|
| REVIEW |
|
SOUNDBAR |
| Bowers & Wilkins
Panorama |
|
|
|
| ENTYΠΩΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... |
|
|
Για να
χρησιμοποιήσει κανείς το Panorama σε βασικό επίπεδο, δεν χρειάζεται
να κάνει και πολλά πράγματα: Απλώς το βγάζεις από το κουτί
του, το τοποθετείς κάτω από την τηλεόραση, συνδέεις το
player σου και αυτό ήταν. Το μόνο που πρέπει να κάνεις για να
αρχίσεις να ακούς είναι να επιλέξεις την είσοδο και να ρυθμίσεις την
στάθμη. Οι προτιμητέες είσοδοι είναι φυσικά οι τρεις ψηφιακές: Το
Panorama μπορεί να ανιχνεύσει αυτόματα το stream
που εμφανίζεται σε αυτές και να επιλέξει αυτόματα το σωστό decoder
(Dolby Digital ή DTS) ενώ οι δύο αναλογικές είσοδοι περιορίζονται,
κατά τα φαινόμενα (και σύμφωνα με τον σχετικό πίνακα που βρήκα στο
εγχειρίδιο χρήσης) σε αποκωδικοποίηση Dolby Pro Logic II. Στις
αναλογικές εισόδους θα συνδέσετε την έξοδο της τηλεόρασής σας ώστε
μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ηχείο και με το συμβατικό πρόγραμμα ή
μια παλιά συσκευή (VHS ας πούμε) που δεν έχει ψηφιακή έξοδο.
Μέσω του τηλεχειριστηρίου, ο χρήστης μπορεί να επιλέξει ανάμεσα
σε τρία modes λειτουργίας, από τα οποία το ένα αντιστοιχεί στην
αποκωδικοποίηση surround, και τα άλλα δύο στην δικαναλική λειτουργία
(stereo και wide stereo), να ρυθμίσει την στάθμη και να επιλέξει το
night mode το οποίο συμπιέζει την δυναμική περιοχή ώστε να είναι
δυνατή η παρακολούθηση ταινιών σε ώρες όπου η στάθμη πρέπει να
παραμένει σε χαμηλά επίπεδα με παράλληλη διατήρηση της ευκρίνειας
των διαλόγων. Από το τηλεχειριστήριο, επίσης, μπορεί κανείς να
ενεργοποιήσει το μενού των ρυθμίσεων που επιτρέπουν την προσαρμογή
του Panorama στον χώρο και τις προτιμήσεις του χρήστη. Το
μενού περιλαμβάνει αρκετές δυνατότητες με σημαντικότερες
αυτές της ρύθμισης της τονικότητας (πιθανότατα θα θελήσετε να
“τσιμπήσετε” λίγο τις χαμηλές συχνότητες, ειδικά σε ταινίες) και της
custom, όπου μπορεί κανείς να εισάγει τα βασικά γεωμετρικά
χαρακτηριστικά του συστήματος (απόσταση από τον ακροατή, θέση του
ακροατή σε σχέση με το κέντρο) καθώς και την απορροφητικότητα των
τοίχων ώστε να πάρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Οι ρυθμίσεις
αυτές είναι σημαντικές επειδή η λειτουργία του συστήματος βασίζεται
στις ανακλάσεις και τόσο η γεωμετρία όσο και η απορροφητικότητα του
χώρου παίζουν -βεβαίως- ρόλο. Αν κάποιος δεν επιθυμεί να μπει
στον κόπο των custom ρυθμίσεων μπορεί να επιλέξει μια από τις
τρεις έτοιμες επιλογές. Μέσω του μενού μπορεί,
επίσης να πραγματοποιηθεί το lip syncing (μέχρι 170mS) και να
ρυθμιστεί η φωτεινότητα της εξαιρετικά ευδιάκριτης οθόνης.
