Vitus Audio RI-100

O RI-100 επιβεβαίωσε πλήρως τους ισχυρισμούς του κατασκευαστή όσον αφορά στην ισχύ που αποδίδει. Επιλέγοντας, καταρχήν, ένα μάλλον συντηρητικό επίπεδο παραμόρφωσης (0.3% THD+N) απέδωσε λίγο πάνω από 290Wrms σε φορτία 8Ω με την τιμή αυτή να παραμένει σταθερή και σε φορτίο 4Ω, μια παράδοξη, για το είδος του σταδίου εξόδου συμπεριφορά η οποία, ωστόσο, οφείλεται στον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο αυξάνεται η παραμόρφωση κάτω από διαφορετικές συνθήκες φορτίου. Αυτό φαίνεται καλύτερα στο σχετικό διάγραμμα όπου οι δύο καμπύλες ταυτίζονται ακριβώς σε αυτή την τιμή παραμόρφωσης. Πιο κοντά στο όριο ισχύος (THD+N στο 1%) οι αντίστοιχες τιμές που πήραμε ήταν 300Wrms/8Ω και 430Wrms/4Ω. Με συντελεστή αύξησης της ισχύος 1.4 και δυνατότητα για τόσα βατ, o RI-100 φαίνεται να είναι κάτι παραπάνω από ικανός στην οδήγηση ηχείων με χαμηλή ονομαστική αντίσταση. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε κοντά στο 17, μια τιμή μάλλον χαμηλή η οποία αντιστοιχεί σε αντίσταση εξόδου λίγο κάτω από το 0.5Ω που δεν καταπλήσσει αλλά δεν προοιωνίζεται και προβλήματα σε θέματα απόκρισης συχνότητας.
Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης κυμάνθηκαν σε τυπικώς χαμηλά επίπεδα κοντά στο 0.030% τόσο για την αρμονική παραμόρφωση όσο και για το σύνολο της αρμονικής παραμόρφωσης και του θορύβου (0.0301% και 0.0320% αντιστοίχως, στο ένα τρίτο της ισχύος σε φορτίο 8Ω) και παρόμοια συμπεριφορά είδαμε και σε ό,τι αφορά την παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης (0.0295%, κατά SMPTE, 1/3 Pmax/8Ω). Με φορτίο 4Ω οι επιδόσεις μειώθηκαν κάπως (κάτι γενικώς αναμενόμενο) με τις αντίστοιχες μετρήσεις να είναι 0.1248% και 0.1359% THD/THD+N) και την παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης να βρίσκεται στο 0.0849%. Ο ενισχυτής αποδείχθηκε, επίσης, τυπικά αθόρυβος με τον λόγο σήματος προς θόρυβο να βρίσκεται στα -78.8dBr(A) με στάθμη αναφοράς αυτήν που αντιστοιχεί στο 1/3 της μέγιστης ισχύος.
Το φάσμα του σήματος εξόδου με σήμα 1kHz, στο 1/3 της μέγιστης ισχύος περιλαμβάνει μια σαφή σειρά από αρμονικές, ισχυρότερες των οποίων είναι οι περιττές. Από αυτές, η τρίτη αρμονική βρίσκεται κοντά στα -65dBr για φορτίο 8Ω και στα -60dBr για φορτίο 4Ω. Και στις δύο περιπτώσεις μπορούμε να διακρίνουμε σαφή συμμετοχή του θορύβου από το τροφοδοτικό (50/100Ηz και προϊόντα ενδοδιαμόρφωσης).

Τα φάσματα ενδοδιαμόρφωσης (με σήμα 19/20kHz και λόγο στάθμης 1:1) περιλαμβάνουν τις αναμενόμενες συνιστώσες οι οποίες στην περίπτωση της μέτρησης με φορτίο 4Ω είναι ελαφρώς ισχυρότερες.

Το φάσμα του θορύβου (με στάθμη αναφοράς αυτήν που αντιστοιχεί σε 1Wrms/8Ω και την επιλεγμένη είσοδο βραχυκυκλωμένη) αποκαλύπτει έναν αθόρυβο ενισχυτή, καθώς το μόνο που “φαίνεται” είναι ο θόρυβος του τροφοδοτικού (που δεν ανεβαίνει, ανά συνιστώσα, πάνω από τα -100dBr). Παρά την ύπαρξη ενός σεβαστού ψηφιακού κυκλώματος ελέγχου και της οθόνης, ο θόρυβος στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων είναι πολύ χαμηλός χωρίς κάποια ορατή παρεμβολή.
Η απόκριση συχνότητας με ωμικά φορτία στις εξόδους εμφανίστηκε εκτεταμένη με πολύ ήπιες τάσεις αποκοπής κάτω από τα 50Hz (-1dBr στα 10Hz) και ελάχιστη απόκλιση από την ευθεία των 0dBr ακόμη και κοντά στα 60kHz. H ομοιότητα των καναλιών είναι, ίσως, η καλύτερη που έχουμε μετρήσει ποτέ σε ενισχυτή (της τάξης των χιλιοστών του dB). Αρκετά ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι αυτή η πολύ καλή συμπεριφορά παρατηρήθηκε και στην μέτρηση του τράκινγκ του ρυθμιστικού στάθμης. Οι διαφορές στις στάθμες κινήθηκαν κάτω από το 0.1dB σε ένα εύρος ρυθμίσεων μέχρι τα -36dB με τις τιμές στα -9dB και -18dB να είναι 0.006dB και 0.026dB αντιστοίχως. Με σύνθετο φορτίο, η απόκριση συχνότητας απέκτησε ορατές διακυμάνσεις οι οποίες, πάντως δεν ξεπέρασαν τα 0.2dB, αποτέλεσμα του μέτριου/χαμηλού συντελεστή απόσβεσης που επιτρέπει στην μεταβολή της αντίστασης του φορτίου να επηρεάζει -έστω και λίγο- την απόκριση του συστήματος.

Η μεταβολή του συνόλου παραμόρφωσης και θορύβου (THD+N) σε συνάρτηση με την συχνότητα δεν έκρυψε εκπλήξεις σε σχέση με την στατική μέτρηση. Ο ενισχυτής κινήθηκε στην περιοχή 0.03%-0.04% με φορτίο 8Ω και γύρω από το 0.1% με φορτίο 4Ω, με ισχύ εξόδου το 1/3 της μέγιστης.
Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε σχέση με την αποδιδόμενη ισχύ, δείχνει ένα στάδιο εξόδου με μάλλον προοδευτική και ήπια συμπεριφορά καθώς πλησιάζει στα όριά του. Με φορτίο 8Ω, οι τιμές της παραμόρφωσης αυξάνονται ταχύτερα (ιδιαίτερα πάνω από τα 250Wrms), αλλά παραμένουν σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα σε ένα μεγάλο εύρος λειτουργίας συγκριτικά με τις αντίστοιχες σε φορτίο 4Ω. H καμπύλη στην δεύτερη περίπτωση είναι σαφώς πιο ομαλή (εξηγώντας έτσι και την τομή των δύο καμπυλών στο 0.3%) αλλά κάτω από τα 250Wrms, ο ενισχυτής εμφανίζει υψηλότερες τιμές παραμόρφωσης με το χαμηλότερο φορτίο.

Η συμπεριφορά, τέλος, του σταδίου εξόδου με τετραγωνικό σήμα είναι ιδιαίτερα ομαλή χωρίς εμφανή μεταβατικά φαινόμενα. O χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 4μS και ο ρυθμός ανύψωσης στα 32.4V/μS.