|
| REVIEW |
|
ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΑΣ
D/A |
| Weiss
Medea |
|
|
|
| ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ-ΤΕΧΝΙΚΑ... |
|
|
Ο DAC της Weiss
είναι μια πολύ απλή συσκευή, τουλάχιστον όσον αφορά την εξωτερική
της εμφάνιση. Διαθέτει έναν επιλογέα τεσσάρων
εισόδων με αντίστοιχους πιεστικούς διακόπτες και φωτεινές
ενδείξεις “lock” για τα ψηφιακά σήματα, έναν διακόπτη on-off κι αυτό
είναι όλο... Η πίσω πλευρά είναι κάπως πιο σύνθετη, καθώς
περιλαμβάνει τις τέσσερις ψηφιακές εισόδους και τις αναλογικές
εξόδους της συσκευής καθώς επίσης και έναν διακόπτη επιλογής του
κέρδους. Ο χρήστης μπορεί να συνδέσει ψηφιακές πηγές μέσω τεσσάρων
διαφορετικών μεθόδων: Υπάρχουν τέσσερις ομοαξονικές
είσοδοι με τα κλασικά βύσματα RCA (στην συνέντευξη του, η
οποία δημοσιεύεται εδώ, o Weiss αναφέρει ότι μια από τις αλλαγές που
χαρακτηρίζουν τον Medea από τον pro- αδελφό του είναι ακριβώς το ότι
δεν χρησιμοποιεί BNC στο σημείο αυτό), τρεις είσοδοι
AES/EBU με βύσματα XLR και μια οπτική
είσοδος με το κλασικό βύσμα Toshlink. Κάθε μια από τις
τέσσερις εισόδους υπηρετεί δυο διαφορετικά πρωτόκολλα (3x
RCA/AES και 1xRCA/Toshlink) και ο χρήστης μπορεί να χρησιμοποιήσει
μόνο ένα από αυτά κάθε φορά. Εκτός από αυτές τις συνδέσεις, ο Medea
υποστηρίζει και μια ακόμη, αυτήν της διπλής γραμμής
AES/EBU, η οποία απαιτεί ένα καλώδιο ανά κανάλι και
απασχολεί ταυτόχρονα δύο από τις εισόδους (την 1 και την 2). Αυτή η
διπλή γραμμή χρησιμοποιήται για την μεταφορά σημάτων με μεγάλο
bitrate όταν το transport μπορεί να πραγματοποιήσει upsampling κάτι
το οποίο συμβαίνει στην περίπτωση του Jason.
Όσον αφορά τις
αναλογικές εξόδους υπάρχει ένα ζευγάρι single ended και ένα
ζευγάρι balanced με δυνατότητα ρύθμισης του κέρδους στα
+15dBu και στα +27dBu (+9/+21 στην περίπτωση των single ended
εξόδων) μέσω του σχετικού διακόπτη. Οι τιμές αυτές επιδέχονται
μικρορύθμιση μέσω πολύστροφων τρίμερς τα οποία είναι τοποθετημένα
(σχεδόν αόρατα) στην πρόσοψη. |
 |
| Εξωτερικά ο Medea είναι μια απλή συσκευή. Είναι
διαθέσιμος σε δύο χρώματα από το οποίο προτιμάμε, μάλλον, το
μαύρο... | |
Όπως θα
περίμενε κανείς ο εσωτερικός κόσμος του Medea είναι σαφώς πιο
ενδιαφέρων από το λιτό (αν και πολύ καλής ποιότητας τόσο σε αίσθηση
όσο και σε φινίρισμα) εξωτερικό του. Το ότι ο Weiss έχει δώσει
μεγάλη προσοχή στις λεπτομέρειες φαίνεται κατά το άνοιγμα της
συσκευής όταν, αφού βγάλεις το βαρύ καπάκι, βρεθείς αντιμέτωπος με
την εσωτερική θωράκιση της, ένα δεύτερο σασί που
εξασφαλίζει ελάχιστη διέλευση θορύβου τόσο από το περιβάλλον προς
την συσκευή όσο και το αντίθετο. Εσωτερικά, ο Medea είναι χωρισμένος
σε τμήματα έτσι ώστε να εξασφαλίζεται απομόνωση των διάφορων
κυκλωμάτων του. Η τροφοδοσία βασίζεται σε ένα γραμμικό
τροφοδοτικό που ξεκινά από έναν δακτυλιοειδή μετασχηματιστή
και χρησιμοποιεί ξεχωριστά φίλτρα και σταθεροποιήσεις για τα
αναλογικά και ψηφιακά τμήματα.
