|
REVIEW |
ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΕΝΙΣΧΥΤΗΣ
|
Creek Audio
Destiny |
|
|
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ-ΤΕΧΝΙΚΑ... |
|
Θα ξεκινήσω με
το πλέον προφανές: Εδώ και κάποια χρόνια η Creek έχει εγκαταλείψει
την εμμονή στην εκνευριστική -βρετανικού τύπου- λιτότητα όσον αφορά
την εμφάνιση και το φινίρισμα και κάνει πολύ σοβαρές
προσπάθειες να ακολουθήσει τις απαιτήσεις του χρήστη για
προϊόντα που στέκονται και από πλευράς αισθητικής. Ο Destiny είναι
το επιστέγασμα της προσπάθειας αυτής με βαριά πρόσοψη από αλουμίνιο,
άψογο φινίρισμα και ενδιαφέρουσα εργονομία.
Πρόκειται για μια συσκευή με αρκετό βάρος (10kg) και μικρό ύψος,
στοιχείο που την κάνει αρκετά κομψή. Ο χρήστης, πέρα από το
ρυθμιστικό στάθμης, έχει στην διάθεσή του έναν επιλογέα εισόδων,
έναν διακόπτη tape/monitor, τον διακόπτη που ενεργοποιεί το στάδιο
κέρδους του προενισχυτή και έναν επιλογέα ηχείων. Την πρόσοψη
συμπληρώνει μια έξοδος ακουστικών. |
|
H Creek έχει κάνει εμφανέστατες προόδους στην ποιότητα
του περιβλήματος και στο φινίρισμα των συσκευών της. H σειρά
Destiny είναι η κορυφαία της εταιρίας και αυτό φαίνεται
πεντακάθαρα. | |
Στην πίσω
πλευρά ο χρήστης θα βρει τα βύσματα για πέντε εισόδους
line και έναν βρόχο tape, έξοδο προενισχυτή και είσοδο
τελικού, δύο ομάδες υποδοχών σύνδεσης για ηχεία καθώς και θύρες
δικτύωσης της συσκευής ώστε αυτή να μπορεί να συνεργαστεί με κάποιο
σύστημα οικιακού αυτοματισμού. Η μία από τις πέντε εισόδους line
μπορεί να μετατραπεί σε είσοδο για φωνογραφική
κεφαλή, αν αγοραστεί το κατάλληλο άρθρωμα το οποίο
τοποθετείται στο εσωτερικό του ενισχυτή. Η Creek προσφέρει την
στιγμή αυτή τέσσερα αρθρώματα, δύο για κεφαλές κινητού μαγνήτη και
δύο για κεφαλές κινητού πηνίου (απλές και SE εκδόσεις, οι οποίες
διαφέρουν ως προς ορισμένα χαρακτηριστικά). Η γεφύρωση μεταξύ
προενισχυτή και τελικού ενισχυτή είναι εσωτερική και γίνεται μέσω
ενός διακόπτη στην πίσω πλευρά, χωρίς να χρησιμοποιούνται “γέφυρες”.
Αν ο χρήστης θελήσει να χρησιμοποιήσει έναν άλλο τελικό, ή να
εισάγει στον δρόμο του σήματος έναν επεξεργαστή, απλώς πιέζει τον
διακόπτη αυτόν. Η ποιότητα των βυσμάτων στις εισόδους είναι τυπική
(με απλά επίχρυσα RCA) ενώ οι υποδοχές σύνδεσης των ηχείων είναι
σαφώς πάνω από τον μέσο όρο και επιτρέπουν την
χρησιμοποίηση γυμνού καλωδίου ή ακροδεκτών τύπου “μπανάνα”, δεν θα
μπορέσετε όμως να χρησιμοποιήσετε δίχαλα. |
|
Υπάρχουν όλα τα απαραίτητα (όπως βρόχος tape) αλλά και
παραπάνω από όσα θα περίμενε -ίσως- κανείς: Δυνατότητα για
είσοδο phono, έξοδος προενισχυτή και είσοδος τελικού (με
διακόπτη), δύο έξοδοι ηχείων. | |
Στο εσωτερικό
της συσκευής, τώρα, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με ένα πολύ “γεμάτο” σασί.
