάνει διάφορες ενδιαφέρουσες επιλογές: Ο επιλογέας εισόδου είναι “διπλός”, με την έννοια ότι κάθε διακόπτης επιτρέπει την επιλογή μεταξύ δύο εισόδων, μιας αναλογικής και μιας ψηφιακής (με διαδοχικά πατήματα), τα ρυθμιστικά τόνου είναι κρυμμένα πίσω από έναν διακόπτη που λέγεται “Menu”, και η βοηθητική είσοδος επιλέγεται αυτόματα, με την εισαγωγή του jack, χωρίς να αντιστοιχεί σε κάποια θέση στον επιλογέα εισόδων, αποτελώντας, έτσι, μια... σχεδόν κρυφή δυνατότητα! Ο χειρισμός της συσκευής μπορεί να γίνει από το πλήρες τηλεχειριστήριο που την συνοδεύει.

Οι δυνατότητες σύνδεσης που προσφέρει ο ενισχυτής είναι σαφώς άνω του μέσου όρου για την κατηγορία τιμής. Ο χρήστης έχει στη διάθεσή του τρεις εισόδους στάθμης line (τέσσερις, αν υπολογίσεις και την βοηθητική, στην πρόσοψη), μια είσοδο phono για κεφαλές κινητού μαγνήτη, τρεις συμβατικές ψηφιακές εισόδους S/PDIF (δύο οπτικές και μια ομοαξονική) καθώς επίσης και δυνατότητα ασύρματου streaming μέσω Bluetooth. Στις εξόδους, περιλαμβάνεται έξοδος εγγραφής, έξοδος υπογούφερ (με σταθερή συχνότητα αποκοπής στα 200Hz και φίλτρο δεύτερης τάξης) καθώς και δύο ομάδες σύνδεσης ηχείων (Α και Β), οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλάξ, ταυτόχρονα ή και να φιμωθούν εντελώς. Το πακέτο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υπέρ-πλήρες, αν περιελάμβανε θύρες USB, Host/Client, για πρόσβαση σε μέσα αποθήκευσης και σύνδεση με υπολογιστή, αλλά μπορεί κανείς να κατανοήσει την Cambridge Audio και την ανάγκη της να διαφοροποιήσει τις σειρές της...

Το εσωτερικό του ενισχυτή αποκαλύπτει, καταρχήν ένα αρκετά βαρύ τροφοδοτικό το οποίο βασίζεται σε έναν δακτυλιοειδή μετασχηματιστή με πολλά δευτερεύοντα (μετρήσαμε έξι, συνολικά), βασικό φίλτρο 2x10000μF (για το στάδιο ισχύος, υποθέτουμε) και τοπικές σταθεροποιήσεις. Ο τελικός ενισχυτής είναι σχεδιασμένο γύρω από ένα ζευγάρι συμπληρωματικών διπολικών ημιαγωγών (NJW0281G/NJW0302G της ON) ανά κανάλι και μπορεί να διαχειριστεί ρεύματα μέχρι 15Α (30Α στιγμιαία). H ψύξη του γίνεται μέσω μίας εσωτερικής ψύκτρας η οποία υποβοηθείται από έναν ανεμιστήρα ελεγχόμενης (σε συνάρτηση με την θερμοκρασία) ταχύτητας.
Το στάδιο του προενισχυτή βασίζεται σε τελεστικούς ενισχυτές 2068 της JRC οι οποίοι, μάλιστα, ανήκουν στην σειρά “D”, είναι δηλαδή ειδικά επιλεγμένοι για πολύ χαμηλό θόρυβο. Ένα ίδιο εξάρτημα χρησιμοποιείται και για την βαθμίδα του προενισχυτή phono, ενώ η Cambridge παραμένει πιστή στην JRC και στο στάδιο εξόδου του DAC, όπου συναντήσαμε μια τριάδα κλασικών 5532. Ο ίδιος ο DAC έχει σχεδιαστεί γύρω από το WM8740 της Wolfson, ένα τσιπ το οποίο μπορεί να διαχειριστεί σήματα 24-bit/192kHz και προσφέρει δύο διαφορετικά ψηφιακά φίλτρα, μια δυνατότητα την οποία -όπως θα φανεί στην σελίδα των μετρήσεων, η Cambridge χρησιμοποιεί με σχετικώς απρόβλεπτο, όσο και έξυπνο, τρόπο. Το ψηφιακό interface έχει αναλάβει ένα κλασικό CS8416 της Cirrus, καμία έκπληξη εδώ...