| ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ
ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ είναι απίστευτο το ότι μία τόσο απλή
κατασκευή μπορεί να λειτουργήσει, πόσο μάλλον να
λειτουργήσει σωστά. Κι όμως: Η ιδιόμορφη, για να μην πω
εξωπραγματική, ιδέα του να μετράς την αξία ενός κυκλώματος με τον
αριθμό των εξαρτημάτων του και το μήκος της διαδρομής του σήματος
μέσα σε αυτό, έχει ένα ενδιαφέρον, ακόμη και στην περίπτωση του
ψηφιακού audio. Κι εγώ που νόμιζα ότι με την δοκιμή του DC-1 της
Audio Nemesis είχα βρεθεί αντιμέτωπος με την απλούστερη δυνατή
εκδοχή ενός μετατροπέα d/a... Σφάλμα, φίλτατοι, καθώς, όπως
φαίνεται, το audio είναι περίπου όπως το γνωστό σύμπαν: Με κάποιο
τρόπο διαστέλλεται, μετακινώντας τα όρια του σε άγνωστες
περιοχές. Εκεί που νομίζεις ότι τα έχεις δεί όλα, ανακαλύπτεις
ότι υπάρχει κάτι ακόμη πιό παράξενο, ακραίο και εναλλακτικό που
αξίζει την προσοχή σου. Εν προκειμένω, ο 4715 της 47
Laboratory είναι ένας ακόμη μετατροπέας που βασίζεται στην
λογική της μηδενικής υπερδειγματοληψίας (zero
oversampling) αλλά δεν σταματά εκεί: Καταργεί και το αναλογικό
φίλτρο στην έξοδο, αναζητώντας την αποτελεσματικότητα μέσω ενός
ριζοσπαστικού -θα έλεγα- μινιμαλισμού. Η αλήθεια είναι ότι
αυτή τη φορά ήμουν προετοιμασμένος: Η ιδέα του zero oversampling
λειτουργεί, όπως απέδειξε ο DC-1 σε προηγούμενο τεύχος και
λειτουργεί τόσο καλά ώστε να δικαιολογείται η χρήση της.
Ωστόσο, σε αντίθεση με την Ιταλική εκδοχή, όπου -πέραν της
ιδιαίτερης προσέγγισης στην σχεδίαση του ψηφιακού μέρους- οι
υπόλοιποι κανόνες που υπαγορεύει η audiophile κουλτούρα
τηρούνται, ο 4715 "Shigaraki" προχωρά ένα βήμα ακόμη, υιοθετώντας
την απλότητα στην πλέον ακραία εκδοχή της: Χρησιμοποιώντας
καμμιά εικοσαριά εξαρτήματα όλα κι όλα, φιλοδοξεί
να αφήσει "απ' έξω" μία σειρά από παραδοχές: Μία απλούστατη
τροφοδοσία, και δύο βασικά ολοκληρωμένα κυκλώματα (τα ελάχιστα
απαιτούμενα) αρκούν κατά τον Kimura για να ακούσεις σωστά ψηφιακό
audio. Το επόμενο βήμα, θα ήταν να μην έχεις καθόλου
DAC... |