Ο Creek είχε αναφέρει στην συνέντευξή του ότι ο Destiny θα ήταν πολύ
μεγαλύτερος σε μέγεθος αν δεν χρησιμοποιούσε SMD και η εικόνα του
κυκλώματος τον δικαιώνει. Μια από τις βελτιώσεις που έχουν γίνει σε
σχέση με παλαιότερα και μικρότερα μηχανήματα είναι η χρήση
της αρχιτεκτονικής dual mono. Χρησιμοποιήται ένας μεγάλος
δακτυλιοειδής μετασχηματιστής των 300VA, αλλά εντελώς διαχωρισμένα
κυκλώματα ανόρθωσης, με διόδους Schottky για μεγάλα ρεύματα (Β10100)
και δέκα πυκνωτές των 2.200μF ανά κανάλι. Όπου χρειάζεται (για
παράδειγμα στον προενισχυτή) υπάρχουν τοπικές
σταθεροποιήσεις. |
|
Ο Creek μπορεί να συνδεθεί με σύστημα οικιακού
αυτοματισμού ώστε να αποτελέσει μέρος ενός πλήρους συστήματος
οικιακής διασκέδασης. Οι έξοδοι ηχείων μπορούν να ελεγχθούν
ανεξάρτητα. | |
Ένα σημείο
έντονης διαφοροποίησης του Destiny σε σχέση με αυτό που θα θεωρούσε
κανείς ως τυπικό ολοκληρωμένο ενισχυτή της κατηγορίας τιμής είναι
το στάδιο εξόδου. Ο ανύποπτος, ανακαλύπτει ότι κάθε
κανάλι χρησιμοποιεί τέσσερις ημιαγωγούς σε τοπολογία push-pull,
πολωμένους (προφανώς) σε τάξη ΑΒ, ότι οι ημιαγωγοί αυτοί είναι
mosfets αλλά όχι συμπληρωματικοί, αφού και οι τέσσερις είναι τύπου
N! Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Η τοπολογία αυτή
αποτελεί κοινή πρακτική για την Creek από το 1993 και βασίζεται σε
ένα σχέδιο του Alex Nikitin (ο οποίος με την σειρά
του φαίνεται να εμπνεύστηκε από ένα αντίστοιχο κύκλωμα σε τάξη Α, με
διπολικούς ημιαγωγούς npn, που είχε δημοσιεύσει ο John Linsley Hood
το 1969 στο Wireless World). Η ιδέα πίσω από τις τοπολογίες αυτές
είναι η διατήρηση ενός είδους ενεργού εξαρτήματος
(εδώ χρησιμοποιούνται τα 76639P της Fairchild, τα οποία παρά το
μικρό τους περίβλημα, ΤΟ-220, μπορούν να άγουν μέχρι 50Α) καθώς
ακόμη και σήμερα υπάρχουν μικροδιαφορές τόσο μεταξύ των διπολικών
npn και pnp όσο και μεταξύ των FETs καναλιού Ν και καναλιού P.
