|
| REVIEW |
|
ΠΛΑΤΟ/ΒΡΑΧΙΟΝΑΣ/ΚΕΦΑΛΗ |
| Clearaudio
Innovation/Universal/Da
Vinci |
|
|
|
| ENTYΠΩΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... |
|
|
Το αρχικό
στήσιμο του πλατό δεν θα χρειαστεί παρά ελάχιστη ώρα μέρος της
οποίας θα πρέπει να δαπανηθεί στην ανάγνωση των σχετικών εγχειριδίων
χρήσης (του Innovation και του Universal) ώστε να μάθετε τις
σημαντικές λεπτομέρειες και να αποφύγετε την ταλαιπωρία, την δική
σας και των μηχανικών μερών. Αυτό ισχύει, βεβαίως, για όσους θα
ήθελαν να μάθουν καλά το Innovation. Ο εδώ αντιπρόσωπος -προφανώς-
μπορεί να το στήσει για τους υπόλοιπους. Μετά το στήσιμο, το μόνο
που θα πρέπει να κάνει ο χρήστης είναι να επιλέξει την ταχύτητα
περιστροφής (33, 45 και 78σαλ), κάτι που γίνεται με τον σχετικό
διακόπτη, να τοποθετήσει τον βραχίονα στη... σωστή θέση και -αν
θέλει- να ψάξει λίγο το VTA χρησιμοποιώντας το VTA Lifter.
To
πλατό αντικατέστησε το γνωστό Linn LP12/Ittok και συνδέθηκε στον
προενισχυτή phono Batt2riaa της Holfi. Το υπόλοιπο σύστημα αναφοράς
ήταν το γνωστό με τον Melos Plus Line σε ρόλο προενισχυτή γραμμής,
τον Parasound HCA-3500 ως τελικό ενισχυτή και τα ATC SCM50 PSL ως
ηχεία αναφοράς. |
 |
Ο Universal είναι ο “μεγάλος” ακτινικός βραχίονας της
Clearaudio. Διαθέτει στέλεχος μεταβλητής διατομής από
ανθρακονήματα και πολλές ρυθμίσεις. |
 |
Η ρύθμιση της δύναμης αντιολίσθησης ελέγχεται
μαγνητικά: Προσέξτε την “κόντρα” ώστε να μην γίνονται τυχαίες
αλλαγές, από την στιγμή που θα βρείτε τη σωστή
τιμή. | |
| Το πρώτο πράγμα
που παρατηρείς, αμέσως μόλις η ακίδα της Da Vinci ακουμπήσει την
επιφάνεια του δίσκου είναι ο εξαιρετικά χαμηλός
θόρυβος του συστήματος. Δεν αναφέρομαι, φυσικά στον θόρυβο
επιφανείας ο οποίος σχετίζεται με τον ίδιο τον δίσκο αλλά στην
-εκκωφαντική θα έλεγα- απουσία μηχανικών θορύβων ή έστω και της
οποιασδήποτε υποψίας θορύβων τέτοιου είδους. Για να είμαι
ειλικρινής αυτό δεν με εξέπληξε αφού ο βασικός λόγος για την
συμπεριφορά αυτή, το CMB, είχε δείξει την αξία του πριν από δύο
χρόνια όταν το είχα δοκιμάσει για πρώτη φορά επάνω σε ένα Ambient. Όσοι
έχουν διαβάσει το αντίστοιχο κείμενο, θα θυμούνται ότι ίσως το
σημαντικότερο χαρακτηριστικό του συστήματος ήταν η πολύ καλή απόδοση
την περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων. Το ίδιο σχόλιο ισχύει και εδώ,
αλλά σε σημαντικά μεγαλύτερο βαθμό: Το Innovation χειρίστηκε δίσκους
με ακραίες χαμηλές συχνότητες όχι απλώς με σεβασμό αλλά με
μαεστρία: Διατήρησε τον όγκο και προσέφερε λεπτομέρειες οι
οποίες, προσωπικά, θεωρώ ότι βρίσκονται πολύ κοντά στα όρια της
αναλογικής τεχνολογίας ενώ παράλληλα η απουσία θορύβων “συνωμότησε”
με την απουσία συντονισμών ώστε να μην επιβαρυνθεί η περιοχή των
μεσαίων και των υψηλών συχνοτήτων. Το αποτέλεσμα ήταν μια
πολύ σαφής στερεοφωνική εικόνα με καλό πλάτος και
πλάτος στην οποία οι διαστάσεις των οργανικών ομάδων ή των σόλο
οργάνων διατηρήθηκαν άψογα. Συγκριτικά, το γερασμένο LP12 (θυμίζω
ότι πρόκειται για μια κλασική έκδοση Valhala/Nirvana χωρίς καμία
αναβάθμιση από αυτές που προσφέρει η Linn -για να μην δημιουργηθούν
λανθασμένες εντυπώσεις) ακούστηκε σημαντικά πιο ράθυμο και
υπερβολικό χαμηλά. Γνωρίζοντας ότι ορισμένοι θα με αντιπαθήσουν, θα
τολμούσα να πω ότι το Innovation είναι πολύ κοντά στην
ακρίβεια ενός κορυφαίου ψηφιακού συστήματος και αυτό -αν
και φαίνεται ανεδαφικό- κρύβει μια άλλη αλήθεια: Ίσως ζούμε σε μια
εποχή που η τεχνολογία των αναλογικών συστημάτων βρίσκεται, πλέον,
σε επίπεδα που περιορίζεται σημαντικά από τις εγγενείς επιδόσεις του
ίδιου του μέσου: Τι να τα κάνω τα 100dB της Da Vinci και το 0.05%
στην ταχύτητα περιστροφής αν ο τυπικός δίσκος βρίσκεται κάπου στα...
