Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ της Βόρειας Αμερικής θέλει το τοτέμ να εκπροσωπεί μία
οντότητα που καθοδηγεί την πορεία ενός ανθρώπου σε ολόκληρη την ζωή
του. Είναι βέβαια δύσκολο να δείς ένα ηχείο ως τοτέμ, με αυτή
την πολυ συγκεκριμένη -και ισχυρή- έννοια του όρου, αλλά, τα Wind
έχουν τον τρόπο τους να σε παρασύρουν σε ένα πολύ
συγκεκριμένο μονοπάτι μουσικής απόλαυσης με τρόπο που δεν μπορείς
παρά να σκεφτείς ότι, κατά πάσα πιθανότητα, κάτι από την ινδιάνικη
μυθολογία έχει περάσει και σε αυτά...
Η Τotem Acoustic
δημιουργήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά πριν από 20 περίπου χρόνια από
τον Vince Bruzzese, ο οποίος, όπως άλλωστε και κάθε σχεδιαστής
ηχείων που σέβεται τον εαυτό του, έψαχνε τον διαφορετικό δρόμο στην
κατασκευή των ηχείων. Το πρώτο Totem που έτυχε να ακούσω ποτέ
(στα μέσα των '90s) ήταν το Mani-2 και ήταν σαφές ότι η εταιρία δεν
δίσταζε να διαφοροποιηθεί. Το μικρό μόνιτορ, αν και
κυριολεκτικά "ακούνητο" λόγω της χαμηλής ευαισθησίας του ήταν
εντυπωσιακό, ιδιαίτερα στις χαμηλές συχνότητες, και φαντάζομαι ότι
τέτοιο παραμένει και σήμερα αφού περιλαμβάνεται ακόμη στην σειρά
προιόντων της εταιρίας, αποδεικνύοντας ότι ο Bruzzese και η Totem
Acoustics δεν ήταν ένας ακόμη περαστικός "κουτάς" αλλά
κάποιος που το έψαχνε το πράγμα και μάλιστα
αποτελεσματικά, μη διστάζοντας να βγάλει στην αγορά ένα ιδιαίτερο
προιόν που δεν συμβάδιζε με το ρεύμα. Με βάση τα παραπάνω, η
ευκαιρία να δοκιμάσουμε το Wind, το δεύτερο μεγαλύτερο
ηχείο δαπέδου της εταιρίας αμέσως μετά το Shaman, δεν
μπορούσε να μας αφήσει ασυγκίνητους. Πέρα από την θέση του
στον κατάλογο της εταιρίας, το Wind φαίνεται, επίσης, να
διαφοροποιήται γενικώς από τα υπόλοιπα Totem: Με εξαίρεση το Shaman
(καθώς και μερικά μοντέλα της σειράς για home theater) είναι το
μοναδικό ηχείο που δεν ακολουθεί την κλασική συνταγή των δύο
δρόμων και μάλιστα με την αγαπημένη αρχιτεκτονική της Totem
που θέλει τις δύο μονάδες συγκεντρωμένες στην κορυφή, κι όσο για την
κατασκευή της καμπίνας, αυτή αποτελεί μία ριζοσπαστική
επίδειξη τεχνικής, που ξεχωρίζει σαν την μύγα μεσ' το γάλα,
αν αναλογιστεί κανείς την απόλυτα -κατά τα άλλα- συντηρητική
εμφάνιση των υπόλοιπων μοντέλων που είναι μεν αισθητικώς άψογα,
αλλά, όπως και να το κάνουμε, δεν θα διεκδικούσαν θέση σε ένα
μουσείο design -ενώ αντίθετα το Wind ανέτως το κάνει... |
