|
|
|
Stravinsky/Bach
Λεωνίδας
Καβάκος (βιολί), Peter Nagy (πιάνο) |
| ΕCM New Series, CD (ECM
1855) |
TRACK LIST:
Igor
Stravinsky/Duo Concertante: 01. Cantilene, 02. Eglogue I, 03.
Eglogue II, 04. Gigue, 05. Dithyrambe. J.S. Bach/Partita No.1 in B
minor: 06. Allemanda, 07. Double, 08. Corrente, 09. Double, 10. Sarabande, 11. Double, 12. Tempo Di
Borea, 13. Double. Igor Stravinsky/Suite Italienne: 14.
Introduzione, 15. Serenata, 16. Tarantella, 17. Gavotta con due
Variazioni, 18. Scherzino, 19. Minuetto e Finale. J.S. Bach/Sonata
No.1 in G minor: 20. Adagio, 21. Fuga Allegro, 22. Siciliano, 23.
Presto |
|
ΗΧΗΤΙΚΑ
ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
ΙNFO:
Ηχογραφήση: 10/2002,
Radio Studio DRS, Ζυρίχη, Μηχανικός ήχου: Stephan
Schellmann. |
|
|
ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι οι δύο
συνθέτες απέχουν χρονικά μεταξύ τους και μάλιστα ιδιαίτερα, η σχέση
Bach και Stravinsky είναι υπαρκτή, κυρίως χάρις στον θαυμασμό του
δεύτερου στο έργο του πρώτου, O Stravinsky μελετούσε το έργο
του Bach μέχρι το τέλος της ζωής του και η μελέτη του αυτή, φαίνεται
να επηρέασε σημαντικά μέρος -τουλάχιστον- του έργου του. Οπως ο
ίδιος φέρεται να έχει πεί, "ένας σύνθέτης μπορεί να χρησιμοποιήσει
το παρελθόν για να κινηθεί προς το μέλλον", μία θέση η οποία
αποτελεί την ουσία του συγκεκριμένου δίσκου. Η ίδια η δομή
που έχει επιλεγεί, με την εναλλαγή στα έργα (Stravinsky, Bach και
πάλι Stravinsky, Bach) υποδηλώνει ακριβώς αυτή την ιδιαίτερη
πρόθεση: Οχι μία απλή "συλλογή" έργων αλλά μία πλοκή τους, που
επιτρέπει στον ακροατή να περάσει από τον έναν συνθέτη στον άλλο και
από την μία εποχή στην άλλη, προς έκπληξή του, χωρίς να
αισθάνεται άβολα με την μετακίνηση αυτή. Ο Stravinsky
έγραψε το Duo Concertant και το Suite Italienne κατά την διάρκεια
της συνεργασίας του με τον βιολονίστα Samuel Dushkin, έναν από τους
ελάχιστους σολίστ ο οποίος ήταν "συμβατός" με την άποψη του
Stravinsky περί αναπαραγωγής ενός μουσικού έργου και όχι ερμηνείας
του, υπό την έννοια ότι ο μουσικός δεν θα πρέπει να εκθέτει την
άποψή του μέσα από την εκτέλεση μίας παρτιτούρας. Η
εκτίμησή του έφθασε μέχρι το σημείο να τον συνοδεύει στο πιάνο σε
μία τουρνέ που κράτησε τρία χρόνια. Η αλληλουχία των τεσσάρων έργων,
προφανώς είναι αποτέλεσμα σοβαρής σκέψης: Το Duo Concertante
θεωρείται ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του Stravinsky, και
ένα στο οποίο -σύμφωνα με τους ειδικούς- φαίνονται ιδιαίτερα οι
επιρροές του από τον Bach. To Suite Italienne βασίζεται σε
υλικό από την Pulcinella (που ήταν μουσική για μπαλέτο) ένα έργο που
παραπέμπει σε προκλασσική αισθητική, δένοντας άψογα τόσο με την πιο
"ελεύθερη" partita που προηγείται όσο και με την αυστηρη λογική της
Σονάτας που έπεται (με τα τέσσερα μέρη).