μισά; |
|
|
 |
Η δύναμη ανάγνωσης ρυθμίζεται με πολύ μεγάλη ακρίβεια.
Η συσκευασία περιλαμβάνει και άλλα αντίβαρα ώστε να είναι
δυνατή η εξισορρόπηση / ρύθμιση διάφορων κεφαλών. |
 |
Λεπτομέρεια του VTA Lifter, χωρίς τον βραχίονα. Η
κατασκευή του είναι απλή, αλλά η λειτουργία του πολύ καλή σε
αίσθηση. | |
| Επανερχόμενος
στα του πλατό, τώρα, η πολύ καλή συμπεριφορά στις χαμηλές συχνότητες
(η οποία -προφανώς- οφείλεται στην αντίστοιχη ποιότητα των μηχανικών
μερών) επιτρέπει στην Da Vinci να αναδείξει μια ουδετερότητα
που την χαίρεσαι: Πρόκειται, πραγματικά, για μια διαυγή
κεφαλή με αρμονικό πλούτο και πολύ καλή ταχύτητα η οποία είναι σε
θέση να σε κάνει να απολαύσεις έναν κορυφαίο δίσκο, να σε συγκινήσει
και να σε απορροφήσει κατά την ακρόαση, αλλά ταυτόχρονα θα σου
δημιουργήσει και σημαντικά προβλήματα σε πολλές κοπές που φωνάζουν,
είναι υπερβολικά συμπιεσμένες ή, αντιθέτως, “ψόφιες” στην ανώτερη
μεσαία και στην περιοχή των υψηλών. Ατυχώς, αυτό δεν το
γλυτώνεις με τίποτε και δεν ήταν λίγες οι φορές που απλώς
έβγαλα έναν δίσκο και προχώρησα στον επόμενο... Εξαιρετική
ήταν και η επίδοση του συστήματος σε θέματα δυναμικών: Υπάρχει
πράγματι “σιωπή” στις παύσεις και η απαραίτητη εκρηκτικότητα στα
δυνατά περάσματα με την μετάπτωση από την μια κατάσταση στην άλλη να
γίνεται χωρίς κανένα σημάδι κόπωσης ή πίεσης. Δεν
τίθεται θέμα σύγκρισης, φυσικά, αλλά με το Innovation είχα μια
παρόμοια αίσθηση με αυτήν που μου δημιούργησε το Statement όταν το
άκουσα στην CES, από τα καινούρια Vandersteen: Γρήγορο και
απόλυτο. |
 |
Το σύστημα της δοκιμής περιελάμβανε και την κεφαλή Da
Vinci. Εξαιρετικά διαφανής, με πολύ καλή εικόνα. Η θέση του
στελέχους, εκτός του σώματος, είναι λίγο επικίνδυνη για...
κούρεμα και θέλει προσοχή. | |
Έχοντας ως
δεδομένη την πολύ καλή συμπεριφορά του πλατό, όπως περιγράφηκε πιο
πάνω, δεν αργείς να υποκύψεις στον πειρασμό να αρχίσεις να παιχνίδια
με την VTA και το VTA Lifter. Πριν, ωστόσο, προχωρήσω με τις
εντυπώσεις καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε λίγο την
υπόθεση αυτής της ρύθμισης, επειδή, όπως αρκετά πράγματα
στην αναλογική τεχνολογία (και όχι μόνο...) έχει πάρει διαστάσεις
μύθου: Η VTA (Vertical Tracking Angle) είναι ένα γεωμετρικό μέγεθος
το οποίο αναφέρεται στην δυναμική της κεφαλής κοπής των δίσκων. Με
απλά λόγια (και χωρίς σχήμα...) είναι η γωνία που σχηματίζει με την
κατακόρυφο στην επιφάνεια της μήτρας η εφαπτομένη στο τόξο κίνησης
της κεφαλής, στο σημείο που αυτή έρχεται σε επαφή με την μήτρα. Η
τιμή της γωνίας αυτής έχει μια... ιστορία. Κάποιοι παλαιότεροι
δίσκοι έχουν κοπεί με γωνίες 10-15 μοιρών ενώ στις πιο σύγχρονες
παραγωγές η επιλογές κυμαίνονται μεταξύ 15 και 20 μοιρών. Θεωρητικώς
αυτό που θέλουμε είναι η κεφαλή μας να διαβάζει τον
δίσκο με τον τρόπο που αυτός κόπηκε, με άλλα λόγια η γωνία που
σχηματίζει με την κάθετο στην επιφάνεια του δίσκου η εφαπτομένη στο
τόξο που σχηματίζει η κίνηση της ακίδας (με κέντρο περιστροφής κάπου
μέσα στους μαγνήτες και ακτίνα το στέλεχος) να είναι ίση με την VTA.
