Η αλήθεια είναι ότι ο Kostas Metaxas έχει κάνει, εδώ και αρκετό καιρό, γνωστές τις προθέσεις του και έχει δώσει πολλές πληροφορίες για όλες τις φάσεις του σχεδιασμού του. Τώρα, προφανώς, έφτασε η ώρα της αλήθειας και το GQT, το πρώτο μαγνητόφωνο R2R του πολύ γνωστού σχεδιαστή παρουσιάστηκε, για πρώτη φορά, στο κοινό, σε μια παγκόσμια “πρώτη” που σίγουρα θα συζητηθεί και οι λόγοι είναι προφανείς: Δεν είναι μόνον ότι το GQT είναι ένα από τα ελάχιστα, για να είμαστε ακριβείς μόλις το δεύτερο, μαγνητόφωνα ανοικτής ταινίας που παρουσιάστηκαν εδώ και 20 χρόνια (το πρώτο ήταν αυτό), αλλά έχει φαρδιά-πλατιά επάνω του την σχεδιαστική υπογραφή του Μεταξά, ο οποίος δεν άφησε όρθια ούτε μια από τις συμβάσεις που καθορίζουν την, συνήθως αυστηρή, αισθητική αυτών των συσκευών.
Η συσκευή έχει την βάση της σε ένα από τα αγαπημένα recorders του Μεταξά, το Stellavox SM8, ένα μηχάνημα με το οποίο ο ίδιος έχει δουλέψει κατά την παραγωγή των ηχογραφήσεων του. Με την άδεια του ιδρυτή της Stellavox, Georges Quellet, η συσκευή αυτή χρησιμοποιήθηκε ως βάση για το GQT, το οποίο, όπως ίσως θα μαντέψατε, διαβάζεται, απλώς, “Georges Quellet Tribute”. Με βάση τα όσα αναφέρει η εταιρία, η συσκευή προορίζεται για εξωτερικές (on-location) ηχογραφήσεις αλλά και για οικιακή χρήση και η πόλωσή της είναι βελτιστοποιημένη για τις ταινίες SM911 και SM468 της Mulann/Recording The Masters, αμφότερα μοντέλα 1/4 της ίντσας ειδικά σχεδιασμένα για χρήση σε στούντιο και για αρχειοθέτηση.
Η συσκευή προσφέρει μόνο μια ταχύτητα, 15ips και για την κίνησή της βασίζεται σε έναν άψηκτρο κινητήρα συνεχούς ρεύματος, με το σύνολο των λειτουργιών του τρανσπόρτ να εκτελείται πλήρως μηχανικά, χωρίς υποβοήθηση από κυκλώματα λογικής και ελέγχου. Ο Μεταξάς δεν δίνει πολλές πληροφορίες για τα ηλεκτρονικά της συσκευής, αρκούμενος να αναφέρει ότι τα κυκλώματα βασίζονται σε διακριτούς ημιαγωγούς, ”παραπέμποντας σε κατασκευές των '60s και των '70s, πριν τον ηλεκτρονικό έλεγχο και τους τελεστικούς ενισχυτές 5534”. ”Το αποτέλεσμα είναι ένα έργο τέχνης με δυνατότητα κίνησης” αναφέρει ο Μεταξάς και συνεχίζει ”η τεχνολογία της μαγνητικής εγγραφής είναι εξαιρετικά σύνθετη. Έχει μεγάλες απαιτήσεις σε θέματα λεπτομερειών και ακρίβειας στον σχεδιασμό και την κατασκευή, αλλά η ποιότητα του ήχου που προσφέρει δεν έχει ξεπεραστεί, επομένως η πρόκληση άξιζε τον κόπο, 100%. Κατά την γνώμη μου, είναι απολύτως απαραίτητο τα μαγνητόφωνα ανοικτής ταινίας να συνεχίσουν να υπάρχουν -στην πραγματικότητα να περάσουν μια νέα εποχή ακμής- μαζί με τα άλλα φορμά. Με τιμά ιδιαίτερα το γεγονός ότι παίζω έναν μικρό ρόλο ώστε να συμβεί αυτό”.
To GQT παρουσιάστηκε, για πρώτη φορά, στο εφετινό σόου του Μονάχου.