Advance Acoustic X-i75.

Για τις ανάγκες της ακουστικής αξιολόγησης ο X-i75 αντικατέστησε τους συνήθεις ενισχυτές αναφοράς (Melos Plus Series/Parasound HCA3500) και ανέλαβε να οδηγήσει τα ηχεία αναφοράς (ATC SCM-50PSL). Ως πηγή χρησιμοποιήθηκαν, περίπου εξίσου, το ζευγάρι P70/D70 της Teac Esoteric (μέσω μιας εισόδου στάθμης line) αλλά και το media player που χρησιμοποιώ συνήθως (foobar2000 σε netbook με Win10), συνδεδεμένα απευθείας στην θύρα USB του ενισχυτή. Ένα μικρό μέρος των ακροάσεων έγινε μέσω του Bluetooth το οποίο είναι προαιρετικό αλλά συνόδευε τον ενισχυτή της δοκιμής, περισσότερο για να διαπιστωθεί η λειτουργικότητά του ήταν οποία ήταν άψογη (η σύνδεση με μια σειρά από media players έγινε χωρίς κανένα πρόβλημα) και λιγότερο για να αξιολογηθεί ο ήχος μέσω της συγκεκριμένης σύνδεσης, καθώς το ψηφιακό μέρος του ενισχυτή σαφώς ξεπερνά σε επιδόσεις της δυνατότητες της ασύρματης σύνδεσης.
Ο X-i75 δεν ξεφεύγει καθόλου από την πεπατημένη και δεν θα δημιουργήσει καμία δυσκολία στην χρήστη κατά την αρχική εγκατάσταση. Ο τελευταίος, το μόνο που έχει να κάνει είναι να συνδέσει τις πηγές στις εισόδους και τα ηχεία του στην έξοδο. Η χρήση της συσκευής είναι προφανής και το μικρό και απλό μενού δεν θα δυσκολέψει κανέναν.

Η πρώτη εντύπωση που αποκομίζει κανείς ακούγοντας τον X-i75 στη θέση των ενισχυτών αναφοράς είναι ότι έχει να κάνει με έναν ενισχυτή ευχάριστο και ξεκούραστο στο άκουσμα, ο οποίος μπορεί να δημιουργήσει κάτι παραπάνω από επαρκείς στάθμες σε έναν μέτριο χώρο, αν το ηχείο έχει λογική ευαισθησία και οι αποστάσεις από τον ακροατή είναι μέτριες ή μικρές. Στον χώρο όπου γίνονται οι δοκιμές, ο X-i75 δεν είχε κανένα πρόβλημα να οδηγήσει τα ηχεία αναφοράς (που δεν είναι ευαίσθητα) και έφθασε στα όρια του σε αρκετά υψηλές στάθμες, δημιουργώντας πολύ θετικές εντυπώσεις, τόσο σε ό,τι αφορά τα όρια αυτά καθαυτά, όσο και σε ό,τι αφορά την συμπεριφορά του σταδίου εξόδου γύρω και πέρα από αυτά. Αυτή, αποδείχθηκε ιδιαίτερα πολιτισμένη θυμίζοντας, στο σημείο αυτό, λαμπάτο ενισχυτή, ο οποίος συμπιέζει προοδευτικά χωρίς να γίνεται δυσάρεστος. Το συνολικό αποτέλεσμα δείχνει έναν ενισχυτή με καλές δυνατότητες οδήγησης που σέβεται τα μακροδυναμικά χαρακτηριστικά του προγράμματος.

