|
|
|
| Showcase 2005 |
| Opus3, Yβριδικό SA-CD
(stereo/multichannel 4.0 & 4.1), CD22050 |
TRACK LIST:
01. Wino's Dance (P. af Ugglas), 02. Let Me Call You
Sweetheart (L. Friedman), 03. Why (K. Wilson - H. E. Kuhn), 04. I
Want To Be Ready (Trad. Arr. E. Bibb), 05. Wild Man Blues (L.
Armstrong - Martin), 06. Deep Sea Blues (E. Bibb - D. Walker), 07.
The Boat (K. Wilson - H. E. Kuhn), 08. Bereden vag for
Herran/In Dulci jubilo (Trad. from Boda, Sweden), 09. Rauk, part 2
(Astrand), 10. Valse Mignonne op 142:2 (Sigfried Karg-Elert), 11.
Across the Bridge of Hope (J. Sandstrom), 12. Andantino, from
Quintet in B minor (J. Brahms), 13. Nativity Carol (J. Rutter), 14.
Paniolo Dream (N. Malmestrom G. Wennerbrandt), 15. A Hymn (P. af
Ugglas) |
|
ΗΧΗΤΙΚΑ
ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
INFO:
Mηχανικός ήχου:
Jan-Eric Persson, DSD/Surround Mastering: Thomas Eberger &
Jan-Eric Persson, Mικρόφωνα: AKG C-24, AKG C-426, Thuresson CM-502,
Neumann U-89, AKG C414 B-TL II, Beyer M-160, AKD D-112, Shure SM-76,
Προενισχυτές: Τhuresson (custom), ΑΜΕΚ System 9098, DSD Recorder:
Genex GX8500, DSD Editor: Sonoma, Converters: ΕΜΜ Labs ADC8/DAC8
MkIV |
|
|
Η OPUS3 ΕΧΕΙ ΧΑΡΑΞΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ
ΤΗΣ, ιδιαίτερη ιστορία στον χώρο των μικρών ανεξάρτητων
δισκογραφικών εταιριών, ξεκινώντας το 1976 με μερικές εξαιρετικά
προσεγμένες παραγωγές (σε βινύλιο τότε -φυσικά) και με μία
πολύ συγκεκριμένη άποψη για το τεχνικό μέρος:
Ο άνθρωπος πίσω από την Σουηδική εταιρία, ο Jan-Εric Persson
χρησιμοποίησε μινιμαλιστικές τεχνικές ηχοληψίας (Χ/Υ, Βlumlein) σε
μία εποχή που οι ξερές πολυκαναλικές ηχογραφήσεις σε στούντιο και η
εκ των υστέρων προσθήκη τεχνικών αντηχήσεων ήταν ο κανόνας,
πραγματοποιούσε τα sessions του σε ζωντανούς ακουστικά χώρους και
προτιμούσε μικρά -συνήθως- σύνολα με ακουστικά όργανα. Οι
audiophiles της χρυσής εποχής του βινυλίου μπορούν σήμερα να
ξεχωρίσουν την ιδιόμορφη αισθητική των δίσκων της Opus3 η οποία
απέκτησε γρήγορα τον δικό της ήχο και το δικό της κοινό που μέσα από
τις τρείς θεματικές της συλλογές "Depth of Image", "Timbre" και
"Dynamics" ερχόταν για πρώτη -ίσως- φορά σε επαφή με την σχέση
τεχνολογίας και μουσικής σε μία ηχογράφηση. Η εταιρία συνέχισε
τον ίδιο δρόμο και την εποχή του CD και σήμερα διαθέτει έναν
εκτεταμμένο κατάλογο με τίτλους (από τον οποίο δεν λείπουν και τα
LPs, βεβαίως). Η τελευταία απασχόληση του Persson είναι, όπως
είναι φυσικό, τα SACD. Με την δυνατότητα για ηχογραφήσεις
μεγαλύτερης έκτασης και δυναμικής περιοχής, ο νέος δίσκος είναι
κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των audiophiles και η Opus3 διαθέτει
αυτή την στιγμή πάνω από 20 τίτλους. Το πρώτο Sampler της
εταιρίας ονομάστηκε Showcase και ήταν υβριδικό/στερεοφωνικό ενώ ο
δίσκος που θα μας απασχολήσει εδώ, το Showcase 2005 είναι
υβριδικός/πολυκαναλικός.