Κατά
την διάρκεια της δοκιμής χρησιμοποιήθηκε υλικό με soundtracks 5.1
τόσο σε Dolby Digital όσο και σε DTS, ενώ φρόντισα να περιλάβω εκτός
των κινηματογραφικών ταινιών και δίσκους με μουσικά θέματα ώστε να
εκτιμήσω τις πραγματικές δυνατότητες του Panorama σε μουσική και όχι
μόνον σε εφέ. Δεν παρέλειψα να συνδέσω κι ένα PS2 για να δω τι
μπορεί να προσφέρει σε περιβάλλον gaming. Όλες οι ακροάσεις έγιναν
μέσω των ψηφιακών εισόδων. |
 |
Το τηλεχειριστήριο είναι πολύ καλοσχεδιασμένο και
εύχρηστο. Από αυτό υπάρχει πρόσβαση σε όλες τις δυνατότητες
του συστήματος. | |
|
|
| Συνήθως ή πρώτη
εντύπωση που αποκομίζει κανείς όταν ακούει ένα σύστημα σχετίζεται με
κάποιο ηχητικό του χαρακτηριστικό. Στην περίπτωση του Panorama το
πρώτο που καταλαβαίνεις είναι ότι η απόσταση από την κοινότοπη
απόδοση (η οποία ουδόλως δικαιολογεί την τιμή του) μέχρι την
εξάντληση των δυνατοτήτων του είναι σημαντική και έχει όνομα:
“Ρυθμίσεις”. Το soundbar της B&W θα παίξει λίγο-πολύ όπως και αν
το τοποθετήσετε αλλά αν θέλετε να το ακούσετε πραγματικά θα
πρέπει να το σεβαστείτε και να ασχοληθείτε μαζί του για
κάποιο χρόνο. Μου πήρε περίπου δύο ώρες (συνολικά) προκειμένου να
φέρω όλες τις παραμέτρους στις σωστές τιμές για τον χώρο μου αλλά το
κέρδος ήταν σημαντικό: Δεν διστάζω να πω, από την αρχή, ότι με
δεδομένους του περιορισμούς που έχει στην τοποθέτησή του ένα
συμβατικό σύστημα 5.1 με ξεχωριστά ηχεία (για όσους κάνουν ότι δεν
καταλαβαίνουν, αναφέρομαι στην συνήθη απουσία της δυνατότητας
τοποθέτησης των ηχείων επάνω στον κύκλο ITU-R και στους συμβιβασμούς
που επιβάλλουν οι αυθαίρετοι κανόνες της οικιακής οικονομίας!)
έχετε πολύ περισσότερες δυνατότητες να ακούσετε σωστά και να
το ευχαριστηθείτε με το Panorama παρά με το καθαρόαιμο
πολυκαναλικό σύστημα! Κατ' αρχήν, το ηχείο δημιουργεί ένα πολύ
ενδιαφέρον ηχητικό πεδίο το οποίο αν και δεν μπορεί να εστιάσει
εύκολα κίνηση πηγών πίσω από τους ακροατές (κάτι που, ούτως ή άλλως,
σπανίως απαιτείται), εντούτοις χαρακτηρίζεται από μια πολύ
καλή αίσθηση της αντήχησης, πολύ καλό πλάτος και καλές
δυνατότητες εστιασμού των πηγών στο επίπεδο της επιφάνειας προβολής.
Σε σύγκριση με το σύστημα αναφοράς που χρησιμοποιώ ενίοτε (Audio
Spectrum Eros στην θέση των κυρίως και περιφερειακών και Audio
Spectrum Pan στην θέση του κεντρικού) το Panorama δεν μπορεί να
εστιάσει με τόσο μεγάλη λεπτομέρεια πηγές μπροστά, αλλά δεν θα
πρέπει να ξεχνάμε ότι, στην περίπτωση όπου η προβολή γίνεται σε
τηλεόραση, το επίπεδο όπου πρέπει να εστιασθούν οι πηγές αυτές είναι
τόσο μικρό σε έκταση ώστε αυτή η δυνατότητα δεν έχει νόημα.
Αντιθέτως, είναι σημαντικό να μεταφέρονται πληροφορίες χώρου (αν
αυτός είναι ανοικτός η κλειστός, μεγάλος ή μικρός) και αυτό γίνεται
απίστευτα καλά με το Panorama και κυρίως γίνεται χωρίς να
έχεις αυτή την κουραστική αίσθηση ότι κάτι βρίσκεται συνεχώς εκτός
φάσης. Ίσως, αυτό να είναι η συνταγή της επιτυχίας των
Βρετανών, δηλαδή το ότι οι αλγόριθμοι που έχουν χρησιμοποιήσει
δουλεύουν μόνο όσο πρέπει και όχι για να εντυπωσιάσουν, με
αποτέλεσμα ο ακροατής να μπαίνει στην ηχητική ατμόσφαιρα του
έργου χωρίς να το παίρνει χαμπάρι (το καταλαβαίνεις,
φυσικά, αμέσως μόλις επιστρέψεις στην “σκέτη” τηλεόραση!). Οι
διάλογοι είναι ευκρινέστατοι (δεν υπάρχει σύγκριση με αυτό που
παίρνεις από τα ηχεία της τηλεόρασης) και η μουσική πάντα ευχάριστη
και ασυμπίεστη, ανάλογα και με τις επιλογές που έχουν γίνει στο
