Schiit Audio Gungnir

Η εργαστηριακή αξιολόγηση του Gungnir έγινε μέσω της ομοαξονικής εισόδου BNC, με σήματα 24-bit/96kHz, εκτός και αν αναφέρεται διαφορετικά. Ως αναλογική έξοδος, χρησιμοποιήθηκε μια από τις δύο single ended.
Όπως θα περίμενε κανείς με βάση τα λεγόμενα της Schiit, η συσκευή δεν εξαρτάται από το ψηφιακό της interface για την καταστολή του εισερχόμενου jitter. Έτσι, η σχετική καμπύλη δεν θυμίζει σε τίποτε αυτό που γνωρίζουμε για το CS8416, αλλά, αντιθέτως, δείχνει ότι προσφέρεται καταστολή γύρω στα 40dB, με ήπιες τάσεις μείωσης κάτω από τα 4kHz και προοδευτική μείωση της αποτελεσματικότητας για συχνότητες jitter κάτω από τα 500Hz, περίπου, μια επίδοση η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως πολύ καλή για την κατηγορία τιμής. Αξίζει να σημειωθεί, εδώ, ότι ο Gungnir φάνηκε αρκετά αυστηρός ως προς το κλείδωμα της ψηφιακής εισόδου και αρνήθηκε να συγχρονιστεί σε σήματα με jitter 80ns p-p, όπως προβλέπει η σχετική διαδικασία. Για τον λόγο αυτό, η καμπύλη έγινε με εισαγωγή jitter στα 60ns.
Η αντοχή σε σήματα με jitter επιβεβαιώνεται και από τις σχετικές μετρήσεις παραμόρφωσης, όπου η επίδοση στις υψηλές συχνότητες (Fs/4) είναι κατά δέκα περίπου dB καλύτερη από αυτήν στις χαμηλές (Fs/192).

Η ίδια η συσκευή εισάγει χαμηλά ποσοστά jitter. Υπολογίσαμε μια τιμή στο διάστημα των 240-290ps (p-p) στις πολύ χαμηλές συχνότητες, επίδοση η οποία βρίσκεται σχεδόν δύο τάξεις μεγέθους κάτω από τις τυπικές τιμές ακουστότητας για αυτή την περιοχή.
Η γραμμικότητα στάθμης του μετατροπέα αποδείχθηκε πολύ καλή. Οι σχετικές καμπύλες διατηρούν την ιδανική μορφή τους μέχρι τα -105dBFS περίπου, σημείο όπου γίνεται ορατή η πρώτη σοβαρή απόκλιση, με το δεξί κανάλι να εμφανίζει κάπως υψηλότερα επίπεδα θορύβου στο όριο (για σήματα κάτω από τα -90dBFS).

Οι επιδόσεις του Gungnir σε θέματα παραμόρφωσης, κινήθηκαν σε τυπικώς καλά επίπεδα. Σε συνάρτηση με την συχνότητα, κοντά στο όριο της μέγιστης εξόδου (-1dBFS), μετρήσαμε -80dB για το μεγαλύτερο μέρος του φάσματος (1kHz-10kHz), με σταδιακή τάση αύξησης των τιμών, χαμηλά, τόσο για την παραμόρφωση όσο και για το σύνολο παραμόρφωσης και θορύβου.
Σε συνάρτηση με την στάθμη, η συμπεριφορά της συσκευής δεν έκρυψε εκπλήξεις. Το σύνολο παραμόρφωσης και θορύβου (THD+N) αυξάνεται καθώς η στάθμη βαίνει μειούμενη, φθάνοντας στα -30dB για σήματα στάθμης -60dBFS. Η παραμόρφωση (χωρίς τον θόρυβο), κινήθηκε σε πολύ καλά επίπεδα, κοντά στα -55dB για σήματα -60dBFS.

Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα και την στάθμη, εξηγεί την συμπεριφορά που παρατηρήσαμε σε ό,τι αφορά τις χαμηλές συχνότητες. Αυτή, θα πρέπει να αποδοθεί στις δυνατότητες του σταδίου εξόδου να ακολουθήσει τον μετατροπέα κοντά στα 0dBFS, καθώς για σήματα -20dBFS η παραμόρφωση παραμένει ουσιαστικώς σταθερή για το σύνολο του φάσματος μέτρησης (γύρω από τα 0.03%).
Η απόκριση συχνότητας δείχνει ότι η Schiit έχει επιλέξει μια ελεγχόμενη συμπεριφορά στο φάσμα, καθώς οι σχετικές καμπύλες εμφανίζουν ήπιες τάσεις αποκοπής τόσο στην περιοχή των χαμηλών όσο και στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων. Η έξοδος του μετατροπέα βρίσκεται κοντά στα -0.8dBr στα 20Hz και κοντά στα -0.7dBr στα 40kHz με τις κλίσεις να γίνονται εμφανείς από τα 200Hz και τα 10kHz αντίστοιχα. Αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο, ειδικά από την στιγμή που η Schiit δίνει ως εύρος “για το αναλογικό τμήμα”, 1Hz-100kHz (-1dB). Η ομοιότητα των καναλιών είναι εξαιρετική.

Τα φίλτρα διέλευσης χαμηλών του μετατροπέα λειτουργούν όπως θα περίμενε κανείς, με την περιοχή αποκοπής να έχει κάποια ίχνη από υψίσυχνες συνιστώσες αλλά σε πολύ χαμηλές στάθμες.
Η απόδοση των εν λόγω φίλτρων φαίνεται στο διάγραμμα καταστολής των υποπροϊόντων της συχνότητας δειγματοληψίας που αναδιπλώνονται στο ακουστικό φάσμα. Εδώ, οι σχετικές καμπύλες βρίσκονται συστηματικά κάτω από τα -80dBFS για το σύνολο της μέτρησης, επίδοση που μπορεί να χαρακτηριστεί ως καλή.

Γενικά, ο Gungnir φαίνεται να είναι ένας πολύ αθόρυβος μετατροπέας. Η μέτρηση στο αδρανές κανάλι περιλαμβάνει τις κλασικές συνιστώσες του hum (50/100Hz) οι οποίες βρίσκονται κάτω από τα -110dBFS (ο θόρυβος που σχετίζεται με τα 50Hz του δικτύου δεν ξεπερνά τα 9.4μVrms) και η στάθμη στις πολύ υψηλές συχνότητες ανεβαίνει λίγο πάνω από τα -100dBFS.
Το φάσμα θορύβου και παρεμβολών επιβεβαιώνει τα παραπάνω ευρήματα. Η επίδραση του τροφοδοτικού φαίνεται πολύ χαμηλή και το μοναδικό άξιο παρατήρησης σημείο είναι η ύπαρξη κάποιων υψίσυχνων συνιστωσών, οι οποίες, πάντως, βρίσκονται σε πολύ χαμηλές στάθμες (αρκετά κάτω από τα -100dBFS).

Το φάσμα της διαμόρφωσης του σήματος από θόρυβο είναι ιδιαίτερα καθαρό. Εδώ μπορεί κανείς να διακρίνει τις συνιστώσες από τα 50Hz (με πολύ χαμηλή στάθμη, στην περιοχή των -110dBu) καθώς και κάποια ίχνη από διαμόρφωση πολύ χαμηλής συχνότητας (κοντά στα 8Hz) στον πόδα της συχνότητας μέτρησης, τα οποία μπορεί να οφείλονται σε jitter.
Η διαφωνία των καναλιών είναι ικανοποιητικά χαμηλή, με τις σχετικές καμπύλες να βρίσκονται κάτω από τα -90dB μέχρι, περίπου, το 1kHz και να φτάνουν λίγο κάτω από τα -70dB στο όριο της μέτρησης (20kHz).