Σύμφωνα με μια σχετική δημοσίευση του ίδιου του Nikitin, το βασικό
κύκλωμα περιλαμβάνει ένα διαφορικό ενισχυτή υλοποιημένο με mosfets
καναλιού P, ο οποίος πολώνεται από μια πηγή σταθερού ρεύματος
(κατασκευασμένη με διπολικούς ημιαγωγούς, στην οποία έχει ανατεθεί
και η θερμική αντιστάθμιση του κυκλώματος, γιαυτό και ένα από τα δύο
τρανζίστορς της πηγής βρίσκεται τοποθετημένο στην ψύκτρα) και
λειτουργεί ως phase splitter για να οδηγήσει το στάδιο ισχύος. Αυτή
φαίνεται να είναι, πάνω-κάτω, και η προσέγγιση που ακολουθείται στην
περίπτωση του Destiny, αν και με τα εξαρτήματα επιφανειακής στήριξης
είναι λίγο δύσκολο να αντιληφθεί κανείς λεπτομέρειες. |
|
Ο ενισχυτής ζυγίζει δέκα κιλά, όχι χωρίς λόγο. Διαθέτει
έναν μεγάλο μετασχηματιστή και διαθέτει αρκετά σύνθετο
εσωτερικό... H Creek δεν αρκέστηκε σε απλές
επιλογές... |
|
Ίσως το πλέον ξεχωριστό τμήμα του ενισχυτή: Το στάδιο
ισχύος χρησιμοποιεί τέσσερα mosfets τύπου -Ν ανά κανάλι σε
τοπολογία push-pull τάξης AB, βασισμένη σε ένα κλασικό, πλέον,
κύκλωμα του Alex Nikitin. |
|
Δέκα ηλεκτρολυτικοί των 2.200μF είναι η συνολική
χωρητικότητα του τροφοδοτικού για κάθε κανάλι. Στην πράξη, ο
ενισχυτής δείχνει να έχει σημαντικά δυναμικά
περιθώρια. | |
Ο τελικός
ενισχυτής συνοδεύεται από έναν προενισχυτή ο οποίος μπορεί να
λειτουργήσει είτε ως παθητικός, με μοναδικό εξάρτημα τον εξασθενητή
του σήματος εισόδου, ένα ηλεκτροκίνητο ποτενσιόμετρο της Alps, είτε
ως ενεργός, με μεταβλητό μάλιστα κέρδος (3,6,9dB)
επιλεγόμενο από έναν διακόπτη που βρίσκεται στο κάτω μέρος της
συσκευής. Το ενεργό κομμάτι του προενισχυτή είναι σχεδιασμένο γύρω
από έναν διπλό τελεστικό OPA2604 της Burr Brown ανά κανάλι. Ένα
ενδιαφέρον κομμάτι του Destiny είναι και το τμήμα ελέγχου
του. Αυτό είναι σχεδιασμένο γύρω από έναν μικροελεγκτή της
Microchip (PIC18F448) ο οποίος εκτός των κλασικών λειτουργιών (όπως
η επιλογή εισόδων μέσω ελέγχου των αντίστοιχων ηλεκτρονόμων)
“τρέχει” και ένα φρεσκοσχεδιασμένο σύστημα
προστασίας. Κατά τον ίδιο τον Michael Creek το σύστημα αυτό
παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο μερικές βασικές παραμέτρους του
κυκλώματος (εμφάνιση τάσεων dc στην είσοδο και την έξοδο,
θερμοκρασία των ημιαγωγών ισχύος και clipping) και επιδρά αμέσως
μόλις κάτι δεν πάει καλά. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι ο ενισχυτής
μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια πολύ πιο κοντά στα όριά
του. Ο ενισχυτής, τέλος, συνοδεύεται από ένα πλήρες
τηλεχειριστήριο, το οποίο επιπροσθέτως μπορεί να ελέγξει και άλλες
συσκευές της Creek, όπως για παράδειγμα το CD player της σειράς
Destiny. |
|
Ο μικροελεγκτής της Μicrochip ο οποίος ελέγχει τόσο το
user interface όσο και το εξελιγμένο σύστημα προστασίας του
ενισχυτή. |
|
Στο δεξί μέρος της φωτογραφίας, κοντά στους
ηλεκτρονόμους των εισόδων φαίνεται το ενεργό κομμάτι του
προενισχυτή. Μικρό, αλλά αποτελεσματικό. Στο επάνω μέρος,
φαίνονται οι ακροδέκτες για την τοποθέτηση του αρθρώματος
phono. | |
| |
|