Η συνεργασία του
Λεωνίδα Καβάκου με τον Ούγγρο
πιανίστα Peter Nagy υπό την αιγίδα της ECM
ξεκίνησε το 2003 με μία ηχογράφηση έργων Ravel και Enescu. Εδώ, η
αποστολή τους (στα δύο έργα για βιολί και πιάνο του Stravisnky)
έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις τόσο σε θέματα έκφρασης όσο και
σε θέματα ισορροπίας των δύο οργάνων και η απόδοσή τους
είναι έξω από τις αρμοδιότητες του συγκεκριμένου κειμένου (και,
εννοείται, έξω από τις δυνατότητες του υπογράφοντος). Η ηχοληψία
έχει πραγματοποιηθεί από τον Stephan Schellmann,
έναν μηχανικό ήχου τον οποίο προτιμά ο Manfred Eicher σε παρόμοιες
παραγωγές της ECM. Ο Schellmann ανήκει στην ομάδα των τεσσάρων
tonmeisters που ίδρυσαν την εταιρία Tritonus το 1987 με βασικό στόχο
τις audiophile ηχογραφήσεις. Η αισθητική προσέγγιση που
επιφυλάσσει στο υλικό του υποδηλώνεται εν μέρει από την συλλογή
monitors της εταιρίας (όπου περιλαμβάνονται Quad ESL 63 και Rogers
LS3/5Α) και η αλήθεια είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα στέκεται στο
ύψος τον περιστάσεων. Η ηχογράφηση έργων όπου τα όργανα είναι
ελάχιστα ή και ένα, επιφυλάσσει κάποιες ιδιαίτερες
προκλήσεις (μία των οποίων είναι ότι ο ακροατής
επικεντρώνεται άνετα στην λεπτομέρεια και οι ατέλειες δεν
καλύπτονται από μία "θορυβώδη" ορχήστρα). Ο Schellmann επέλεξε την
εισαγωγή αρκετής τεχνιτής αντήχησης σε μία
προσπάθεια να μαλακώσει τον ήχο (το σόλο βιολί μπορεί να γίνει
ανυπόφορο υπο προυποθέσεις -ανεξαρτήτως του μουσικού...) και τα έχει
καταφέρει: Το άκουσμα είναι ξεκούραστο και φυσικό
και σε συνδυασμό με την άψογη διάταξη των κομματιών επιτρέπει την
"με την μία" ακρόαση ολόκληρου του δίσκου χωρίς ίχνος κόπωσης. Μία
δεύτερη ακρόαση θα επιτρέψει μία ακόμη καλύτερη προσέγγιση των ίδιων
των έργων. Πραγματικό επίτευγμα. Από την άλλη, στο βωμό της
ακρίβειας (ή -ίσως- του υπερβολικού σεβασμού του μηχανικού απέναντι
στους σολίστ) η ηχογράφηση είναι σε κάποια σημεία ενοχλητικά
θορυβώδης: Είναι ασαφές αν αυτό που ακούγεται είναι
αναπνοές που πιάνουν τα μικρόφωνα ή κάτι άλλο, αλλά σε κάθε
περίπτωση είναι ένα "κλικ" πάνω από αυτό που θα θεωρούσαμε θετικό
στοιχείο ζωντάνιας. Ο δίσκος, συνοδεύεται από ένα ένθετο 24
σελίδων όπου ο Hans Klaus Jungheinrich εξετάζει την σχέση
Bach-Stravinsky, έχουμε όμως την υποψία ότι η μεταφορά του στα
αγγλικά είναι μέτρια.
Το Bach/Stravinsky δεν είναι ένας
εύκολος στην ακρόασή του δίσκος υπό την έννοια ότι τα ίδια
τα έργα που περιέχει απαιτούν μία προσπάθεια από την πλευρά του
ακροατή, ο οποίος θα πρέπει να επενδύσει λίγο χρόνο σε αυτόν.
Ωστόσο, αξίζει και με το παραπάνω τον
κόπο. |
| δ.σ. |
| ΔΕΙΓΜΑΤΑ: J.S. Bach/Partita
No.1 in B minor: Double, Igor Stravinsky/Suite Italienne: Scherzino |
| INFO: http://www.ecmrecords.com , http://www.lyra.gr/ |
|
| |
|
