Brodmann Acoustics Festival FS

Ένα από τα πράγματα που κάνουν τον χώρο του audio να έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον είναι η πολύπλευρη αντιμετώπιση των πραγμάτων που συχνά κρύβει και η δυνατότητα για μια επιτυχημένη πορεία ιδεών που ξεφεύγουν αρκετά από αυτό που θα ονόμαζε κανείς “κατεστημένο” του χώρου. Πάρτε για παράδειγμα τον Hans Deutsch. Μπήκε στον χώρο του ήχου πριν από μισό σχεδόν αιώνα και από το 1964 εξελίσσει και βάζει σε εφαρμογή ένα πακέτο ιδεών γύρω από την σχεδίαση του ηχείου το οποίο είναι αρκούντως ριζοσπαστικό και ως εκ τούτου ενδιαφέρον. Η επιμονή του έχει επιβραβευθεί εδώ και αρκετό καιρό και τα ηχεία που βασίζονται στις αρχές του έχουν πολλούς φίλους (πιθανώς και επικριτές, αλλά έτσι είναι αυτά τα πράγματα), επομένως δεν τίθεται θέμα δικαίωσης... Αυτή έχει ήδη επέλθει. Ο υποφαινόμενος και κατά πάσα πιθανότητα οι περισσότεροι εξ υμών ήλθαν σε επαφή με τις ιδέες του Deutsch όταν τις είδαν και τις άκουσαν υλοποιημένες κάτω από το όνομα της Bosendorfer, της γνωστής εταιρίας κατασκευής πιάνων. Αν, σήμερα, τα ηχεία της Brodmann “σας θυμίζουν κάτι” αυτό συμβαίνει γιατί πρόκειται για σχέδια του ίδιου ανθρώπου. Είναι δύσκολο να αξιολογήσει κανείς το αν το γεγονός ότι και η Brodmann είναι μια εταιρία κατασκευής πιάνων είναι απλώς σύμπτωση ή έχει να κάνει με τις προτιμήσεις του σχεδιαστή των ηχείων, αλλά, δείτε το από την πρακτική πλευρά: Αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να φτιάξει σωστά μια καμπίνα ηχείου που βασίζεται στις αρχές λειτουργίας ενός μουσικού οργάνου, αυτός θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένας κατασκευαστής πιάνων...

Τι είναι αυτό που κάνει τα ηχεία του Deutsch διαφορετικά; Κατά βάσιν δύο πράγματα.
Πρώτον η φόρτιση της καμπίνας δεν γίνεται με κάποια από τις κλασικές τεχνικές (ακουστική ανάρτηση, ανάκλαση χαμηλών ή γραμμή μεταφοράς) αλλά με κάτι που ονομάζεται Horn Resonator, μια παραλλαγή του κλασικού συντονιστή Helmholtz, την οποία θα μπορούσαμε, κατ΄αναλογίαν να ονομάσουμε “συντονιστή χοάνης”. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες που έχουν δημοσιευθεί (τόσο στο “επίσημο” white paper που μπορεί να βρει κανείς στο site του Deutsch, όσο και στο πολύ πιο αναλυτικό κείμενο της υποβολής αιτήματος για ευρεσιτεχνία) η διαφορά των δύο συντονιστών έγκειται κυρίως στο ότι αυτός που χρησιμοποιεί χοάνη είναι περισσότερο αποτελεσματικός και μπορεί να σχεδιαστεί έτσι ώστε να απαιτεί μικρότερες διαστάσεις. Στην περίπτωση των ηχείων της Brodmann η “χοάνη” είναι στην πραγματικότητα ένας αυλός του οποίου η διατομή είναι μεταβλητή, τοποθετημένος στο εσωτερικό της καμπίνας του ηχείου. Ο παρατηρητής δεν βλέπει τίποτε περισσότερο από μια σχισμή (στην χειρότερη περίπτωση). Στα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης σχεδίασης περιλαμβάνεται και η ιδιότητά της να λειτουργεί ως φίλτρο διέλευσης χαμηλών (στα 130Hz). Αυτό σημαίνει ότι η ακτινοβολία των συχνοτήτων πάνω από την τιμή αυτή γίνεται από το μεγάφωνο μεσαίων/χαμηλών.
Το δεύτερο σημείο διαφοροποίησης των περισσότερων Brodmann είναι η χρήση μιας δονούμενης επιφάνειας, την οποία ο Deutsch ονομάζει SoundBoard (ASB: Acoustic SoundBoard). O τρόπος με τον οποίο η επιφάνεια αυτή δονείται είναι ελεγχόμενος (μέσω των ροπών σύσφιξης που εφαρμόζεται στα σημεία στήριξης) και, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται, ενεργοποιείται από την έξοδο του συντονιστή χοάνης. Η ιδέα ενός εξαρτήματος της καμπίνας το οποίο συντονίζεται, με οποιοδήποτε τρόπο, θα βρει κάποιους να διαφωνούν. Ο σχεδιαστής, πάντως, αναφέρει ότι αυτή η συμπεριφορά βελτιώνει την ακτινοβολία του ηχείου στις χαμηλές συχνότητες και είναι καλύτερη επιλογή σε σχέση με έναν συμβατικό παθητικό ακτινοβολητή. Τα SoundBoards που χρησιμοποιούνται στα ηχεία της Brodmann έχουν διαστάσεις που είναι συνάρτηση του μεγέθους του κάθε μοντέλου και στην περίπτωση του FS είναι τοποθετημένα έτσι ώστε δεν είναι ορατά από τον εξωτερικό παρατηρητή. Ας δούμε τις λεπτομέρειες...