Οι πολύ χαμηλές συχνότητες αποδόθηκαν με καλή αίσθηση της έκτασης και του ελέγχου, και φάνηκε να διαθέτουν καλό όγκο, χωρίς ο ενισχυτής να γίνεται ποτέ υπερβολικός η βαρύς στην περιοχή. Έργα με έντονο περιεχόμενο σε χαμηλές συχνότητες, ακούστηκαν όσο πρέπει επιβλητικά και ο ηχητικός χαρακτήρας ήταν ευχάριστος και περισσότερο ουδέτερος παρά “με άποψη”. Τα ρυθμικά μέρη και οι ανώτερες χαμηλές συχνότητες ακούστηκαν με ελάχιστα ίχνη έμφασης, όσο χρειάζεται για να τραβήξουν την προσοχή με ευχάριστο τρόπο, χωρίς να αλλάζει η συνολική ισορροπία του ακούσματος. Όσοι χρειάζονται το “κάτι παραπάνω” μπορούν πάντα να χρησιμοποιήσουν τα ρυθμιστικά τονικότητας, αν και στη δική μας περίπτωση αυτό δεν κρίθηκε αναγκαίο σε καμία περίπτωση. Ο ενισχυτής φάνηκε να χαρακτηρίζεται από καλή ταχύτητα και δυνατότητες απόδοσης των μικροδυναμικών και παρέμεινε ξεκούραστος ακόμη και σε υψηλές στάθμες, κοντά στα όριά του.
Η μεσαία περιοχή χαρακτηρίστηκε από διαύγεια και καλή ανάλυση, με τα όργανα της περιοχής να αποδίδονται με ρεαλισμό, σωστή κλίμακα και παρουσία που δεν καταπιέζει σε καμία περίπτωση. Οι φωνές, σόλο και χορωδίες, είχαν την απαραίτητη δύναμη περιγραφής και ρεαλιστική παρουσία στον χώρο, με σαφή καθορισμό των ομάδων (σε ηχογραφήσεις χορωδιακών έργων) και πολύ καλή άρθρωση και αέρα (σε ηχογραφήσεις με σόλο φωνές). H γενική εντύπωση που αποκομίσαμε ήταν ότι το σύστημα με τον X-i75 απέκτησε έναν ευχάριστα ατμοσφαιρικό χαρακτήρα, διατηρώντας όμως σαφώς καθορισμένα όρια στην στερεοφωνική εικόνα και πολύ καλές δυνατότητες εστιασμού μεμονωμένων πηγών.

Στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων ο X-i75 φάνηκε να έχει καλή έκταση και ακούστηκε ελάχιστα αργός στα μέτωπα (σε σχέση με αυτό που έχω συνηθίσει από τους ενισχυτές αναφοράς) αλλά με καλή απόδοση του σώματος και των αποσβέσεων, καλό αρμονικό πλούτο και καλή φωτεινότητα. Είναι σαφές ότι μπορεί να διαχειριστεί με σωστό τρόπο τις λεπτομέρειες και τον αέρα μια ηχογράφησης υψηλής ανάλυσης και να δημιουργήσει ευχάριστες εικόνες, ειδικά αν η τελευταία περιλαμβάνει περίπλοκο soundscaping με κίνηση, πληροφορίες εκτός φάσης και σοβαρό βάθος. Δεν μπορεί, ασφαλώς, να είναι κανείς βέβαιος, αλλά φαίνεται ότι η Advance Acoustic έχει επιλέξει μια συγκεκριμένη ηχητική ταυτότητα, η οποία με κέντρο την ουδετερότητα, ρέπει μάλλον προς τη μαλακή πλευρά και, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, η επιλογή αυτή έχει γίνει με σωστό τρόπο.
Τέλος η επιλογή της λειτουργίας σε υψηλή πόλωση (επιλογή που συνεπάγεται και υψηλότερες θερμικές απώλειες) οδηγεί σε μικρές αλλά ενδιαφέρουσες αλλαγές στην απόδοση της συσκευής η οποία κερδίζει σε διαύγεια και ακρίβεια και γίνεται λίγο πιο ζωντανή και γρήγορη. Μη φανταστείτε κάποια επικών διαστάσεων διαφοροποίηση, αξίζει, ωστόσο να δοκιμάσει κανείς και τους δύο ρυθμούς λειτουργίας και να επιλέξει αυτόν που προτιμά, ειδικά αν δεν ακούει σε πολύ υψηλές στάθμες (όταν απαιτηθεί μεγάλη ισχύς, ούτως ή άλλως, το στάδιο εξόδου λειτουργεί σε τάξη Α).

Τελικώς...

... με τον X-i75 η Advance Acoustic φέρει εις πέρας μια... διπλή αποστολή. Πρώτον, να δημιουργήσει έναν ολοκληρωμένο ενισχυτή από τον οποίο δεν λείπει τίποτα σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες σύνδεσης (και αυτό είναι ένα σοβαρό επίτευγμα, αν αναλογιστεί κανείς την κατηγορία τιμής) και, δεύτερον, να προσφέρει έναν ενισχυτή προσεκτικά δουλεμένο στο κομμάτι της ηχητικής ταυτότητας ο οποίος μπορεί να “μιλήσει” άνετα στον φίλο της υψηλής πιστότητας και να τραβήξει την προσοχή του και περιλαμβάνει έναν πολύ καλό προενισχυτή, ώστε να αποτελέσει την βάση μιας μελλοντικής αναβάθμισης. Πρόκειται για μια πολύ καλή πρόταση, ιδιαίτερα για όποιον αναζητά έναν οικονομικό ενισχυτή με σοβαρές δυνατότητες διαχείρισης ψηφιακών σημάτων και καλές δυνατότητες οδήγησης.