Η δομή του μετατροπέα είναι αρκετά
σύνθετη: Χρησιμοποιεί ένα διπλό PLL για τον
χρονισμό του σήματος, κάτι που εξασφαλίζει μείωση του jitter ακόμη
και σε πολύ χαμηλές συχνότητες, (αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες
για το πώς λειτουργούν όλα αυτά ρίξτε μια ματιά εδώ) έναν εξωτερικό
επεξεργαστή ψηφιακού σήματος (τον ADSP 21065 της Analogue
Devices) ο οποίος “τρέχει” ένα πρώτο φίλτρο upsampling,
πραγματοποιεί re-clocking του σήματος και εφαρμόζει την αποέμφαση,
καθώς και ένα DAC AD1853 της Analogue Devices ανά
κανάλι. Καθώς το κάθε τσιπ περιέχει δύο μετατροπείς, ο Medea
χρησιμοποιεί μια τοπολογία την οποία ο Weiss ονομάζει MRCS
(Mutual Relation Correlation System) ώστε να
ελαχιστοποιούνται οι στατιστικές ατέλειες μεταξύ των ολοκληρωμένων
(δεν δίνονται ιδιαίτερες λεπτομέρειες για την συγκεκριμένη τεχνική
αλλά κάτι παρόμοιο είχα συναντήσει και στο “μεγάλο” SACD player της
Sony, το SCD-XA9000ES). Ένα άξιο προσοχής σημείο είναι
το μοίρασμα που επιλέγει ο Weiss στο upsampling. Με
δεδομένο ότι τα AD1853 μπορούν να πραγματοποιήσουν oversampling 8x
εσωτερικά (όπως άλλωστε οι περισσότεροι πολύμπιτοι μετατροπείς
ΣΔ) θα μπορούσε να αρκεστεί σε αυτό. Είναι όμως άποψή του (η οποία
εκφράζεται και στο εγχειρίδιο χρήσης της συσκευής) ότι το πρώτο
oversampling δηλαδή η μετατροπή του σήματος από τα 44.1kHz στα
88.2kHz είναι ιδιαίτερα κρίσιμο και καλό είναι να μην αφήνεται στην
κρίση του κατασκευαστή των ολοκληρωμένων DACs. Έτσι, ο αλγόριθμος
που τρέχει στο DSP της Analogue Devices είναι κάτι που έχει επιλέξει
η ίδια η Weiss. Συνολικά, η συσκευή πραγματοποιεί upsampling 8x,
χειρίζεται δηλαδή το σήμα στα 352.8kHz ή στα 384kHz, αναλόγως με το
clock του σήματος εισόδου. |
 |
 |
| Στην πίσω πλευρά υπάρχουν τέσσερις διπλές ψηφιακές
είσοδοι. Ο χρήστης έχει στη διάθεσή του single ended και
balanced αναλογικές εξόδους. |
Υπάρχει η
δυνατότητα επιλογής του κέρδους του σταδίου εξόδου μεταξύ των
τιμών +15dBu και +27dBu (+9/+21 στην περίπτωση των
single ended εξόδων). | |
| Το αναλογικό
στάδιο που ακολουθεί τους DACs χρήζει επίσης ιδιαίτερης μνείας:
Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα σύνθετο κύκλωμα το οποίο πραγματοποιεί
την μετατροπή i/v, υλοποιεί το αναλογικό φίλτρο της εξόδου (τρίτης
τάξης με συχνότητα αποκοπής τα 176.4kHz, είναι δηλαδή πολύ ήπιο ως
προς το τυπικό εύρος του ακουστικού φάσματος) και τέλος εξασφαλίζει
σωστό interfacing με τον προενισχυτή. Τα πρώτα στάδια του
αναλογικού κυκλώματος είναι υλοποιημένα με τους τελεστικούς
ενισχυτές πολύ χαμηλού θορύβου AD797, ενώ το στάδιο
εξόδου είναι -πρακτικώς- ένας μικρός τελικός ενισχυτής με στάδιο
εξόδου σε τάξη Α (χρησιμοποιεί 4 transistors σε περίβλημα TO-126 ανά
κανάλι, σε μια ψύκτρα). Η επιλογή αυτή έχει άμεση σχέση με την
αντίσταση εξόδου της συσκευής η οποία είναι εξαιρετικά
χαμηλή (0.2Ω) εξασφαλίζοντας μεγάλη άνεση στην οδήγηση
καλωδίων και σταδίων εισόδου του προενισχυτή που
ακολουθεί. |
|
|
|
| |
|