συγκεκριμένο soundtrack. Το ηχείο είναι, μάλιστα, αρκετά
αναλυτικό ώστε να μπορείς να ακούσεις μικροδιαφορές ανάμεσα
σε κωδικοποίηση Dolby Digital και DTS που υπάρχει στον ίδιο
δίσκο |
 |
Η οθόνη είναι απλή, με κλασικά κόκκινα led (τα οποία
δεν φαίνονται εδώ) και είναι εξαιρετικά ευανάγνωστη. Τα
πλήκτρα στην πρόσοψη, μάλλον δεν θα τα χρησιμοποιήσετε
ποτέ... | |
Όσον αφορά τα
πιο συμβατικά χαρακτηριστικά, τώρα, κι εδώ η B&W φαίνεται να
έχει κάνει σοβαρή δουλειά: Το Panorama μπορεί να επιτύχει
υψηλές στάθμες και μπορεί να υποστηρίξει εγκαταστάσεις με
αποστάσεις θέασης πάνω από 3 μέτρα αν και, κατά τη γνώμη μου, τα
5.4m που μπορεί να επιλέξει κανείς στις ρυθμίσεις είναι κάπως
υπερβολικά: Εκεί, θα χρειαστεί, το λιγότερο, ένα καλό υπογούφερ
γιατί ο χώρος θα είναι μεγάλος. Ωστόσο, τα 3m δεν είναι καθόλου
λίγα: Τηλεοράσεις με διαγώνιο 40-60 ιντσών οι οποίες προβάλλουν
υλικό με συμβατική ανάλυση DVD απαιτούν αποστάσεις από 2 έως 3.5
μέτρα. Εντυπωσιακή είναι επίσης και η επίδοση του ηχείου στις
χαμηλές συχνότητες: Αντέχει με χαρακτηριστική άνεση στα
περιεχόμενα του LFE και μπορεί να περάσει την αίσθηση του
όγκου χωρίς να ξεπερνά τα όριά του ακόμη και σε σχετικώς υψηλές
στάθμες και, το κυριότερο, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί χρωματισμοί
από την καμπίνα. Έχοντας την εμπειρία από τις συνθήκες της δοκιμής,
έχω την άποψη ότι οι περισσότεροι χρήστες δεν θα ωφεληθούν,
στην πράξη, από την ύπαρξη ενός υπογούφερ εκτός και αν
θέλουν χαμηλές συχνότητες που αγγίζουν το όριο της υπερβολής. Τα
γούφερς του Panorama κάνουν την δουλειά τους μια χαρά!
Πως
συμπεριφέρεται το ηχείο σε αμιγώς μουσικό πρόγραμμα; Η απάντηση στο
ερώτημα αυτό είναι ότι στέκεται πολύ καλά. Το μικρό
του πλάτος δεν επιτρέπει την δημιουργία ενός πολύ μεγάλου soundstage
(αν και η ρύθμιση Wide κάνει τη δουλειά της καλά) αλλά αυτό είναι
ένα συμβιβασμός που είναι εγγενής σε ένα soundbar. Μπορείτε, δε,
πάντα να επιλέξετε ένα mode όπως το Pro Logic II και να αποκτήσετε
μια αίσθηση surround. Σε πρόγραμμα PCM 2.0 (το οποίο προσφέρεται
συχνά σε μουσικά DVD) το Panorama αποδείχθηκε ομοιογενές και
ευχάριστο, με καλές δυνατότητες στις υψηλές συχνότητες (για
το χαμηλό, έγραψα ήδη) και πολύ καλά δυναμικά. Πολύ καλή απόδοση,
τέλος, πήρα και στα παιχνίδια: Αφήνω εκτός συζήτησης την μουσική (η
οποία στα περισσότερα παιχνίδια είναι μάλλον διακοσμητική) και
αναφέρομαι κυρίως στην δυνατότητα να δημιουργήσει αίσθηση του χώρου,
η οποία είναι σημαντική σε ορισμένα είδη (όπως τα RPGs) όπου το που
βρίσκεσαι και κυρίως το τι συμβαίνει πίσω σου μπορεί να έχει μεγάλη
σημασία. Το πεδίο surround που μπορεί να δημιουργηθεί περιέχει
πολλές τέτοιες πληροφορίες. |
Τελικώς...
... αν και τα soundbars έκαναν μια δειλή είσοδο στην αγορά,
όντας ένας συμβιβασμός, υλοποιήσεις όπως το Panorama δείχνουν
ξεκάθαρα ότι οι δυνατότητές τους είναι μεγάλες και ότι αποτελούν μια
εξαιρετική λύση για ένα μεγάλο ποσοστό χρηστών. Η Bowers
& Wilkins δεν έκανε “οικονομίες” και το αποτέλεσμα την δικαίωσε
πλήρως: Έχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα που δημιουργεί
πολύ καλό περιβάλλον surround χωρίς ποτέ να βρίσκεται σε πρώτο πλάνο
και να κουράζει, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί τις κλασικές αξίες ενός
σοβαρού ηχείου. Με βάση αυτά, η τιμή του δεν φαντάζει
καθόλου υψηλή! |
|
Δημήτρης
Σταματάκος |
|
|
|
| |
|
