|
REVIEW |
M I N I M O N I T O
R |
Bowers & Wilkins
CM1 |
|
|
ΓΕΝΙΚΩΣ... |
|
ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ
ΠΑΡΑΔΟΣΗ των μικρών μόνιτορ που η εταιρία έχει
δημιουργήσει με τα 805 και ακολουθώντας τις "νέες ιδέες" περί
μινιμαλιστικών φίλτρων διαχωρισμού, το CM1 θα μπορούσε να θεωρηθεί η
φυσική συνέχεια της σειράς 800 προς τις χαμηλότερες κατηγορίες
τιμής. Κι όμως, η B&W επέλεξε έναν διαφορετικό
δρόμο: Να υλοποιήσει ένα εντελώς ξεχωριστό ηχείο που
εκπλήσσει από την πρώτη στιγμή που θα το ακούσεις. Είμαι βέβαιος πως
σας είναι γνωστό το γεγονός ότι η Bowers & Wilkins είναι μία
εταιρία που έχει την δυνατότητα να κατασκευάζει τις δικές της
μονάδες, αφού αυτό είναι κάτι που διαφημίζεται συνεχώς και με την
σχετική επιμέλεια -όχι άδικα. Από την πλευρά αυτή, δεν
εντυπωσιάζεται κανείς από την δήλωση ότι το CM1 έχει μεγάφωνα που
βασίζονται στις ιδέες της μεγάλης της σειράς, της 800: Αυτό είναι
κάτι που μπορεί να γίνει εύκολα με δεδομένη την παραπάνω δυνατότητα
και, αν θέλετε την γνώμη μου, δεν εξασφαλίζει
καθόλου την ποιότητα ενός ηχείου (πείτε με καχύποπτο, αλλά
όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά...). Αντιθέτως,
εκπλήσσει η επιλογή της ίδιας της αρχιτεκτονικής του CM1. Σε
μία εποχή κατά την οποία το μπάσο λατρεύεται περίπου ως θεότητα και
η στάθμη αναπαραγωγής ως ο επί της γής προφήτης της, ο βρετανός
κατασκευαστής παρουσιάζει ένα μίνι μόνιτορ όχι μόνο κατ' όνομα αλλά
και στην πραγματικότητα: Μιλάμε για ένα ηχείο διαστάσεων 165x280x276
χιλιοστών (η μπάφλα έχει διαστάσεις μικρότερες από μία σελίδα Α4) το
οποίο επιπροσθέτως δεν ξεπερνά τα 84dB σε
ευαισθησία. Oι παρατηρητικοί θα δούν αμέσως ότι εδώ έχουμε μία
καλά σχεδιασμένη προσπάθεια αναβίωσης της
βρετανικής παράδοσης στο μικρό ηχείο (που ξεκινά από τα περίφημα
-κατά καιρούς- BBC Monitors, και συνεχίζεται με μοντέλα που έχουν
γράψει την δική τους ιστορία σε διάφορες κατηγορίες τιμής από τα
χαμηλού κόστους Wharfedale Diamond μέχρι τα ATC-10). |
| |
|