Η διαδικασία της
δοκιμής περιέλαβε ένα στάδιο εργαστηριακής εκτίμησης και ένα στάδιο
ακροάσεων.
Κατά την εργαστηριακή εκτίμηση οι ενισχυτές
εκτιμήθηκαν ως προς την ισχύ τους, τις παραμορφώσεις και τον θόρυβο
τους, την ταχύτητα των σταδίων εξόδου τους και την ποιότητα του
ρυθμιστικού στάθμης. Οι περισσότεροι από τους ενισχυτές (7 στους 11)
διέθεταν είσοδο φωνογραφικής κεφαλής. Στην περίπτωση αυτή εκτιμήθηκε
η είσοδος αυτή τόσο ως προς τον θόρυβό της όσο και ως προς την
ακρίβεια αποέμφασης RIAA. Οι συνθήκες μέτρησης περιγράφονται
αναλυτικά στον σχετικό πίνακα, αλλά αξίζει τον κόπο να δοθούν
μερικές πληροφορίες εδώ: Η μέτρηση της ισχύος έγινε με την χρήση
ωμικών φορτίων στην έξοδο, τόσο στατικά στο 1kHz όσο και σε ολόκληρο
το φάσμα, αλλά χρησιμοποιήσαμε και σύνθετα φορτία (κυκλώματα που
προσομοιάζουν την συμπεριφορά ενός ηχείου κλειστού τύπου με
ονομαστική αντίσταση 8Ω με βάση το σχέδιο του Rod Elliott, ESP). Με
βάση τις μετρήσεις στα 8 και τα 4Ω υπολογίσαμε έναν συντελεστή
αύξησης της ισχύος ο οποίος δείχνει άμεσα το πόσο κοντά βρίσκεται ο
κάθε ενισχυτής στην ιδανική πηγή τάσης. Ένας συντελεστής “2” θα ήταν
ιδανικός εδώ, αλλά οι ενισχυτές της δοκιμής κινήθηκαν από το 0.46
μέχρι το 1.55.
H εκτίμηση του θορύβου έγινε τόσο με βάση το φάσμα
του, όπου γίνονται, λίγο-πολύ, εμφανείς οι πηγές του όσο και με την
κλασική, στατική μέτρηση. Στην δεύτερη περίπτωση επιλέξαμε συνειδητά
μια πολύ χαμηλή ισχύ αναφοράς (0.1Wrms/8Ω) επειδή θεωρήσαμε ότι
είναι στις χαμηλές στάθμες που έχει νόημα ένας αθόρυβος ενισχυτής.
Αν τα νούμερα σας φαίνονται πολύ μικρά σε σχέση με τα αντίστοιχα των
κατασκευαστών, πιθανότατα αυτό οφείλεται στην συγκεκριμένη επιλογή.
Η ταχύτητα του σταδίου εξόδου είναι μια δύσκολη μέτρηση:
Χρησιμοποιήται ένα τετραγωνικό σήμα επαρκές για να οδηγήσει τον
ενισχυτή σε πλήρη ισχύ και εκτιμάται ο χρόνος ανόδου, ο ρυθμός
ανύψωσης και οι παραμορφώσεις του σήματος αυτού στην έξοδο. Η
γεννήτρια που χρησιμοποιήσαμε είχε χρόνο ανόδου 100nS (οι ενισχυτές
κινούνται σε επίπεδα μS). Δώστε σημασία στο ότι η μορφή του σήματος
και τα χαρακτηριστικά αφορούν το σύνολο ενισχυτής/καλώδια/φορτίο και
δεν αποτελούν παρά μια ένδειξη για την συμπεριφορά του σταδίου
εξόδου σε πραγματικές συνθήκες (για παράδειγμα το overshoot
σχετίζεται συνήθως με την σχέση του πηνίου στην έξοδο και του
φορτίου που βλέπει ο ενισχυτής). Επίσης, για λόγους που εξηγούνται
στα αντίστοιχα κείμενα, τα διακοπτικά στάδια αντιπαθούν ιδιαιτέρως
την μέτρηση αυτή η οποία, επιπροσθέτως δεν σημαίνει και πολλά
πράγματα για την ποιότητά τους.
Η μέτρηση του ρυθμιστικού
στάθμης είναι, στην πράξη, μια μέτρηση της απόκρισης συχνότητας αλλά
με το ρυθμιστικό αυτό στην μέση της διαδρομής του. Η πληροφορία
εξάγεται από το αν υπάρχουν αλλαγές στις διαφορές μεταξύ των
καναλιών μεταξύ αυτής και της αρχικής μέτρησης (της απόκρισης σε
μέγιστη ισχύ) η οποία γίνεται πάντοτε με το ρυθμιστικό στην ελάχιστη
τιμή εξασθένισης, δηλαδή στην πράξη εκτός κυκλώματος.
Τέλος, η
μέτρηση της ακρίβειας αποέμφασης έγινε με την χρήση ενός κυκλώματος
έμφασης που μορφοποιεί την απόκριση της γεννήτριας και ρυθμίζει την
στάθμη ώστε αυτή να αντιστοιχεί σε στάθμη κεφαλής κινητού μαγνήτη ή
κινητού πηνίου. Το κύκλωμα έμφασης που χρησιμοποιήσαμε ήταν το
παθητικό της Hagerman Techology το οποίο εξασφαλίζει ακρίβεια
καλύτερη από 0.25dB. |