Η περίπτωση του Showcase
2005 είναι ενδιαφέρουσα από την άποψη ότι η στρατηγική
επιλογή της εταιρίας για ακουστικά όργανα και φυσικούς χώρους θέτει
ένα δίλημμα: Τι θα πρέπει να μειξαριστεί στα πίσω
κανάλια; Ο Persson (με δηλώσεις του στο επίσημο site
του SA-CD, http://www.superaudio-cd.com/ ) δεν
άφησε περιθώρια για παρερμηνείες και χαριτωμένους
αυτοσχεδιασμούς... Ολες οι ηχογραφήσεις του Showcase 2005 (οι
οποίες προέρχονται από υπάρχοντες τίτλους της εταιρίας)
χρησιμοποιούν τα κανάλια surround απολειστικά και μόνο για
αντηχήσεις και, με εξαίρεση το track 9 ("Rauk"), τοποθετούν
τον ακροατή σε μία σωστή θέση μέσα στην αίθουσα της
ηχογράφησης. Η δουλειά που έχει γίνει σε αυτό το σημείο είναι
εξαιρετική και με ένα στοιχειωδώς σωστά στημένο πολυκαναλικό σύστημα
η αίσθηση του χώρου ιδιαίτερα πειστική. Ο ακροατής
κυριολεκτικά ταξιδεύει καθώς ενώ τα κομμάτια διαδέχονται το ένα το
άλλο, το ίδιο συμβαίνει και με τους χώρους: Από τον "μέτριο" χώρο
του Wino's Dance, στην καθεδρική του Lulea η απόσταση είναι μεγάλη
και ακουστή... Ενδιαφέρουσες είναι και η επιλογές των τεχνικών
όσον αφορά την χρήση του κεντρικού καναλιού και του
υπογούφερ. Το πρώτο απλώς απουσιάζει, καθώς σύμφωνα
με τους ανθρώπους της Opus3 στην περίπτωση των audiophile συστημάτων
μάλλον κακό κάνει παρά καλό ενώ το δεύτερο υπάρχει μόνο όπου
χρειάζεται και χρησιμοποιήται με ιδιαίτερη επιτυχία. Το
περιεχόμενό του είναι κάτω από τα 60Hz και μάλιστα μέσα από ένα
φίλτρο μεγάλης κλίσης (24dB/oct) ώστε τα κυρίως ηχεία να
καταπονούνται ελάχιστα. Χωρίς να υπερβάλει
ποτέ χάριν εντυπωσιασμού (ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων
ανεξαιρέτως των παραγωγών της εταιρίας) το Showcase 2005 δεν
χαρίζεται κιόλας: Οταν χρειάζεται μπάσο, έχει μπάσο και
απαιτεί ανάλογο σύστημα: Τα "Bereden vag for Herran", "Valse Mignon"
και "A Hymn" έχουν απαιτητικά μέρη για εκκλησιαστικό
όργανο των οποίων η πειστική απόδοση δεν είναι απλή
υπόθεση. Οι υψηλές συχνότητες του δίσκου είναι, όπως θα
περίμενε κανείς, εξίσου προσεγμένες αλλά το "Rauk" αποτελεί
ένα case study: όχι μόνο έχει ένα εξαιρετικά εκτεταμμένο
sound stage, το οποίο φθάνει τις 135 μοίρες εκατέρωθεν του άξονα,
αλλά περιλαμβάνει μία σειρά κρουστών (ξυλόφωνο, βιμπράφωνο μαρίμπα)
με πολύ απότομα μέτωπα και ως εκ τούτου μεγάλο εύρος και εξαιρετικές
απαιτήσεις εστιασμού. Ολόκληρος ο δίσκος είναι μία
άσκηση επάνω στην λεπτομέρεια: Η αισθητική
του "Wild Man Blues" που παραπέμπει απ' ευθείας στο ιστορικό πλαίσιο
της σύνθεσης (Νέα Ορλεάνη, 1920), η εξαιρετική άρθρωση και η
παρουσία της Κatinka Wilson στο "The Boat", ο σαφής διαχωρισμός της
κάθε κιθάρας στο "Paniolo Dream" και τα ατελείωτα, -εντόνως
ταξιδευτικά slides- του Peder af Ugglas στα "Wino's Dance" και "A
Hymn" είναι μερικές από τις αξιόλογες λεπτομέρειες αλλά σίγουρα όχι
οι μόνες. Η ποικιλία των περιεχομένων του Showcase 2005 είναι
σίγουρο ότι θα προσφέρει ενδιαφέρουσες στιγμές σε κάθε
ακροατή. |
| δ.σ. |
| ΔΕΙΓΜΑΤΑ: Wino's Dance (P. af Ugglas), The Boat (K. Wilson - H. E. Kuhn) |
| INFO: Οpus3, web: http://www.opus3records.com, online πωλήσεις
δίσκων (εκτός Σουηδίας): http://www.opus3records.com/inq.html |
|
| |
|