Τα κακά νέα είναι ότι η γωνία αυτή καθορίζεται σε
πολύ μεγάλο ποσοστό από τον κατασκευαστή της κεφαλής και όχι από την
θέση του βραχίονα, επομένως δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά
πράγματα για να την ρυθμίσουμε. Τα καλά νέα είναι
ότι η θέση του βραχίονα καθορίζει μια άλλη γωνία, αυτήν του
πραγματικού tracking (το οποίο ονομάζουμε SRA – Stylus Rake Angle,
το “tracking” στο VTA αναφέρεται στην κεφαλή κοπής -θυμίζω) η
οποία δημιουργείται από τον κατακόρυφο άξονα συμμετρίας της
ακίδας και την επιφάνεια του δίσκου και πρέπει να είναι 90 μοίρες
ώστε η ακίδα να εξάγει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις πληροφορίες
από το αυλάκι. Στην πράξη, αυτό είναι που θέλουμε να
ρυθμίσουμε και το θέλουμε επειδή αρκετές φορές μπορεί οι 90
μοίρες να μας “ξεφεύγουν”.
Η περίπτωση του VTA Lifter της
Clearaudio, τώρα, είναι απλή: πρόκειται για έναν καλοκατασκευασμένο
κοχλία ο οποίος με την βοήθεια ενός μοχλού περιστρέφεται και
μετακινεί αργά τον βραχίονα κατακόρυφα. Αν έχετε κάνει την αρχική
ρύθμιση σωστά, έχετε παραλληλίσει δηλαδή τον βραχίονα με την
επιφάνεια του δίσκου τότε μπορείτε να κάνετε μικρορύθμιση του SRA
και τα αποτελέσματα -με βάση την εμπειρία μου- είναι συχνά
ακουστά: Στην σωστή θέση θα πάρετε πιο συγκεκριμένη εικόνα,
καλύτερο χαμηλό και πιο ξεκούραστη μεσαία/ανώτερη περιοχή (δηλαδή με
μικρότερη παραμόρφωση, κατά πάσα πιθανότητα). Όσοι ασχολούνται με τα
αναλογικά συστήματα γνωρίζουν, ασφαλώς, ότι υπάρχει καυγάς
γύρω από το θέμα της VTA και της ρύθμισής της, ωστόσο, στην
πράξη, τα πράγματα δεν είναι πολύπλοκα: Επειδή το σύστημα ανάγνωσης
είναι κινούμενο (και ελαστικό) ούτως ή άλλως η γεωμετρία του αλλάζει
από δίσκο σε δίσκο και εξαρτάται και από άλλες ρυθμίσεις (την δύναμη
ανάγνωσης, ας πούμε). Επομένως ένα εργαλείο που επιτρέπει την
επέμβαση στην γεωμετρία αυτή είναι ούτως ή άλλως επιθυμητό. Άποψή
μου είναι ότι αν αποφασίσετε να αποκτήσετε τον Universal ή άλλο
βραχίονα καλόν είναι να τον συνοδεύσετε και από το VTA
Lifter. |
Τελικώς...
... δεν σας κρύβω ότι βρήκα το Innovation
απολαυστικό: Είναι εξαιρετικά αθόρυβο και χωρίς
χρωματισμούς, πολύ διαυγές και με μεγάλες δυνατότητες ανάλυσης και
παράθεσης λεπτομερειών, κοντολογίς είναι μια πηγή πολύ κοντά
στα όρια της τεχνολογίας της και, σε ορισμένες περιπτώσεις,
πέρα από αυτά σε σημείο που κατά την γνώμη μου αδικείται από την
πλειοψηφία των δίσκων. Αν έχετε στα σχέδιά σας μια μεγάλη αναλογική
πηγή σκεφτείτε την πολύ σοβαρά! |
|
Δημήτρης
Σταματάκος |
|
|
|
| |
|
